
Σωτήρης Μητραλέξης
Εξετάζοντας το ζήτημα του χρόνου, ο Αριστοτέλης αναρωτιέται κατά πρώτον αν ο χρόνος υπάρχει πραγματικά, αν όντως συγκαταλέγεται στα υπαρκτά ή όχι (πότερον τῶν ὄντων ἐστὶν ἢ τῶν μὴ ὄντων, εἶτα τίς ἡ φύσις αὐτοῦ: Φυσικά 217b 29). Την ίδια ερώτηση πρέπει να θέσουμε προκειμένου περί του κόμματος των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων». Πέρα από την φιλοδοξία διαφόρων minores, οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» προέκυψαν από την απολύτως πραγματική απόσχιση του «αντιμνημονιακού» (με την έννοια του «να καούν τα κάρβουνα»), δραχμικού και αρκούντως αντιευρωπαϊκού σκέλους της παράταξης δεξιότερα του κέντρου. (Δεν προσπαθούμε εδώ να καταγγείλουμε αυτές τις τάσεις, απλώς διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν).
Η σύνδεση μέχρις ταυτίσεως της αντιμνημονιακότητας, του δραχμικού πόθου και της καχυποψίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση που καταλήγει σε πολιτική εχθρότητα μαζί της δεν είναι καθόλου αυτονόητη ούτε κατ’ ανάγκην φυσιολογική, το ένα δεν συνεπάγεται αναγκαστικά το άλλο, όμως οι συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες εκείνης της περιόδου, τα διλήμματα που επικράτησαν και εν τέλει η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων δεσμεύει το συγκεκριμένο σχίσμα σε αυτά τα χαρακτηριστικά: αντιμνημονιακότητα-«να καούν τα κάρβουνα», δραχμή και αντι-Ευρώπη. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που θα έδιναν ...