Η τεχνοκρατία αντικαθιστά σιγά-σιγά τη δημοκρατία στη Δύση. Στις χώρες που πλήττονται σοβαρά από χρέη, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία, δεν τολμά κανείς πολιτικός να πατήσει το κουμπί της ολικής επαναφοράς (reset), έτσι ώστε το χρέος, σαν άλλο Anaconda, καταπίνει αδυσώπητα τις χώρες στον αργό θάνατο.
Επειδή από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους λείπει η σπονδυλική στήλη και δεν μπορούν να "μασήσουν σίδερα" -πόσω μάλλον να διαπραγματευτούν σθεναρά για το μέλλον της χώρας τους-, οι εκάστοτε εκλογές έχουν μεταβληθεί σε παρωδία. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές και τα σκιερά στοιχειά της Ζυρίχης είναι εκείνοι που εδώ και καιρό έχουν αρχίσει να επιλέγουν τους πολιτικούς μας ηγέτες με τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά.
Αλλά αυτοί οι φιλικοί προς την τοκογλυφική Goldman Sachs τεχνοκράτες αποτελούν ένα μόνο σκέλος ενός χταποδιού που αναδύεται ως η πραγματική δύναμη στον δυτικό κόσμο. Λιγότερο γνωστές είναι οι εταιρείες που κατέχουν πολύτιμα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και, όπως οι ταχυδακτυλουργοί, παρουσιάζουν και προωθούν με εκθαμβωτικό τρόπο τα νέα επιστημονικά gadgets. Αυτή είναι η τεχνολογία που ενώ στα χέρια του κοινού θα πρέπει να λιγοστεύει τον μόχθο και να απελευθερώνει τον ελεύθερο χρόνο μας, σε ιδιωτικά χέρια κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Όταν οι βουλευτές, οι δημοσιογράφοι και οι δικηγόροι αποθηκεύουν τα δεδομένα του τηλεφώνου του στις Επαφές χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα «Synch» ή κάνουν Βack Up των εγγράφων τους στο «Cloud» φαίνεται ότι πετούν στα σύννεφα διότι δεν έχουν καμία ιδέα για το πού θα καταλήξει το πολύτιμο έργο τους. Μοιράζονται τα δεδομένα τους απερίσκεπτα με επιχειρήσεις που μπορούν να τ' αντιγράψουν αθόρυβα, να τα πουλήσουν ή ακόμα και να τα πειράξουν πριν τ' αφήσουν στη θέση τους.
Οι τεχνοκράτες της «ψηφιακής επανάστασης» σχεδιάζουν πάντα από πριν τις επόμενες δεκαετίες. Ιδιοποιούνται την πορεία των εκλεγμένων κυβερνήσεων με «εχέμυθες πρακτικές» για να κρατούν τον Τύπο, τους πολιτικούς και το κοινό στο σκοτάδι. Στην εποχή της μαζικής παρακολούθησης και του επικοινωνιακού συρμού, μπορούν να αγοράσουν πληροφορίες σχετικά με το τι οι εκλεγμένοι πολιτικοί είναι έτοιμοι να κάνουν ή ακόμη και σκέφτονται να κάνουν και να επενδύσουν τεράστιους πόρους σε πρακτικές περί του αντιθέτου.
Συνεχίζεται...
Ι.Ζ.
