Εν μέσω αλαζονικών συμπεριφορών από αρχηγούς κινημάτων -που προσωρινά τυγχάνουν μεγαλύτερης της συνηθισμένης για αυτούς στήριξης (ανοχής θα έλεγα καλύτερα) του ελληνικού λαού- που αφήνουν τη χώρα να ταλαντεύεται σύριζα με το δίχως αύριο γιατί πήραν αναπάντεχα για πρώτη φορά εντολή πραγματικής διακυβέρνησης και όχι στείρας και ανέξοδης αντιπολίτευσης,
ανάμεσα σε έγγραφες προτάσεις (ή όνειρα θερινής νυκτός) που αμφισβητούνται γιατί δεν έπιασαν ψάρια για συμμετοχή σε κυβέρνηση, όπως και να ονομάζεται αυτή, ανεξάρτητα από τις πραγματικές δυνατότητες και την ωριμότητα εφαρμογής τους από εκείνους που τις προτείνουν,
και μεταξύ των έντεχνων και βελούδινων αντιπαραθέσεων από τα στελέχη που απέμειναν, μετά το μακελειό της 6ης Μαΐου, στα δημοκρατικά ή νεο-δημοκρατικά κόμματα,
ήρθε και η επιθανάτια προσπάθεια-πρόταση (το κερασάκι) από τα πιο επίσημα και θεσμικά χείλη στη Χώρα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. "Κυβέρνηση Προσωπικοτήτων". Δηλαδή, ήρθε και αυτή η ώρα όπου με τον πιο κατηγορηματικό, επίσημο και σοκαριστικό τρόπο, στην καταλληλότερη στιγμή για απολογισμό, να αυτοπαραδεχτούνε οι μεγάλοι (αλλά όχι τρανοί) πολιτικοί ότι, επειδή οι ίδιοι δεν συγκροτούν την έννοια της προσωπικότητας πρέπει να αναζητήσουμε... Προσωπικότητες από τον εκτός της πολιτικής ζωής χώρο έτσι ώστε να συγκροτηθεί Κυβέρνηση.
Παρόλο που μπορεί να πει κανείς ότι εδώ παίζουμε με τις λέξεις, ίσως είναι μία από εκείνες τις φορές όπου οι κυριολεξία απηχεί την πραγματικότητα. Πολιτική φτώχεια καταραμένη βοούν όλοι οι θεμελιωδώς σκεπτόμενοι Έλληνες κάθε μέρα που περνάει και ρίχνουν το Ανάθεμα στην ένδεια πολιτικών προσωπικοτήτων και στην καταβαράθρωση της πολιτικής ζωής. Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, υιούς ανθρώπων οις ουκ έστι σωήρία μας θυμιζειο Ζωοδότης. Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα, συμπλήρωνε η σοφή Ικαριώτισσα γιαγιά μου.
Αυτό κι αν είναι σημείο των καιρών! Αλλά ένα είναι σίγουρο. Είμαστε ήδη κατασημαδεμένοι από τα σημεία των καιρών. Είμαστε όμως προετοιμασμένοι και συνειδητοποιημένοι για το πώς σχετίζονται με το άμεσο μέλλον μας και το τι πρέπει να πράξουμε εμείς πλέον για να καθόρίσουμε το απώτερο; Εννοείται, ότι δεν αναφέρομαι σε εκλογική ψήφο αλλά σε στάση ζωής. Ιδεολογικής και έμπρακτης. Μετάνοια, μεταστροφή, αλλαγή πορείας. Έμπρακτα. Τώρα!
Ικάριος Ζήδρος
