Σε τέτοιες περιστάσεις σαν τη σημερινή τρομοκρατική ενέργεια και δολοφονία συμπολιτών μας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ή να υποτιμάμε ότι ο τρόπος που η κοινωνία ανταποκρίνεται στις τρομοκρατικές πράξεις αντιπροσωπεύει από μόνος του μια πολύ μεγαλύτερη απειλή από ίδια την καταστροφή που προκαλούν οι οργανωμένοι ή οι μοναχικοί τρομοκράτες.
Όταν υπερβάλλουμε στις αντιδράσεις μας και μεγαλοποιούμε την απειλή, εξουσιοδοτούμε τον τρομοκράτη να συμπεράνει ότι σχετικά μικρές σε έκταση πράξεις τρομοκρατίας είναι ικανές να επιτύχουν δυσανάλογες επιπτώσεις.
Ελάχιστο παράδειγμα ο ελεύθερος σκοπευτής της Ουάσιγκτον το καλοκαίρι του 2002, ο οποίος κυριολεκτικά κατάφερε να τρομοκρατήσει την πρωτεύουσα, της πιο ισχυρής χώρας στη Γη, για αρκετό καιρό.
