Δυστοκία... μέχρι χθες βράδυ. Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δεν μπόρεσε να βρει τον κατάλληλο πολιτικό για το αξίωμα του υπουργού Οικονομικών. Εντάξει... τον κατανοώ, καθώς είναι δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνει το τεράστιο μέγεθος του Ευ. Βενιζέλου. Ομως, ένα μήνα και λίγες μέρες πριν από τις εκλογές (την 29η Απριλίου ή την 6η Μαΐου), τι χρειάζεται άραγε νέος υπουργός Οικονομικών;
Χθες, η δικομματική κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου, των σχεδόν 50 υπουργών, αναπληρωτών και δεν συμμαζεύεται... με διαδικασίες fast track ολοκλήρωσε το «σωτήριο» έργο της. Προφανώς ήταν ευκολότερο να ψηφιστεί στη Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση, που αφορά τα σκληρά και επώδυνα (για τους πολλούς, πάντοτε) μέτρα. Oντως, σαν ανέκδοτο ακούγεται, αλλά μας γλίτωσαν από τη χρεοκοπία λένε... τουλάχιστον για τώρα. Αγνοούν, προφανώς, πως έστησαν πάνω στα κοινωνικά ερείπια της Ελλάδας την πρώτη ντε φάκτο χρεοκοπία κράτους της σύγχρονης Ευρώπης του ευρώ...
Η νέα δανειακή σύμβαση με τις σφραγίδες της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ υπό όρους -δηλαδή το Μνημόνιο 2- είναι νόμος του κράτους. Η κυβέρνηση Παπαδήμου σε αγώνα δρόμου με διαδικασίες fast track πέρασε από τη Βουλή ένα τεχνικό κείμενο 700 σελίδων συντεταγμένο τελικά από ξένους, που καθορίζει την τύχη της χώρας μας για δεκαετίες και που ελάχιστοι βουλευτές είναι σε θέση να μελετήσουν αλλά ούτε και ο χρόνος τους δόθηκε.
Με αυτήν η Ελλάδα εξασφαλίζει χρηματοδότηση ύψους 109,1 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF). Ποσό το οποίο μαζί με τα κεφάλαια που ήδη έχουν εισρεύσει με τη μορφή εγγυήσεων για την ολοκλήρωση του PSI, αυξάνεται στα 144,6 δισ. ευρώ. Επίσης, το Μνημόνιο 2 προβλέπει ενισχυμένη εποπτεία της εφαρμογής των όρων οικονομικής πολιτικής (παρουσία επιτόπου επιθεωρητών της Επιτροπής, εκταμιεύσεις μόνον αν εκπληρώνονται συγκεκριμένοι όροι, και το EFSF θα έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων). Και, επίσης, συνοδεύεται από διευρυμένη τεχνική βοήθεια για την ανάπτυξη με την αξιοποίηση πάσης φύσεως εξωτερικών πόρων. Η προσαρμογή της χώρας, όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο 2, ανήκει στην κατηγορία των μεταρρυθμίσεων μεγάλης κλίμακας. Και το δίκαιο που θα διέπει τα νέα δάνεια θα είναι το αγγλικό και τα δικαστήρια που θα δικάσουν τυχόν διαμάχες θα είναι του Λουξεμβούργου. Αυτά...
Η κατάσταση θα ήταν ελπιδοφόρα, αν δεν παιζόταν στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού που στέκει σα χαμένος και δεν ξέρει τι να πρωτοπιστέψει. Θυμίζει κάτι φαρσοκωμωδίες που ξεκινούν με ένα μικρό ψέμα, το οποίο φέρνει ένα μεγαλύτερο και πάει λέγοντας. Η Ελλάδα χρειάζεται επώδυνα μέτρα για επιστροφή στην ανάπτυξη, δήλωσε χθες η Κριστίν Λαγκάρντ. Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε συνέντευξη Τύπου στο ABC ερωτηθείσα είπε «πως αναμένεται ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με τον κατώτατο μισθό να μειώνεται 22%, συνακόλουθα να μειώνεται η ζήτηση και συνεπώς να μειώνονται οι εισφορές και τα έσοδα για το κράτος».
Η κ. Λαγκάρντ επισήμανε ότι «υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ακόμα για αύξηση των εσόδων του κράτους από την είσπραξη φόρων (σ.σ. πάταξη φοροδιαφυγής)», ενώ, σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αναφέρει ότι στην Ελλάδα «είναι μεγαλύτερος κατά 50% απ’ ό,τι στην Πορτογαλία, 17% απ’ ό,τι στην Ισπανία και πολλαπλάσιος απ’ ό,τι σε άλλες χώρες όπως η Κροατία», καταλήγοντας ότι η λύση βρίσκεται στην «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας».
Μόλις προχθές δημοσιοποιήθηκαν τα δραματικά στοιχεία της έκθεσης του κ. Προβόπουλου για τους μισθούς που έδειξαν: Το 2011 οι πραγματικές αποδοχές μειώθηκαν 6,1% κατά μέσο όρο. Πολύ μεγαλύτερη μείωση μισθών αναμένεται εφέτος και το 2013. Το 2012 εκτιμάται ότι οι μέσες ονομαστικές προ φορολογίας αποδοχές των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας θα μειωθούν κατά 8,4% έως 9,2% σε ονομαστικούς όρους και κατά 9,3%-10,1% σε πραγματικούς όρους. Το 2013 ενδέχεται οι μέσες ονομαστικές αποδοχές να μειωθούν κατά 7% περίπου στο σύνολο της οικονομίας.
Επίσης, το 2011 η ύφεση αποδείχθηκε βαθύτερη από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί και η μέση ετήσια μείωση του ΑΕΠ έφθασε το 6,9%. Η σωρευτική μείωση του ετήσιου ΑΕΠ την τετραετία 2008-2011 έφθασε το 13,2%, ενώ η μείωση μεταξύ του δ΄ τριμήνου του 2007 και του δ΄ τριμήνου του 2011 έφθασε το 17,2%. Για φέτος προβλέπει ύφεση 4,5% φέτος, 0,5% το 2013. Προβλέπει επιστροφή στην ανάπτυξη από το 2014. Αυτή είναι η ρόδινη κατάσταση που μας κάνει να αισιοδοξούμε...
Ζέτα Ζήκου
