Του Διονύση Π. Σιμόπουλου, Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Η καθημερινή παρουσία της Σελήνης στον ουρανό αλλά και η συνεχής αλλαγή της φωτισμένης της μορφής επηρέαζε ανέκαθεν τους ανθρώπους όπως φαίνεται στα τραγούδια, στις προλήψεις και στις δογματικές τους αντιλήψεις. Πάρτε, για παράδειγμα, την Πανσέληνο της ερχόμενης Κυριακής (ξημερώματα της 6ης Μαϊου 2012) που συμπίπτει με το περίγειο της Σελήνης (356.953 χλμ.) με διαφορά δύο μόνο λεπτών. Η σύπτωση αυτή δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο αλλά ούτε και κάτι το συνηθισμένο αφού συμβαίνει κάθε 400 περίπου ημέρες. Στις 19 Μαρτίου 2011, μάλιστα, είχαμε πάλι μία «σούπερ Πανσέληνο» οπότε η Σελήνη βρίσκονταν 400 χιλιόμετρα πλησιέστερα στη Γη. Το πλησιέστερο περίγειο της Σελήνης είναι 356.410 χιλιόμετρα, ενώ το μεγαλύτερο απόγειό της φτάνει τα 406.697 χιλιόμετρα. Στο περίγειό της η Σελήνη φαίνεται 14% μεγαλύτερη και κατά 30% περίπου πιο λαμπερή. Η επίδραση όμως της Σελήνης είναι αμελητέα αφού την Κυριακή τα νερά της θάλασσας δεν πρόκειται να ανέβουν περισσότερο από μερικά μόνον εκατοστά. 
