Ο Ιουλιανός ο Μέγας, ο αυτοκράτορας εκείνος που προσπάθησε να ξανακάνει την Αυτοκρατορία ελληνοκεντρική πέθανε χωρίς να λάβει στην συνέχεια την δόξα που αρμόζει σε έναν μεγάλο αυτοκράτορα
Στην ιστοσελίδα “ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ” της οργάνωσης ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, υπάρχει άρθρο με ημερομηνία Δευτέρα, 17 Ιουνίου 2013, στην ενότητα ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ, και με τίτλο: "ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ" και προσπαθεί να εκθειάσει τον λυσσαλέο και μανιώδη αντιχριστιανό αυτοκράτορα (που πέθανε με τη φράση ""Νενίκηκας με Ναζωραίε").
Καταλήγει δε με τα εξής:
Καταλήγει δε με τα εξής:
Γιατί άραγε οι ιδεολογικοί καθοδηγητές της ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ, η οποία σύμφωνα με αυτούς είναι ”βήμα της εθνικιστικής νεολαίας” γαλουχεί τους νεολαίους της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στα Αντι-Χριστιανικά αυτά πρότυπα; Ήταν τόσο “μεγάλος” ο Ιουλιανός ώστε να του πρέπουν αφιερώματα; Είναι γεγονός ότι συνήθως ο Ιουλιανός προβάλλεται απ’ τους αρχαιολάτρες ως ανεξίθρησκος. Και ο ίδιος ήθελε να θεωρείται έτσι. Είναι όμως γεγονός ότι η οικτρά αποτυχία του στα σχέδια του τον έκανε να εκμανεί και να αρχίσει ένα ακήρυκτο διωγμό κατά των Χριστιανών.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ακριβώς ομιλεί περί διωγμού και μάλιστα χειρότερου των διωγμών τού χριστιανικού παρελθόντος. Πολλές πληροφορίες και λεπτομέρειες στο έργο τού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, αρχιεπισκόπου Αθηνών, Ιστορία της Εκκλησίας Αντιοχείας, σελίδες 225 – 243, εν Αλεξάνδρεια, 1951.
Μεταξύ δε άλλων μέτρων κατά των Χριστιανών, απαγορεύθηκε σ’ αυτούς να ασκούν ελευθέρια επαγγέλματα, στερήθηκαν κάθε παρρησίας, απομακρύνθηκαν «συλλόγων, αγορών, πανηγύρεων, δικαστηρίων αυτών, διότι οποίος ήθελε να κινήσει δίκην, έπρεπε να προσφέρει θυσίαν στους βωμούς των θεών»[Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εγκωμιαστική εις τους αγίους μάρτυρας Ιουβεντίνον και Μαξιμίνον τους μαρτυρήσαντας επί Ιουλιανού τού Αποστάτου, εν Migne, Patr. Gr. 50, 573 και Γρηγορίου Θεολόγου, Migne, Patr. Gr. 35,629.].
Γιατί η ιστοσελίδα της ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ δεν έχει αντίστοιχο αφιέρωμα σε κάποιον Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Γιατί δεν βλέπουμε να προβάλουν αναστήματα όπως του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, του Μεγάλου Βασιλείου, του αυτοκράτορα Ιουστινιανού ή του Μεγάλου Θεοδοσίου; Πως θέλουν να μας πείσουν ότι πράγματι έχουν απαρνηθεί το σκοτεινό παρελθόν τους όταν δεν έχουν απαρνηθεί τα ίδια σκοτεινά πρότυπα και ινδάλματά τους;
Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας
(Προσφώνημα προς τον Βασιλέα Θεοδόσιον)
Ποιος λοιπόν πολέμησε τη δόξα του Χριστού; Πάρα πολλοί κατά διαφόρους καιρούς είχαν παρακινηθεί σ’ αυτό από τη βαναυσότητα του διαβόλου, και περισσότερο από όλους ο Ιουλιανός που είχε διαπρέψει κάποτε με τα καυχήματα της βασιλείας, αλλά αγνόησε τον Χριστό που του έδωσε τη βασιλεία και το να μπορεί να κυβερνά. Πριν από το διάστημα βέβαια της βασιλείας του συμπεριλαμβανόταν στους πιστούς, είχε αξιωθεί το άγιο βάπτισμα και είχε ασκηθεί στη μελέτη των ιερών βιβλίων, αλλά δεν γνωρίζω πως, αφού γνώρισε κάποιους μιαρούς και δεισιδαίμονες, του έσπειραν μέσα του τους λόγους αποστασίας. Έπειτα, αφού έλαβαν σύμμαχο τον Σατανά, τον έκαναν να στραφεί στα ήθη των Ελλήνων και τον παρουσίασαν λάτρη των ακάθαρτων δαιμόνιων, αυτόν που είχε ανατραφεί μέσα στις άγιες Εκκλησίες και στα μοναστήρια. Γιατί, όπως λέγει ο πάνσοφος Παύλος, «Καταστρέφουν τα χρηστά ήθη οι κακές συναναστροφές». Πρέπει όμως, λέγω, όσοι θέλουν να έχουν εδραίο φρόνημα, να φυλάγουν και την παράδοση της ορθής πίστεως στο νού τους σαν ένα μαργαριτάρι, και να μην αφήνουν καμμιά δυνατότητα παρείσδυσης ή χώρο να κινηθούν με παρρησία όσοι θέλουν να πιστεύουν σε δεισιδαιμονίες. Γιατί έχει γραφεί· «Με τον ευσεβή θα είναι ευσεβής, με τον αθώο θα είσαι κι εσύ αθώος, με τον εκλεκτό θα είσαι εκλεκτός, και με τον διεστραμμένο θα διαστραφείς και συ».
Έχοντας λοιπόν εύστροφη γλώσσα ο άριστος Ιουλιανός, την ακόνησε εναντίον του Σωτήρα όλων μας Χριστού, και μάλιστα έγραψε τρία βιβλία εναντίον των αγίων Ευαγγελίων και εναντίον της αγίας θρησκείας των Χριστιανών, με τα οποία κλονίζει πολλούς και τους έβλαψε όχι και λίγο. Γιατί οι επιπόλαιοι από αυτούς και ασταθείς πέφτουν εύκολα στις πλάνες του και γίνονται ευχάριστο θήραμα για τα δαιμόνια. Κλονίζονται πολλές φορές και όσοι είναι στερεοί στην πίστη, γιατί νομίζουν ότι γνωρίζει τις Ιερές Γραφές, επειδή από αυτές επισωρεύει τις πάμπολλες μαρτυρίες, αν και βέβαια δεν γνωρίζει τι λέγει. Επειδή όμως πάρα πολλοί από τους δεισιδαίμονες, συναντώντας κάποιους χριστιανούς τους περιλούουν με κατηγορίες, προβάλλοντας εναντίον μας τα συγγράμματα εκείνου και λέγοντας ότι η δεινότητά τους είναι ακαταμάχητη, και επειδή κανένας μέχρι τώρα από τους δικούς μας διδασκάλους δεν μπόρεσε να αντικρούσει ή ν’ ανατρέψει τα διδάγματά του, αφού με παρότρυναν πολλοί σ’ αυτή τη συγγραφή, και μάλιστα παίρνοντας θάρρος από τον Θεό που λέγει, «Και τώρα πήγαινε κι εγώ θ’ ανοίξω το στόμα σου», ρίχθηκα στον αγώνα, από τη μια για να τσακίσω την ελληνική αλαζονεία που υψώνεται εναντίον της δόξας του Χριστού, και από την άλλη να υπερασπισθώ όσο γίνεται τους εξαπατημένους και ν’ αποδείξω ότι έχει πλανηθεί και δεν γνωρίζει τις θείες Γραφές αυτός που κατηγόρησε τον Σωτήρα όλων μας Χριστό. Κι αφιέρωσα τους λόγους μου γ’ αυτό στη φιλόχριστη κι ευσεβέστατη υψηλότητά σας, την οποία εύχομαι να φιλάει ο Θεός πάντοτε με αδιατάρακτη γαλήνη ψυχής, κατανικώντας τους εχθρούς σας και έχοντας τους πάντες κάτω από την εξουσία σας, και να παραπέμπει στα παιδιά των παιδιών της την άγια βασιλεία της με το θέλημα του Χριστού, μέσω του οποίου και μαζί με τον οποίο στον Θεό και Πατέρα ανήκει η δόξα, μαζί με το άγιο Πνεύμα στους αιώνες. Αμήν.
trelogiannis
