Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Με "επιλεκτική χρεοκοπία" απειλούνται οι ΗΠΑ

Στην άμεση υποβάθμιση του αξιόχρεου των ΗΠΑ, από το επίπεδο ΑΑΑ σε εκείνο της «επιλεκτικής χρεοκοπίας»
απειλεί να προχωρήσει ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor's, εάν οι ΗΠΑ δεν ανταποκριθούν στην πληρωμή ομολόγου που λήγει στις 4 Αυγούστου.
Σχετικές δηλώσεις ως προς τις προθέσεις του Οίκου έκανε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ο γενικός διευθυντής του Τζόν Τσέϊμπερς, ο οποίος επίσης προΐσταται της επιτροπής αξιολόγησης κρατικού χρέους της S&P.

Σύμφωνα με τον Τσέϊμπερς, ομόλογα που λήγουν στις 4 Αυγούστου θα χαρακτηριστούν άμεσα ως "D" (default), σε περίπτωση που η αμερικανική κυβέρνηση δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
«Εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν κάνει την πληρωμή πάει άμεσα στο D», δήλωσε ο κ.Τσέϊμπερς προσθέτοντας ότι «αυτό θα συμβεί στις 4 Αυγούστου, κατά την ωρίμανση των τίτλων, καθώς δεν υπάρχει περίοδος χάριτος».
Όπως επισημαίνει το Reuters, οι ανησυχίες περί «τεχνικής στάσης» πληρωμών εκ μέρους των ΗΠΑ αυξάνουν μετά την αποτυχία Δημοκρατών και Ρεπουμπλικάνων να έρθουν σε συμφωνία σχετικά με την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική και την κατάρτιση του προϋπολογισμού.

Στις 4 Αυγούστου λήγει αμερικανικό ομόλογο αξίας 30 δισ.δολ. Αντίστοιχη προειδοποίηση με την S&P διατύπωσε πρόσφατα και ο οίκος Moody's.
Στις ΗΠΑ, το καθορισμένο από το νομοθέτη πλαφόν χρέους των 14,3 τρισ.δολ., «αγγίχθηκε» στις 16 Μαΐου και έκτοτε ο υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάϊτνερ αξιοποιεί ειδικά μέτρα για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι επιλογές του στερεύουν στις 2 Αυγούστου.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

"Οι Έλληνες έφτασαν στα όριά τους" λέει ο Αρχιεπίσκοπος σε Βενιζέλο και Προβόπουλο

"Πολλοί άνθρωποι έχουν φτάσει στα όριά τους και οιαδήποτε περαιτέρω πίεση μπορεί να προκαλέσει πολλά δεινά" υπογραμμίζει ο Αρχιεπίσκοπος σε επιστολές του στον Υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο, στους οποίους καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις " για να ανακουφιστούν οι Έλληνες από το άλγος των νέων μέτρων".
Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε, σημειώνει, όταν τόσοι νέοι άνθρωποι προβληματίζονται και βιώνουν την αβεβαιότητα για το μέλλον τους, την προδοσία πολλές φορές και την αγανάκτηση των συνανθρώπων μας.
Επίσης ο Μακαριώτατος, αναφέρει: "Πολλοί άνθρωποι έχουν φτάσει στα όριά τους και οιαδήποτε περαιτέρω πίεση μπορεί να προκαλέσει πολλά δεινά".
Προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ο Μακαριώτατος προτείνει:
α. Την αναστολή των πλειστηριασμών από τις Ελληνικές Τράπεζες, όσων έχουν λάβει είτε υψηλό, είτε χαμηλό δανεισμό για αγορά πρώτης κατοικίας.
β. Την ενίσχυση των μέτρων για ανάπτυξη και βιώσιμη επιχειρηματικότητα και
γ. την επανεξέταση του αυστηρού φορολογικού πλαισίου με γνώμονα την ίση συμμετοχή στην απόσβεση του εθνικού χρέους.
Τα παραπάνω μέτρα, καταλήγει στην επιστολή του ο Μακαριώτατος, έχουν τη δύναμη να ξεκουράσουν τον δοκιμαζόμενο λαό μας, τονίζοντας πως «όπως πολλές φορές έχει αναφέρει, τόσον η Ιερά Σύνοδος, όσον και η ελαχιστότης μου, η κρίσις πού βιώνουμε έχει κυρίως πνευματικά αίτια και όχι οικονομικά”.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι πάντοτε εὐαίσθητη στά θέματα ξενιτείας καί μετανάστευσης καί πάντοτε φροντίζει τόν πονεμένο ἄνθρωπο, χωρίς νά κάνει διάκριση σέ χρῶμα, φυλή ή ἔθνος. Μακάρι νά εἴχαμε τή δυνατότητα μέσα στήν παρούσα κρίση νά στηρίξουμε τούς ἀνθρώπους ἐκείνους, πού ὡς ξένοι ταυτίζονται μέ τόν Χριστό, ἀφοῦ Ἐκεῖνος ἀπό τήν ἀρχή ὡς τό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του ὑπῆρξε «ξένος». Ὅμως στή σημερινή κοινωνική καί οἰκονομική συγκυρία, τοῦτο φαντάζει ἀνέφικτο. Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, στά  πλαίσια τοῦ ποιμαντικοῦ ἐνδιαφέροντός της ὀφείλει νά διασφαλίζει τήν ὁμαλή διαβίωση τῶν μελῶν της μέ σκοπό τήν κατά Χριστόν προαγωγή τους.
Ὡς ἐκ τούτου, συντάσσεται καί συμπορεύεται μέ τόν πιστό λαό της καί μέ τήν παρουσία της στή πλατεῖα  «Πυθαγόρα», ἐξέφρασε τήν ἀγωνία της καί τήν ἀντίθεσή της στόν ἐπιχειρούμενο κατακερματισμό τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς τοῦ Νησιοῦ μας. Διαμηνύει καί διαβεβαιώνει πρός κάθε κατεύθυνση, ὅτι θά πράξει ὁ,τιδήποτε ἐξαρτᾶται ἀπό Αὐτήν μέ σκοπό  τή περιφρούρηση της εἰρήνης, τήν διατήρηση τῆς ὁμαλῆς κοινωνικῆς καί πνευματικά ἀναβαθμισμένης διαβίωσης καί τή διαφύλαξη τῆς ἑλληνορθόδοξης παραδόσεως καί πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς μας.
Ἀς μήν ἐπιτρέψουμε, οὔτε ἡ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια νά εὐτελισθεί σέ σταθμούς συγκέντρωσης, οὔτε νά διαταραχθεῖ ἡ οἰκογενειακή γαλήνη τῶν κατοίκων τοῦ Νησιοῦ μας, που δικαίως φοβοῦνται στό ἐνδεχόμενο νά καταστοῦν μετανάστες στόν τόπο τους.
Ὁ Θεός νά φωτίσει κάθε ἁρμόδιο καί νά λαλήσει ἀγαθά στήν καρδιά του, γιά τό καλό κάθε δοκιμαζομένου καί ἐμπερίστατου συνανθρώπου μας καί κυρίως γιά τό καλό τῶν πονεμένων ἀνθρώπων τῶν ἀκριτικῶν Νησιῶν μας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Τι θα γινόταν εάν χρεοκοπούσαν οι ΗΠΑ

The Economist

Το χρέος των ΗΠΑ υποτίθεται ότι είναι η πλέον ασφαλής επένδυση. Χάριν, όμως, σε μία νομική ρήτρα, οι συζητήσεις για μια χρεοκοπία δεν περιορίζονται στην ευρωπαϊκή πλευρά του Ατλαντικού. Αντίθετα με άλλες χώρες, στις ΗΠΑ απαιτούνται δύο νομικά βήματα για να γίνει αποδεκτή μια αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Το πρώτο δεν είναι άλλο από την ψήφιση του προϋπολογισμού. Το δεύτερο αφορά τον δανεισμό της χώρας. Το Κογκρέσο ορίζει ένα πλαφόν, δηλαδή ένα ανώτατο όριο για την άντληση κεφαλαίων από τις αγορές. Στο παρελθόν, το πλαφόν αυτό αυξανόταν πριν εξαντλήσει το υπουργείο Οικονομικών τους διαθέσιμους πόρους του κράτους. Αυτή η διαδικασία έχει ακολουθηθεί 16 φορές μόνον από το 1993. Πάντα, όμως, συνοδευόταν από συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις. Φέτος, οι Ρεπουμπλικανοί, οι οποίοι κατάφεραν να ανακτήσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, επιμένουν στην αποδοχή ιδιαίτερα αυστηρών όρων από τους Δημοκρατικούς. Με το χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα να βρίσκονται ήδη στο υψηλότερο επίπεδο 60ετίας, οι Ρεπουμπλικανοί ασκούν πιέσεις για περικοπές δαπανών τουλάχιστον 2 τρισ. δολαρίων την επόμενη δεκαετία, χωρίς καμία αύξηση της φορολογίας.
Εάν οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία μέχρι τις 2 Αυγούστου, το υπουργείο Οικονομικών θα αναγκασθεί να κηρύξει στάση πληρωμών. Το υπουργείο δεν έχει ακόμη διευκρινίσει τις δαπάνες που θα διακόψει πρώτα. Μπορεί να μην καταβληθούν συντάξεις πριν αποφασίσει να μην καταβάλει τους τόκους του χρέους. Δεν μπορεί να αποκλειστεί, όμως, και μια πλήρης χρεοκοπία. Τι θα γίνει όμως στον κόσμο εάν το πιο αξιόπιστο κράτος δεν εξυπηρετήσει το χρέος του;
Η πιθανότητα αυτή δεν έχει περάσει απαρατήρητη. Στην αγορά των Credit Default Swaps έχει παρατηρηθεί αυξημένη δραστηριότητα, με τις τιμές των συμβολαίων που προστατεύουν τους επενδυτές από τον κίνδυνο εθνικής χρεοκοπίας θα παρουσιάζουν άνοδο. Τα συμβόλαια στα ετήσια γραμμάτια εμφανίζουν ανάλογες αποδόσεις με τα συμβόλαια για τα πενταετή. Σημειώνεται ότι οι μεγαλύτερες πληρωμές κουπονιών από τις ΗΠΑ θα πρέπει να γίνουν τη 15η ημέρα του Αυγούστου, Νοεμβρίου, Φεβρουαρίου και Μαΐου.
Μια πτώχευση, τώρα, θα μπορούσε να προσελκύσει μεγαλύτερη προσοχή, να επηρεάσει περισσότερους κατόχους ομολόγων και να φτάσει πολύ βαθύτερα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Περισσότερο από το 50% των χρέους του αμερικανικού Δημοσίου βρίσκεται σε ξένα χέρια, κυρίως σε κεντρικές τράπεζες του εξωτερικού. Οι εν λόγω επενδυτές θα ήταν απίθανο να πουλήσουν από τη μία μέρα στην άλλη, δεδομένου ότι έχουν ελάχιστες εναλλακτικές στη διάθεσή τους. Ωστόσο, θα ήταν απρόθυμοι να κρατήσουν στο μέλλον ανάλογα επίπεδα αμερικανικού χρέους, με ορισμένες χώρες, όπως η Κίνα, να έχουν ήδη ξεκινήσει να διαφοροποιούν τα αποθεματικά τους.
Ακόμα και σε περίπτωση που το Κογκρέσο αποφάσιζε να αντιμετωπίσει τις αναταραχές με μια ταχύτατη άρση του ανωτάτου ορίου χρέους, ο «λεκές» θα χρειαζόταν κάποιο διάστημα για να σβηστεί. «Κατά το παρελθόν, θεωρούσαμε ως δεδομένο την καταβολή των τόκων στην ώρα τους», αναφέρει ο Στίβεν Χες του οίκου Moody’s, o οποίος προειδοποίησε τις ΗΠΑ ότι έστω και μια σύντομη πτώχευση θα μπορούσε να τους στοιχίσει την κορυφαία αξιολόγηση Αaa. «Εάν δεν καταβληθεί μία πληρωμή τόκων, ποιος μας εγγυάται ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξανασυμβεί; Εάν το συγκεκριμένο σενάριο συγκεντρώνει πιθανότητες, τότε αυτό δεν είναι συμβατό με την αξιολόγηση Αaa». Αυτές οι προειδοποιήσεις δείχνουν προς το παρόν να έχουν αποτέλεσμα. Στις 19 Ιουνίου, ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Μιτς Μακόνελ, άνοιξε τον δρόμο για μια βραχυπρόθεσμη αύξηση του ανώτατου ορίου χρέους, προς απογοήτευση μελών του κόμματός του. Μπορεί να μην το δείχνουν, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί, όπως και οι Δημοκρατικοί, φοβούνται μια πτώχευση των ΗΠΑ.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

«Η ακινητοποίηση των πλοίων εν μέσω θερινής περιόδου μας εκθέτει ανεπανόρθωτα»

Επιστολή με την ένδειξη «εξ. κατ’ επείγον» έστειλε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας στην κυβέρνηση με αφορμή την 48ωρη απεργία που θα δέσει τα πλοία στα λιμάνια. «Η παραπάνω απεργία είναι παράνομη διότι, αφ’ ενός οι ναυτικοί είναι ήδη επιστρατευμένοι και αφ’ ετέρου το επίσημο συνδικαλιστικό όργανο των ναυτικών, η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, δεν έχει προκηρύξει καμία απεργία» τονίζει ο ΣΕΕΝ και προσθέτει: «Πλην των ανωτέρω, η ακινητοποίηση των πλοίων εν μέσω θερινής περιόδου μας εκθέτει ανεπανόρθωτα στους ξένους τουρίστες, είναι καταστροφική για τα νησιά μας, αλλά και για τις Ακτοπλοϊκές Εταιρείες, η επιβίωση των οποίων και η δυνατότητα συνέχισης των δρομολογίων διατρέχει μεγάλο κίνδυνο» και καταλήγει η επιστολή:

«Με δεδομένο ότι οι ναυτικοί που υπηρετούν στα πλοία δεν απεργούν, παρακαλούμε όπως ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του λιμανιού, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα από τους οικείους κανονισμούς – Διεθνή Κώδικα ISPS – ούτως ώστε να μην εμποδιστεί ο απόπλους των πλοίων, κατά τη συνήθη πρακτική, από άτομα άσχετα με τα πληρώματα των πλοίων αλλά και γενικότερα με το ναυτικό επάγγελμα.

Τέλος παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας ότι, λόγω της υψηλής περιόδου που διανύουμε, οι περισσότεροι επιβάτες και ιδίως οι αλλοδαποί, έχουν ήδη εκδώσει τα εισιτήρια τους χωρίς να είναι δυνατόν να ειδοποιηθούν, συνεπώς θα προσέλθουν για επιβίβαση και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να προκληθούν επεισόδια, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αναμένουμε τις άμεσες ενέργειές σας».

Η επιστολή απευθύνεται στους υπουργούς Χρήστο Παπουτσή/ Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Ιωάννη Διαμαντίδη/ Υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, με Κοινοποίηση στους υπουργούς Μιχάλη Χρυσοχοϊδη/ Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Χάρη Παμπούκη/ Αναπληρωτή Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.

Μ. Ιγνατίου: Τώρα αρχίζει ο πόλεμος...

Από ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ (mignatiou@aol.com – Twitter: @mignatiou)


           
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
           
Ομολογώ ότι τα αμερικανικά τηλεγραφήματα που εξασφάλισε από τον ιστότοπο Wikileaks και αποκάλυψε η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ την περασμένη Κυριακή, με προσγείωσαν ανώμαλα. Οι αναφορές του Αμερικανού πρέσβη Ρόναλντ Σλίκερ για τον τρόπο που ασκώ το δημοσιογραφικό επάγγελμα δεν με ξένισαν, διότι λίγο-πολύ οι διπλωμάτες του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ έχουν εκφράσει παράπονα και έχουν ασκήσει κριτική για τα κείμενα και τις ανταποκρίσεις μου, ενώ ένας από τους περίεργους της πρεσβείας είχε στείλει επιστολή καταγγελίας στον τότε διευθυντή του Έθνους Γιώργο Χαρβαλιά, ο οποίος και τον έβαλε στη θέση του.
           
Ομως, δεν τέθηκε ποτέ σ' αυτές τις συζητήσεις θέμα απόσυρσης της διαπίστευσής μου στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ και της δημοσιογραφικής μου κάρτας, κάτι που θα ακύρωνε την παρουσία μου στην Ουάσιγκτον, καθώς οι ανταποκριτές δεν μπορούν να εργαστούν χωρίς την προηγούμενη έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης. Το μεγαλύτερο όπλο έναντίον των ξένων δημοσιογράφων είναι η ακύρωση της διαπίστευσης. Η εισήγηση του Αμερικανού πρέσβη "να με περιορίσουν γρήγορα" αποκόπτοντας τις δημοσιογραφικές μου επαφές με την αμερικανική κυβέρνηση, ήταν ένα σοκ για μένα, καθώς συνειδητοποίησα ότι είχε τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο που είχα πληροφορηθεί πως πρότειναν στην αμερικανική πρεσβεία Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και καθηγητές.
           
Εδώ και καιρό αναζητώ αμερικανικά έγγραφα που με αφορούν, όχι από μαζοχισμό, αλλά επειδή πιστεύω πως η γνώμη των διπλωματών για τους δημοσιογράφους προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον. Ενημερώθηκα, λοιπόν, για τον καυγά του πρώην πρέσβη στην Κύπρο Μάικλ Κλόσσον με τον μακαρίτη ειδικό συντονιστή Τόμας Γουέστον για την αφεντιά μου. Ο πρώτος απαιτούσε να τερματιστεί η ενημέρωση και ο δεύτερος απαντούσε πως παρά την κριτική μου εναντίον των ΗΠΑ "δρα ως δημοσιογράφος και παρουσιάζει και τις θέσεις μας"...
           
Ενημερώθηκα για την παρεξήγηση μεταξύ του πρώην πρέσβη στην Αθήνα Τομ Μίλλερ πάλι με τον κ. Γουέστον, επειδή ο τελευταίος μου παραχώρησε συνέντευξη για το "Εθνος" χωρίς να τον ρωτήσει. Ενημερώθηκα για τις αναφορές της πρεσβείας που αφορούσαν τις δήθεν "αντιαμερικανικές ανταποκρίσεις" μου στο Μέγκα την περίοδο του πολέμου στο Ιράκ, ενημερώθηκα για το "στόλισμα" που μου επεφύλαξαν οι πρώην πρέσβεις Τσαρλς Ρις και ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Ο δεύτερος, ο οποίος όπου σταθεί και όπου βρεθεί ομιλεί για την "άδολη αγάπη" που τρέφει για την Ελλάδα, έκανε ευτυχώς δεύτερες σκέψεις όταν τέθηκε στο τραπέζι να με κατηγορήσουν για κλοπή απόρρητου εγγράφου με αφορμή την δημοσίευση στο Εθνος του τηλεγραφήματος της Αμερικανίδας πρέσβειρας στα Σκόπια.
          
Στα έγγραφα υπάρχουν και μερικές θετικές αναφορές. Με ...υμνούν π.χ. στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009, όταν με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για τα Ιμια δήλωσα δημόσια ότι μόνο η Αμερική δίνει το δικαίωμα, ακόμα και σε ξένους υπηκόους όπως εγώ, να αναζητούν την αλήθεια στα αρχεία τους. Σε άλλο τηλεγράφημα τους προκαλεί ...θετική εντύπωση επειδή σε ένα από τα άρθρα μου στην διάρκεια του πολέμου στα Βαλκάνια, έκανα κριτική στον Μιλόσεβιτς...
          
 Δεν θα το πιστέψετε, αλλά δεν κακίζω τους Αμερικανούς για την πρόταση να μου κόψουν την πρόσβαση στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, (πρόταση) που τελικά δεν υλοποιήθηκε, ούτε για την κλοπή των κωδικών του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου, ούτε για την ταλαιπωρία με την Εφορία, ούτε για πολλά άλλα πάθη μου. Αυτοί που φταίνε είναι όσοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα ζήτησαν επιτακτικά να ακυρωθεί η διαπιστευσή μου και η δημοσιογραφική μου κάρτα. Με αυτούς τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Και δεν είναι προειδοποίηση, είναι ανακοίνωση...

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

"MIND THE G.A.P."... (George Andrea Papandreou)

SPIEGEL: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες προς τους Έλληνες που δεν ζήτησαν πολεμικές αποζημιώσεις

Γερμανία, ο μεγαλύτερος αμαρτωλός χρεών του 20ου αιώνα
Deutscland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts»)

Συνέντευξη του Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.


Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά

Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.

Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.

Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.

Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.

Spiegel Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;

Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.

Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.

Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;

Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;

Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Spiegel Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;
Ritschl Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα „Haircut“, που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel Πως είπατε;

Ritschl Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.

Spiegel Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.

Spiegel Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.

Spiegel Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;

Ritschl Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.

Spiegel Τι εννοείτε;

Ritschl Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.

Spiegel Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;

Ritschl Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητής “Ιστορίας της Οικονομίας”)
SPIEGEL

Μετάφραση: Πάρις Μπαρμπάτσαλος.


Το Βατοπαίδι ήταν μέρος του σχεδίου Αμερικανών – Παπανδρέου

Παρασκευή, 24 Ιούνιος 2011
Συντάχθηκε απο τον/την ΑΚΡΟΠΟΛΗ - 09:48
 
Σήμερα διαβάσαμε το εν λόγω δημοσίευμα στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΗ» και το δημοσιεύομε, χωρίς από την πλευρά μας να κάνουμε κάποιο σχόλιο τα οποία τα αφήνουμε σε εσάς.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
Νέα τροπή φαίνεται να παίρνει και η υπόθεση Βατοπεδίου μετά και τις νέες αποκαλύψεις του περιοδικού "ΕΠΙΚΑΙΡΑ".
Το περιοδικό επιμένει ακόμα και στο χθεσινό του ρεπορτάζ ότι ο κ. Άλεξ Ρόντος είχε ενημερώσει τον Γιώργο Παπανδρέου για τα σχέδια των μυστικών υπηρεσιών που είχαν στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση και την πολιτική ή ακόμα και την φυσική εξόντωση του Κώστα Καραμανλή.
"Είναι προφανές" τονίζει ο κ. Προκοπής Παυλόπουλος μιλώντας στο Newpost.gr "ότι οι εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές θα πρέπει να εξετάσουν σε βάθος και πάλι την υπόθεση υπό το πρίσμα των νέων αποκαλύψεων".
Μάλιστα ο κ. Παυλόπουλος επεσήμανε οτι "όταν για ένα δημοσίευμα μιας εφημερίδας γίνεται ολόκληρη εισαγγελική έρευνα τι θα πρέπει να γίνει για ένα επίσημο έγγραφο μιας κρατικής μυστικής υπηρεσίας ".
Αξίζει να σημειωθεί οτι η αλυσίδα των εμπλεκομένων προσώπων ακόμα είναι υπό σκιά. Ουσιαστικά τίποτα δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας.
Γιατί είναι πασίδηλο ότι κάποια πολιτικά πρόσωπα εκείνη την περίοδο διακίνησαν τις πληροφορίες περί σκανδάλου και τις έδωσαν σε δημοσιογράφους. Και φυσικά οι δημοσιογράφοι ενίοτε και με μεγάλες δόσεις υπερβολής παρουσίασαν το θέμα ως όφειλαν.
Άλλωστε όταν κάποιοι παρέλαβαν ολόκληρο φάκελο και μάλιστα από πολιτικά πρόσωπα δεν θεώρησαν σκόπιμο να ελέγξουν την αξιοπιστία των πληροφοριών.
Πάντως πήραν τις πληροφορίες από συγκεκριμένους διακινητές. Το ερώτημα είναι ποιοι άραγε διακίνησαν τις πληροφορίες αυτές;
Ένα δεύτερο ερώτημα εξ ίσου κρίσιμο είναι αν οι διακινητές είχαν ή όχι συνεργασία με ξένα κέντρα.
Και κάτι τέτοιο προκύπτει από πληροφορίες που θέλουν τον Αμερικανό πρόξενο στην Θεσσαλονίκη να επισκέπτεται το Άγιο Όρος.

(Σημ. από Ικάριος Ζήδρος: ...και μάρτυρες της επίσκεψης εκείνης που βρέθηκαν στη Μονή την ίδια μέρα με τον Αμερ. Πρόξενο, προειδοποίησαν τους μοναχούς, ότι: "αυτός εδώ δεν έχει έρθει για καλό, να περιμένετε σύντομα προβλήματα..."

Αυτό το γνωρίζει ή όχι ο κ. Προκοπής Παυλόπουλος ο οποίος ήταν ο τότε ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ;
Αλλά και γιατί μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε με το έγγραφο της μυστικής ρωσικής υπηρεσίας δεν έχουν κληθεί ακόμα όσοι γνώριζαν;
"Ναι ο αρμόδιος εισαγγελέας πρέπει να διερευνήσει σε βάθος το θέμα" επιμένει ο κ. Παυλόπουλος αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει το ερώτημα: "Γιατί άραγε στον φάκελο της δικογραφίας δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του γαμβρού της κ. Μαντέλη ο ποίος υπηρετούσε στην ΕΥΠ και έχει παίξει ρόλο στην ιστορία;"
Κορυφαίος πολιτικός παράγοντας διερμηνεύοντας τα γεγονότα σημειώνει ότι: "Το ζήτημα αφορούσε γενικά την πολιτική αποσταθεροποίηση στην χώρα και κυρίως τον Κώστα Καραμανλή. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που αντιμετωπίστηκε με τόση αυστηρότητα άδικη κατά την γνώμη μου ο κ. Γιάννης Αγγέλου.
Η ίδια πηγή τονίζει ότι "όλοι μιλούσαν για συντονιστή και έδειχναν το Θεόδωρο Ρουσόπουλο. Αλλά η Βουλή τον απήλλαξε.
Οι ίδιοι κύκλοι έλεγαν οτι είχε πλουτίσει εξ αιτίας αυτής της υπόθεσης.
Τόσο το ΣΔΟΕ όσο και η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που διενήργησαν επί ενάμισι χρόνο έλεγχο στα λογιστικά του βιβλία δεν βρήκαν απολύτως τίποτα.
Τελικά υπήρχε συντονιστής αλλά άλλου τύπου. Πρέπει η δικαιοσύνη να ψάξει και να ξετυλίξει το κουβάρι και σίγουρα θα έχουμε πολλές εκπλήξεις.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Ιερώνυμος: "Ποιά Ελλάδα θα παραδώσουμε στά παιδιά μας;"

Πέμπτη, 23 Ιούνιος 2011

Nα μην επιτρέψουμε πια συμπεριφορές αδιαφορίας, να αντιληφθούμε το χρέος μας απέναντι στους νέους ανθρώπους και να κάνουμε την αυτοκριτική μας, επισημαίνει, μεταξύ άλλων, στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών ο Μακαριώτατος.
Το μήνυμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου έχει ως εξής:
"Στούς καιρούς τῆς πολυποίκιλης κρίσης, πού μαστίζει τήν ἐποχή μας καί τήν πατρίδα μας, ἴσως μοιάζει ἐξωπραγματικό νά θυμόμαστε τή σημερινή παγκόσμια ἡμέρα κατά τῶν ναρκωτικῶν, τή στιγμή πού ὅλοι ἀσχολούμεθα μέ ἄλλα πολλά, μέ ἀριθμούς καί λογιστικές, μέ τό χρέος καί τό μνημόνιο.
Κι ὅμως! Ἡ σημερινή ἡμέρα δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι ἡμέρα περισυλλογῆς, ἀλλά καί ἡμέρα χρέους. Τοῦ ἀληθινοῦ μας χρέους ἀπέναντι στή νέα γενιά! Γιά τό τί ἀκόμη μποροῦμε ὅλοι μας νά κάνουμε γιά τήν καταπολέμηση τοῦ βασάνου αὐτοῦ -καί γενικότερα τῶν ἐξαρτήσεων- πού κατατρώγει τά σωθικά τῆς νεολαίας μας.
Σήμερα πού ὅλοι ἀναρωτιόμαστε: «ποιά Ἑλλάδα θά παραδώσουμε στά παιδιά μας;», ἐπιβάλλεται νά στρέψουμε τούς προβολεῖς τοῦ ἐνδιαφέροντός μας σέ ὅλα ἐκεῖνα, πού κρατοῦν ἀνύστακτη τή διάθεσή μας γιά ἀληθινή προσφορά στίς νεώτερες γενιές. Νά συνειδητοποιήσουμε καί πάλι πώς ἡ πραγματική κρίση εἶναι τό ἔλλειμμα ἤθους, παιδείας, πολιτισμοῦ καί πνευματικῶν αἰσθητηρίων, πού χαρακτηρίζει τήν ἐποχή μας. Νά τολμήσουμε τήν αὐτοκριτική μας, νά μή διστάσουμε νά πάρουμε τό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, νά θωρακίσουμε τά παιδιά μας μέ τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες, πού ἄρδευσαν χαρισματικά τόν τόπο μας καί τούς ἀνθρώπους του.
Ἔχει πολύ σωστά διαπιστωθεῖ, πώς ἡ οἰκονομική καί κάθε ἄλλη κρίση σπρώχνει τούς νέους κυρίως ἀνθρώπους ἀκόμη περισσότερο σέ ἀδιέξοδους δρόμους, σέ διαρκές ἐσωτερικό κενό καί ἀπόγνωση, στή μάστιγα τῆς κάθε ἐξάρτησης, στόν ψεύτικο παράδεισο, πού δέν λυτρώνει, ἀλλά καταδυναστεύει τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα. Ἡ τωρινή κρίση καί ἡ σημερινή παγκόσμια ἡμέρα κατά τῶν ναρκωτικῶν μᾶς δίνουν τήν πολύτιμη εὐκαιρία νά στοχεύσουμε στόν πυρῆνα τοῦ προβλήματος, νά μήν ἐπιτρέψουμε συμπεριφορές ἀδιαφορίας, νά ἀναζητήσουμε καί πάλι τή χαμένη οἰκογενειακή θαλπωρή, νά μιλήσουμε στά παιδιά καί τούς νέους –πρῶτα μέ τό παράδειγμά μας κι ἔπειτα μέ τό λόγο μας- γιά τήν ἀληθινή εὐτυχία τῆς ζωῆς, γιά τό ὑπερούσιο νόημα τοῦ βίου, γιά τήν ἀξία τοῦ ἀγώνα, τῆς διαρκοῦς προσπάθειας χωρίς ἀπογοητεύσεις καί δεσμεύσεις, γιά τήν ἐλευθερία, τήν ἀγάπη, τήν κατανόηση, τή δικαιοσύνη. Πώς ὅλα αὐτά μποροῦν νά ὑπάρξουν στήν κοινωνία μας, πώς τίποτε δέν χάθηκε ὁριστικά, φτάνει νά συνοδοιπορήσουμε μέ τόν Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, τόν Ἰησοῦ, ὄχι στό δρόμο τῶν ψεύτικων παραδείσων, ἀλλά στήν προοπτική τῆς βιώσεως τοῦ ἀληθινοῦ.
Θέλω ἀκόμη νά ἐκφράσω τήν πατρική ἀγάπη καί τή συμπαράστασή μου πρός τούς νέους καί τίς νέες πού βρίσκονται ἀκόμη στό λαβύρινθο τῶν ἐξαρτήσεων καί νά τούς καλέσω νά σηκώσουν ψηλά τό κεφάλι, νά μήν ἀπελπισθοῦν, νά ζητήσουν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί νά ἀπευθυνθοῦν στούς ἁρμοδίους φορεῖς, πού δραστηριοποιοῦνται παντοιοτρόπως γιά τήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματός των. Ἰδιαιτέρως προσεύχομαι γιά ἐκείνους, καθώς ἐπίσης καί γιά τό εὐρύτερο οἰκογενειακό περιβάλλον τους, γιά τούς ἀνθρώπους πού ἀληθινά τούς ἀγαποῦν καί ἀνηφορίζουν κι ἐκεῖνοι τό δικό τους σκληρό Γολγοθᾶ.
Μέ σεβασμό καί τιμή δίνω τό χέρι μου καί συγχαίρω τά ἐξειδικευμένα στελέχη τῶν φορέων, πού ἀγωνίζονται νυχθημερόν γιά τήν ἐπιστροφή αὐτῶν τῶν πληγωμένων παιδιῶν μας στήν πραγματική ζωή καί τήν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τῆς καθημερινότητας. Γνωρίζω τίς φιλότιμες προσπάθειές τους σέ καιρούς δύσκολους, καθώς ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν πολλά καί δυσεπίλυτα προβλήματα, ἀκόμα καί τό φάσμα ἑνός ἰδιόμορφου ρατσισμοῦ ἀπέναντι στά ἐξαρτημένα πρόσωπα πού κυριεύει δυστυχῶς τίς ψυχές πολλῶν συνανθρώπων μας.
Ὁ Κύριός μας, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς συμπόνοιας, νά μᾶς βοηθήσει γιά νά δοῦμε ὁ καθένας τίς εὐθύνες μας, νά συμβάλλουμε οὐσιαστικά στήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματος, φανερώνοντας ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας πρός τό συνάνθρωπο, πρᾶγμα τό ὁποῖο εἶναι καί ἡ ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν ἴδιο τόν Θεό".

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Επαναδιαπραγμάτευση τώρα!

Πιστεύω ότι το σημαντικότερο γεγονός που προέκυψε από την ιλαροτραγωδία της 15ης Ιουνίου ήταν η γενική πλέον αποδοχή από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς-του κ. Γ. Παπανδρέου συμπεριλαμβανομένου- της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, αλλά και του νέου Μεσοπροθέσμου Προγράμματος. Μάλιστα ο Πρωθυπουργός όταν απευθύνθηκε στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως για κυβέρνηση συνεργασίας έθεσε ως κύριο στόχο την επαναδιαπραγμάτευση αυτών των συμφωνιών. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι οι δανειστές μας, Ευρ. Επιτροπή, Ευρ. Κεντρική Τράπεζα και Δ.Ν.Τ. δεν δέχονται την επαναδιαπραγμάτευση. Κι όμως στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας την δέχθηκαν.

Θυμίζω ότι με σκληρή διαπραγμάτευση η Ιρλανδία επέτυχε να πείσει τους δανειστές ότι πρέπει να παραμείνουν χαμηλοί οι φορολογικοί συντελεστές και να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές για τους χαμηλόμισθους. Η Πορτογαλία μεταξύ άλλων επέτυχε να μην καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός και να μη μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις κάτω των 1500 ΕΥΡΩ. Ναι, δεν αντιλέγω, οι καταστάσεις και τα οικονομικά δεδομένα δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτά της Ελλάδος. Πιθανόν εμείς να μην επιτύχουμε όλα όσα επέτυχαν οι άλλες χώρες, αλλά μερικά από αυτά θα τα επιτύχουμε. Κέρδος είναι και αυτό και μάλιστα υπέρ των ασθενεστέρων τάξεων, οι οποίες δεν αντέχουν άλλο. Ουδείς δύναται με απόλυτη ακρίβεια να προβλέψει τι θα αποκομίσουμε αν επιτέλους ζητήσουμε την επαναδιαπραγμάτευση. Πάντως χαμένη δεν θα βγει η κοινωνία μας. Αν οι κυβερνώντες παύσουν να αντιμετωπίζουν τους δανειστές και την τρόικα με δεδομένη τη διάθεση πλήρους συμμόρφωσης και αν ακούσουν την κραυγή των αγανακτισμένων, των χαμηλομίσθων και των συνταξιούχων, κάτι μπορεί να επιτευχθεί για να βοηθήσει όλους μας.

Η χώρα μας έχει πολλά παραδείγματα επιτυχούς επαναδιαπραγματεύσεως επαχθών όρων όχι μόνον στον οικονομικό τομέα, αλλά και στον εθνικό-διπλωματικό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αυτή η ίδια η ύπαρξη και η γέννηση του νεωτέρου ελληνικού κράτους είναι αποτέλεσμα επαναδιαπραγματεύσεως. Καταγράφω εν συντομία τα γεγονότα για να γίνω κατανοητός:

Μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου του Οκτωβρίου 1827 οι Τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία ( η τρόικα της εποχής) αποφάσισαν να υποστηρίξουν την αναγνώριση ενός μικρού ελληνικού κράτους με σύνορα τα οποία άλλαζαν σε κάθε συζήτηση. Αρχικά μας έδινα την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, τις Κυκλάδες, τις Β. Σποράδες και την Εύβοια. Όμως η πτώση των Φιλελευθέρων και η άνοδος των Συντηρητικών στην Αγγλία έκανε τη χώρα αυτή πιο επιφυλακτική, διότι θεωρούσαν την Ελλάδα του Καποδίστρια ρωσόφιλη. Έτσι, λοιπόν, η αγγλική διπλωματία αρνείτο να εγκρίνει την παραχώρηση της Στερεάς Ελλάδος από τους Οθωμανούς προς το υπό δημιουργία ελληνικό κρατίδιο. Ο μέγας φιλόπατρις και διπλωμάτης, ο πραγματικός Ευρωπαίος και δεινός διαπραγματευτής, ο μελετητής της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού και ευλαβής Ορθόδοξος Χριστιανός, ο λιτοδίαιτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας δεν απογοητεύθηκε. Συνέχιζε να πιέζει, να απαιτεί, να διαπραγματεύεται παρά την επίγνωση της δεινής του θέσης. Η Ελλάς τότε ήταν επισήμως ανύπαρκτη, δεν είχε αναγνωρισθεί ως κράτος. Οικονομικά ήταν εξαρτημένη από τα ξένα δάνεια. Στρατιωτικά ήταν ημιυπόδουλη, διότι στην Πελοπόννησο ο Καποδίστριας βρήκε τον Ιμπραήμ και τους Τουρκοαιγυπτίους να λεηλατούν. Τελικά ανέλαβε το γαλλικό ιππικό υπό τον Στρατηγό Μαιζόν να τους εκδιώξει. Η οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά ανύπαρκτη Ελλάδα του 1827-1830 είχε το θάρρος και την αξιοπρέπεια να διαπραγματεύεται. Ο Καποδίστριας πάντα ζητούσε κάτι περισσότερο από αυτά που ήθελε ώστε να μπορεί να υποχωρήσει. Ζητούσε και τη Σάμο και την Κρήτη, ξέροντας ότι ο βασικός στόχος ήταν να εξασφαλίσει τνη Στερεά Ελλάδα.

Στις 22 Ιανουαρίου 1830 ( 3 Φεβρουαρίου με το Νέο Ημερολόγιο) οι Τρεις Δυνάμεις υπέγραψαν με την Οθωμανική Υψηλή Πύλη το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το οποίο κήρυττε ανεξάρτητη την Ελλάδα, αλλά της έδινε μέρος μόνον της Στερεάς. Δηλαδή τα σύνορα έφθανα από τις εκβολές του Αχελώου μέχρι τις εκβολές του Σπερχειού αφήνοντας εκτός Ελλάδος την Ακαρνανία και την περιοχή Δομοκού. Ο Καποδίστριας συνέχιζε να διαπραγματεύεται. Παρά τις πολύ δύσκολες εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες έστελνε επιστολές, έκανε διαβήματα, αξιοποιούσε τις γνωριμίες του. Και δικαιώθηκε μετά θάνατον. Δολοφονήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1831 -πριν από 180 χρόνια- αλλά ο σπόρος που έσπειρε καρποφόρησε μετά από λίγους μήνες. Στις 27 Ιουνίου /9 Ιουλίου 1832, με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Οθωμανική Τουρκία παρεχώρησαν στην Ελλάδα και το υπόλοιπο κομμάτι της Στερεάς και τα σύνορα εξετείνοντο από τον Αμβρακικό μέχρι τον Παγασητικό ή όπως έγραφαν τα κείμενα από τον Κόλπο της Άρτης μέχρι τον Κόλπο του Βόλου. Δεν ήταν η υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας, αλλά ήταν κάτι σημαντικό για την εποχή εκείνη.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας μάς διδάσκει με το παράδειγμά του ότι όσο αδύναμος και αν είσαι απέναντι σε ισχυρούς εταίρους ή /και διεθνείς Οργανισμούς μπορείς πολλά να επιτύχεις αν πιστεύεις στον εαυτό σου και στο δίκαιό σου και πρωτίστως αν επιμένεις και επαναδιαπραγματεύεσαι διαρκώς. Η διαπραγμάτευση των εθνικών και οικονομικών αιτημάτων απαιτεί ηγέτες οι οποίοι απορρίπτουν την ηττοπάθεια, εμπνέονται από τη διαχρονική ιστορία του Ελληνισμού, έχουν αξιόπιστες διεθνείς διασυνδέσεις και πρωτίστως σέβονται τον ιδρώτα και τους αγώνες του ελληνικού λαού.

Κ.Χ. 17.6.2011

Ο Άλεξ Ρόντος γνώριζε το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή!

Την ύπαρξη σχεδίου δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή γνώριζε ο Ελληνοαμερικανός Άλεξ Ρόντος, μυστικοσύμβουλος του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Μεγάλο αντίκτυπο στο πανελλήνιο προκάλεσε η αποκάλυψη του προηγούμενου τεύχους των «Επικαίρων», που αφορούσε στο σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με την κωδική ονομασία «Πυθία 1». Παρά τον ορυμαγδό των πολιτικών γεγονότων της προηγούμενης εβδομάδας, η αποκάλυψη των «Επικαίρων» «σάρωσε» σε ειδησεογραφικά sites και blogs, ενώ αναπαράχθηκε στον καθημερινό και τον κυριακάτικο Τύπο. Παράλληλα, στάθηκε η αφορμή για να ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για τα δρώμενα εκείνης της περιόδου, με τους πρωταγωνιστές της να θυμούνται γεγονότα που τη στιγμάτισαν.   

Αυτά που κυκλοφορούσαν επί μακρόν ως συνωμοσιολογικά σενάρια επιβεβαίωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο η αποκάλυψη-σοκ των «Επικαίρων». Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, με άκρως απόρρητο έγγραφο που είχε την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 213/5 Φεβρουαρίου 2009), ενημέρωνε μέλη της τότε κυβέρνησης Καραμανλή για σχέδιο δολοφονίας του πρωθυπουργού από συμμαχικές μυστικές δυνάμεις. Σύμφωνα με το έγγραφο της ΕΥΠ, οι πληροφορίες για την ύπαρξη αυτού του σχεδίου έρχονταν από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB). Μέλη «ομάδας Εργασίας» της FSB, που βρίσκονταν στην Ελλάδα στο πλαίσιο προστασίας των συζητήσεων Καραμανλή - Πούτιν - Παρβάνοφ από υποκλοπές, αποκάλυψαν σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».

Όπως υποστηρίζεται στο απόρρητο έγγραφο, μεταξύ του πενθημέρου 20-25 Απριλίου 2008 έλαβε χώρα μια ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής μεταξύ των ανδρών της FSB και πρακτόρων δυτικών υπηρεσιών και της ΜOSSAD, οι οποίοι παρακολουθούσαν τις κινήσεις του τότε πρωθυπουργού. Στο αυτοκίνητο που εγκατέλειψαν διαφεύγοντας οι πράκτορες των δυτικών υπηρεσιών βρέθηκαν χάρτες της καθημερινής διαδρομής του πρωθυπουργού, στοιχεία της προσωπικής ασφάλειας του, συστήματα επικοινωνίας, όπλα και εκρηκτική ύλη C-4.

Στο έγγραφο της ΕΥΠ αναφέρεται ότι το σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με τη κωδική ονομασία «Πυθία 1», το οποίο περιελάμβανε τέσσερις άξονες...

Όλο το άρθρο του Γιάννη Κορωναίου και συνεντεύξεις ανθρώπων πουγνώρζαν την υπόθεση στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ", στο τέυχος 88, που κυκλοφορεί την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011.

Δικαιώθηκε ο Ρουσόπουλος και πέφτουν οι κατασκευασμένοι μύθοι...

Με καταδικαστική απόφαση για συκοφαντική δυσφήµηση έκλεισε χθες σε πρώτο βαθµό η αντιδικία του πρώην υπουργού Θόδωρου Ρουσόπουλου µε τον τηλεοπτικό σταθµό Alpha και τρεις δηµοσιογράφους, που το 2008 µέσα από σειρά σχολίων – κατά τη δικαστική απόφαση – «έβλαψαν την τιµή και την υπόληψή του», µε φόντο το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου.Σε δήλωσή του ο κ. Ρουσόπουλος επικαλείται και την πρόσφατη απόφαση της Βουλής να µην τον παραπέµψει για το σκάνδαλο και καταλήγει: «Τρία χρόνια µετά από µια τεράστια προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική περιπέτεια, όλες οι εις βάρος µου κατασκευασµένες κατηγορίες κατέπεσαν η µία µετά την άλλη µε τον πλέον πανηγυρικό τρόπο».
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πρώην Υπουργός και ισχυρός άνδρας της Νέας Δημοκρατίας, είχε κατηγορηθεί ως ο κεντρικός σχεδιαστής του ανύπαρκτου τελικά σκανδάλου που αφορούσε την Ιερά Μονή Βατοπαίδιου.
Μετά και από την δεύτερη δικαίωση του από την Δικαιοσύνη (αθωώθηκε από την προανακριτική επιτροπή) πέφτουν οι μύθοι για σκάνδαλα και κεντρικούς σχεδιασμούς, σε μια υπόθεση η οποία ήταν διοικητικής φύσεως και αφορούσε το δημόσιο και τα ΝΠΔΔ όπως είναι οι Μονές του Αγίου Όρους.
Θα πρέπει να είναι γνωστό σε όλους ότι το Άγιον Όρος, πάντοντε ερχόνταν και θα έρχεται σε επικοινωνία με Υπουργούς και Κυβερνήσεις, για την επίλυση των προβλημάτων που αναφύονται στη πιο σημαντική αυτοδιοίκητη πνευματική και πολιτιστική μονάδα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ! Σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή

Σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με την κωδική ονομασία «Πυθία 1», το οποίο φέρεται να εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες» και να ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους, που «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο», αποκαλύπτουν τα «Επίκαιρα».
Άκρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 219/5 Φεβρουα¬ρίου 2009), ενημέρωνε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η υπηρεσία έλαβε γνώση από την FSB, δηλαδή τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, πως μία «ομάδα Εργασίας» της, που αποτελούνταν από δεκαεννέα άτομα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας». 
Όλο το άρθρο και τα άκρως απόρρητα έγγραφα στα "Επίκαιρα" που κυκλοφορούν, στο τεύχος 87, την Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011.

 

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Ο Άγιος Μνημόνιος και ο Γ.Α.Π.

"Πεπρωμένον φυγείν αδύνατον"!

Κι όμως ο νυν Πρωθυπουργός της Έλλάδας δεν συνδέεται μόνο με το Μνημόνιο αλλά και με τον Άγιο Μνημόνιο, ο οποίος γιορτάζει κάθε 16 Ιουνίου, όποτε δηλαδή κι ο ΓΑΠ τα γενέθλια του (τύφλα να έχουν οι θεωρείες συνομοσίας). Ευχόμαστε, στα σοβαρά, ο Άγιος να μνημονεύει τον ΓΑΠ στις προσευχές του, διότι μόνο έτσι μπορεί να βρει την προσωπική του έξοδο από το κυκλικό τούνελ στο οποίο έχει παρασύρει και τη χώρα του.

MIND THE G.A.P. !
Ikarios Zedros

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Η απογραφή των Ιταλών, απάντηση στην Αγκυρα

Πολύμηνη έρευνα της «Κ» στα Γενικά Αρχεία του Κράτους στη Ρόδο για τα Δωδεκάνησα.
Της Σοφιας Παπαιωαννου

Ιστορικά στα Δωδεκάνησα, τόσο επί τουρκοκρατίας όσο και επί ιταλοκρατίας, η απογραφή ανθρώπων, περιουσιών και ζώων ήταν πάντα συνδεδεμένη με κακό. Σήμαινε συνήθως την αναγκαστική κατάταξη των Δωδεκανησίων στον στρατό του κατακτητή. Οι άνδρες κρύβονταν στα ξερονήσια για να μην απογραφούν και οι ντόπιοι έκρυβαν στοιχεία της περιουσίας τους. Οι απογραφές που πραγματοποίησαν όμως οι Ιταλοί στα Δωδεκάνησα την περίοδο της κατοχής των νησιών από το 1912 ώς το 1943 αποδεικνύεται σήμερα ανεκτίμητος θησαυρός για το Αιγαίο, τα νησιά και τις βραχονησίδες του και τις κατά καιρούς «αμφισβητήσεις» βραχονησίδων από τους Τούρκους.
Οι ίδιοι οι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία από τις απογραφές για να διευκολύνουν τα σχέδιά τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια ολοκληρωμένη απογραφή στα νησιά που πραγματοποίησε ο επίσημος επιτετραμμένος της ιταλικής κυβέρνησης δρ Ερμάνο Αρμάο, το 1922, εξαφανίστηκε αργότερα από τους ίδιους τους Ιταλούς όταν είδαν ότι δεν εξυπηρετούσε πια τα σχέδιά τους. Οταν την εξουσία στην Ιταλία ανέλαβε ο Μουσολίνι που είχε καταστήσει σαφές ότι δεν θα επιστρέψει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Τα Δωδεκάνησα είχαν ονομαστεί Ιταλικά Νησιά του Αιγαίου και προκειμένου να εξιταλιστούν έπρεπε να αποκρύψουν το πόσοι Ελληνες υπήρχαν και τους ανέφεραν μόνο ως ορθόδοξους. Μάλιστα απαγόρευσαν και στον ίδιο τον δρα Αρμάο, που πραγματοποίησε την απογραφή, να κατέχει αντίγραφο του βιβλίου του. Η απογραφή όμως αυτή, καθώς και πλήθος άλλων εγγράφων, βρίσκονται σήμερα φυλαγμένα στα Γενικά Αρχεία του Κράτους στη Ρόδο όπου φυλάσσονται τα Αρχεία των Ιταλών της ιταλοκρατίας.
Κορυφαίος υπουργός είχε ζητήσει στο παρελθόν να ανασύρουν από τα ΓΑΚ Δωδεκανήσου την ιταλική απογραφή του 1922, καθώς και έγγραφα για συγκεκριμένες βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου για να συμπεριληφθούν στα αρχεία της νομικής υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών. Η έρευνα διήρκησε τρεις μήνες και τα έγγραφα που βρέθηκαν παρουσιάζει σήμερα η «Κ».
Παρ' ότι το καθεστώς των Δωδεκανήσων και των βραχονησίδων τους δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, διότι βασίζεται σε διεθνείς συνθήκες και τίτλους, οι Τούρκοι κατά καιρούς ισχυρίζονται ότι νησίδες και βραχονησίδες που περιγράφονται στις διεθνείς συνθήκες ως «εξαρτώμενες» ή «παρακείμενες» των μεγάλων νησιών, ανάλογα ποια συνθήκη διαβάζει κανείς, και από την στιγμή που οι βραχονησίδες δεν κατονομάζονται είναι για τους Τούρκους αμφισβητούμενες. Αυτό εξάλλου το επιχείρημα αναδείχθηκε και στην κρίση των Ιμίων, παρ' όλο που οι βραχονησίδες ήταν και κατά όνομα καταγεγραμμένες ως παραχωρημένες στην Ελλάδα, όπως φανερώθηκε.
Το 2004 είχε κυκλοφορήσει στην Τουρκία ένα βιβλίο της Τουρκικής Ακαδημίας Ιστορίας γραμμένο από δύο Τούρκους ιστορικούς με τίτλο «Ζώνες του Λυκόφωτος στο Αιγαίο - τα μη λησμονημένα τουρκικά νησιά». Στο βιβλίο καταγράφονται σαφώς τα επιχειρήματα της Τουρκίας για τα «αμφισβητούμενα νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου» και παρουσιάζεται και ο σχετικός χάρτης με τις νησίδες και θαλάσσιες περιοχές «που δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα».
Oι Τούρκοι δεν αμφισβητούν μόνο βραχονησίδες που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια, αλλά πολύ σημαντικές βραχονησίδες στη μέση του Αιγαίου. Αυτές ακριβώς οι βραχονησίδες, που βρίσκονται πολύ μακριά από την ξηρά, οριοθετούν και μία πολύ μεγάλη θαλάσσια περιοχή γύρω τους. Σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας μία βραχονησίδα που μπορεί να στηρίξει αυθύπαρκτη οικονομική ζωή κατέχει και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).
Το σύμπλεγμα των τριών νησίδων της Σύρνας στο κέντρο του νοτίου Αιγαίου κάτω από την Αστυπάλαια είναι μία από τις περιοχές, που σύμφωνα με τον τουρκικό χάρτη είναι «αμφισβητούμενη». Τα νησάκια αυτά ακριβώς επειδή είναι απομακρυσμένα από τις ακτές έχουν μία πολύ μεγάλη ΑΟΖ γύρω τους. Στα ιταλικά αρχεία έχουν βρεθεί ένα πλήθος από έγγραφα που αφορούν τη Σύρνα, καθώς και τα στοιχεία απογραφής του πληθυσμού. Στο έγγραφο της απογραφής του 1922 διαβάζουμε χαρακτηριστικά ότι όλοι οι κάτοικοι της Σύρνας είναι ορθόδοξοι (δηλαδή Ελληνες) και στο νησί δεν υπάρχει κανένας μουσουλμάνος.

Πρός τά «ὀργισμένα νιάτα»

Σαράντος Καργάκος
10/6/2011

Ἔγραφα –πᾶνε 40 χρόνια τώρα- στά διδακτικά μου βιβλία ὅτι νέος πού ζῆ χωρίς ἰδανικά εἶναι κέλυφος χωρίς οὐσία. Κι ἀκόμη ὅτι: νέος θά πεῖ νά εἶσαι αὐθόρμητος, νά στέκεσαι κοντά στίς πηγές τῆς ζωῆς, νά τολμᾶς νά κάνεις αὐτό πού δέν τολμοῦν νά κάνουν οἱ ἄλλοι.
Οἱ μεγάλοι σᾶς ἔκαναν ἱκανούς νά μήν μπορεῖτε νά κάνετε τίποτε· οὔτε καί νά ἐπαναστατήσετε. Οἱ ἐτήσιες ἐξεγέρσεις σας μέ τή μορφή «καταλήψεων» εἶχαν χαρακτῆρα ἐθιμικοῦ φαινομένου. Κάτι σάν φολκλορική «ἀτρξιόν». Δίνατε τή μάχη γιά νά γίνετε χειρότεροι. Γιά νά ἀποκτήσετε δικαιώματα πού τελικά ἀποδείχθηκαν συναλλαγματικές χωρίς ἀντίκρυσμα.
Ἡ τωρινή ἐξέγερση εἶναι ἕνα μήνυμα ὑγείας καί ἐλπίδας. Ὅτι δέν εἶναι «σβησμένες ὅλες οἱ φωτιές οἱ πλάστρες μές στή χώρα», ὅπως λέει ὁ Παλαμᾶς. Ἀλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιά νά μήν πέσετε, νέοι μου, θύματα αὐταπάτης, ὅπως ἔπεσε ἡ δική μου γενιά. Φυλαχτεῖτε ἀπό τούς ψευδαποστόλους πού σᾶς πλησιάζουν καί σᾶς θωπεύουν στ’ αὐτιά. Φυλαχτεῖτε ἀπό αὐτούς πού κάποτε ἔφαγαν καλά, ἔκαναν μέσα σέ ἀνώμαλες καταστάσεις ραγδαῖες καριέρες καί τώρα ἐμφανίζονται ξανά σάν σταυροφόροι κάποιου ἰδανικοῦ πού σᾶς τό προσφέρουν δωρεάν, ὥσπου νά κάνουν κι ἐσᾶς θύματα ἀπάτης. Καί νά κλειστεῖτε, ὅσοι δέν θελήσετε νά βολευτεῖτε, μέσα στό κέλυφος μιᾶς βαθειᾶς σιωπῆς.
Νέοι, μή στρέφετε πρός τό στῆθος σας τό ξίφος τῆς ὀργῆς σας. Θωρακίστε τήν καρδιά σας, ἐλέγξατε τά συναισθήματά σας. Ἡ ὀργή δέν βλάπτει κανέναν περισσότερο ἀπό αὐτόν πού τήν ἔχει. Ἡ ἀγανάκτησή σας εἶναι δικαιολογημένη, διότι εἴσαστε δεινά προδομένοι ἀπό ἐκείνους πού σᾶς ἔμαθαν νά μισεῖτε τήν πατρίδα σας, νά μισεῖτε τήν ἱστορία σας, νά περιφρονεῖτε τή γλῶσσα σας. Νά ποδοπατᾶτε τά σύμβολα γιά τά ὁποῖα οἱ πρόγονοί σας ἔχυσαν τό αἷμα τους.
Νέοι, συνεχίστε ἀλλά στοχαστεῖτε. Διαβάστε πολύ προτοῦ προχωρῆστε. Ἀφῆστε τά συνθήματα. Εἶναι σάν τά βεγκαλικά. Μέ αὐτά γαλουχήθηκαν πολιτικά οἱ πατέρες σας. Δεῖτε πῶς κατάντησαν τή χώρα μας. Νά δέχεται σάν παράσημο τή βρισιά τοῦ ἀνεκδιήγητου Στρώς Κάν. Νέοι, μή βεβηλώνετε μνημεῖα, ὅπως κάποιοι βεβήλωσαν τή ζωή σας. Βγάλτε τή λέξη μέ τά τρία ἄλφα ἀπό τό λεξιλόγιό σας. Χωρίς νά τό συνειδητοποιεῖτε, τό κάνατε ἔθνική ταυτότητα.
Νέοι, μήν ἀποδεχθεῖτε τή βαναυσότητα μέ τήν ὀποία κυβερνιέται ὁ κόσμος. Μή γίνετε χυδαῖοι σάν ἐκείνους πού σᾶς γαλούχησαν ἠθικά καί πνευματικά. Μήν εἴσαστε ἀφελεῖς, ὅπως ἐμεῖς. Δέν μπορεῖτε νά διδάξετε μεταμέλεια στούς πολιτικούς. Μή ζητᾶτε τή λύση ἀπό αὐτούς. Οὔτε ἀπό τά «κανάλια» πού σᾶς κάνουν θέαμα. Τά «κανάλια» ἔχουν περισσότερο βοῦρκο κι ἀπό τήν πολιτική.
Ἡ λύση εἴσαστε σεῖς. Ἡ λύση βρίσκεται μέσα σας. Πρέπει ὅμως νά ψάξετε βαθειά. Τό «ἔνδον σκάπτειν» εἶναι μιά διαιώνια ἀρχή. Το σκαπτικό ἐργαλεῖο τῆς ψυχῆς εἶναι τό καλό βιβλίο μέ τή βαθειά σκέψη καί βαρύ προβληματισμό. Αὐτά πρέπει νά εἶναι γιά σᾶς τό βαρύ πυροβολικό. Καλό εἶναι τό διαδίκτυο, ἀλλά ἡ μεγάλη ἐπανάσταση - ὅπως καί στό παρελθόν- θά ξεπηδήσει ἀπό τό βιβλίο. Κι ἐννοῶ τό καλό καί ὄχι τό σαχλό βιβλίο. Τό βιβλίο μέ τά γερά ἑλληνικά κι ὄχι μέ τά «γκρίκλιζ» πού πορνεύουν τή σκέψη σας.  
Αναδημοσίευση από το www.sarantoskargakos.gr

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Μεσογαίας Νικόλαος: "Όχι μόνο αγανάκτηση αλλά και επανάσταση"

«Θεωρώ ότι αυτή είναι η κατεξοχήν στιγμή που Εκκλησία πρέπει να βρίσκεται δίπλα στο λαό, Εκκλησία που σιωπά και απουσιάζει από την αγωνία του κόσμου αυτοαναιρείται», δήλωσε στη Romfea.gr πριν από λίγο ο Σεβ. Mητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.
Επίσης, ο κ. Νικόλαος πρόσθεσε ότι «και δεν πρέπει να είναι κοντά στο κόσμο για να επιδεικνύει την παρουσία της, αλλά για να αποδεικνύει την σχέση της με τον λαό, να ομολογεί την διαφωνία της με το σύστημα που μας προδίδει και να φανερώνει την ετοιμότητα της. Να πάρει πρωτοβουλίες, και να αναλάβει ευθύνες».
«Είναι η μόνη που μπορεί να μεταμορφώσει την αγανάκτηση σε υγιή επανάσταση, η Εκκλησία συμπαθεί τους πονεμένους, κατανοεί τους αγανακτισμένους, αλλά προχωρεί με τους επαναστατημένους», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας.
Κλείνοντας ο κ. Νικόλαος, επεσήμανε: «Αυτό που χρειάζεται ο τόπος, δεν είναι μόνο η αγανάκτηση αλλά και η επανάσταση. Η αγανάκτηση βγάζει διαμαρτυρία, η επανάσταση δίνει ελπίδα ανατροπής, ανοίγει δρόμους στα αδιέξοδα».

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Το πρόβλημα με την Ιστορία της "νέας εποχής"

 π. Γεώργιος Μεταλληνός


ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ «νά ξαναγραφῆ ἡ ἱστορία» κυριαρχεῖ σήμερα σέ κύκλους διανοουμένων καί πολιτικῶν καί γι᾽ αὐτούς σημαίνει προσφορά -ἰδιαίτερα στήν ἐκπαίδευση- μιᾶς κολοβωμένης ἱστορίας γιά την ἐπίτευξη πολιτικῶν σκοπιμοτήτων.
     1. Τό πρόβλημα ἐμφανίσθηκε πρίν ἀπό μερικές δεκαετίες, ἀρχίζοντας μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Τό 1962 ξέσπασε ὁ μεγάλος πράγματι ἀγώνας τῶν Φοιτητῶν τῆς Θεολογίας, Ἀθηνῶν-Θεσσαλονίκης, πού ἐκράτησε ἐπί ἕνα ἑπτάμηνο (27.2-27.9) κλειστές τίς δύο Θεολογικές Σχολές, ὅταν διεπιστώθη ἡ προσπάθεια συρρικνώσεως καί μειώσεως τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν μέ τόν -κατ' ἀρχάς- ἐπιλεκτικό περιορισμό τῶν ὡρῶν διδασκαλίας ἀπό δίωρο σέ μονόωρο σέ κάποιους τύπους σχολείων. Τό πρόσχημα: ἡ ἔνταξή μας στην Εὐρώπη (Ε.Ο.Κ., τότε), πού ἐκφραζόταν με τήν «ἐκσυγχρονιστική» κορώνα τοῦ τότε Πρωθυπουργοῦ, κατόχου «Βραβείου Καρλομάγνου», τοῦ μεγαλύτερου ἐχθροῦ τῆς Ρωμιοσύνης: «Δέν χρειαζόμαστε θεολόγους, ἀλλά γεωπόνους καί μηχανικούς»!..... Ὀρθότατα ὁ ἀείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Μπρατσιώτης, μέλος τοῦ ΑΣΕΠ (ἦταν τό Παιδ. Ἰνστιτοῦτο τῆς ἐποχῆς), τοῦ ἀπηύθυνε τό ἐρώτημα: «Ἄν σεῖς λέγετε αὐτά, τί θά πεῖ καί τί θά πράξει αὔριο μία ἀριστερωτέρα ὑμῶν κυβέρνησις;». Σ' αὐτό τόν προβληματισμό ζοῦμε μέχρι σήμερα.

Σημαντικό ὅμως εἶναι, ὅτι ἡ φοιτητική ἡγεσία αὐτοῦ τοῦ ἀγώνα διαπιστώσαμε ὅτι δέν ἦταν μόνο τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, πού ἔπρεπε νά πέσει θῦμα τῆς μανίας τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ καί τῆς παγκοσμιοποίησης, ἄλλα γρήγορα θά ἐπεκτεινόταν ἡ πολεμική αὐτή καί στό μάθημα τῆς Ἱστορίας καί τῆς Γλώσσας μας. Διότι τά τρία αὐτά μαθήματα, τό καθένα μέ τον τρόπο του, συνιστοῦν τά ἑρμηνευτικά κλειδιά κατανοήσεως καί ἑρμηνείας τοῦ πολιτισμοῦ μας, συμβάλλοντας συνάμα στην διατήρηση τῆς ἱστορικῆς μας συνέχειας καί κοινωνικῆς συνοχῆς. Ἀλλʼ αὐτά τά δύο μεγέθη εἶναι σήμερα τό «κόκκινο πανί» για τούς «ἐκσυγχρονιστές» ὅλων τῶν παρατάξεων, πού προσπαθοῦν, μέ τήν παρουσία τους στόν χῶρο τῆς ἐκπαίδευσης, νά τά διαστρέψουν μέχρι νά τά καταστρέψουν. Ἡ πορεία αὐτή, πού ὁδηγεῖ σταθερά στην διάλυση τοῦ Ἔθνους μας, μέσα στήν ἐπίσης προωθούμενη ἀντιεθνική ἰδέα τῆς Νέας Ἐποχῆς, μόνον ἐκ τῶν ἔνδον μπορεῖ νά ἔχει ἀποτελεσματικότητα, καί αὐτό τό ἔχουν συνειδητοποιήσει ὅλοι οἱ ἐξωτερικοί ἐχθροί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Αὐτό εἶχε διατυπώσει τόν 19ον αἰώνα ὁ Jakob Philip Fallmerayer (1790-1861) ἐκθέτοντας τίς «Ἀναμνήσεις ἀπό τό ἅγιον Ὄρος και τήν Θεσσαλονίκην», πού πρόσφατα παρουσίασε ὁ συνάδελφος κ. Ἀθανάσιος Καραθανάσης, στήν Ἐπετηρίδα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης. Κάνοντας λόγο ὁ γερμανός ἱστορικός για τήν νοερά εὐχή, τόν φιλοδυτικό Βαρλαάμ, τόν Ἡσυχασμό τοῦ 14ου αἰ., ἀλλά καί τήν Ἀθωνιάδα καί τόν Εὐγένιο Βούλγαρη, πού ἐκτιμᾶ ἰδιαίτερα, προχωρεῖ στήν ταύτιση Ἑλληνισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας: «Ἀπ' ἔξω, ἄς τό θυμοῦνται αὐτό στήν Εὐρώπη -παρατηρεῖ- ὅλες οἱ ἐπιθέσεις κατά τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, πού εἶναι ταυτόσημο μέ τό ἀνατολικό χριστιανικό δόγμα, εἶναι μάταιη προσπάθεια. Ὁ κίνδυνος μπορεῖ νά εἶναι μόνον ἐσωτερικός»! Τήν ἐκτίμηση αὐτή τοῦ Fallmerayer, προϋποθέτουν ὅσα γράφησαν κατά καιρούς ἄπο τόν Kissinger, τόν Χομπσμπάουμ κ.ἄ. τῆς ἴδιας νοοτροπίας, ὅπως οἱ συνεργαζόμενοι μέ τό Ἵδρυμα Soros τῶν ΗΠΑ.
     2. Τήν σκοπιμότητα τῶν νεοποχιτῶν συγγραφέων Ἱστορίας ὑποστυλώνει ἕνας «παγκόσμιος εἰρηνισμός», πού ὑποστασιώνει την ἄποψη, ὅτι ἀρκεῖ ἡ ἀπάλειψη τῶν διαιρούντων καί ὁ τονισμός τῶν ἑνούντων, γιά νά ἀρθεῖ τό «μεσότειχον» (Ἐφ. 2, 14) μεταξύ ἐθνῶν καί ἀνθρώπων, γιά τήν προώθηση τοῦ πλανητικοῦ ἀνθρώπου και τῆς πλανητικῆς κοινωνίας, ὑπό τήν «προστασία» καί τόν «ἔλεγχο» τοῦ Πλανητάρχη τῆς Νέας Ἐποχῆς. Προωθεῖται, συνεπῶς, ἀντιευαγγελικά ἡ «μία ποίμνη» μέ ποιμένα ὄχι τόν Χριστό, ἀλλά τον Ἀντίχριστο, γιά νά μιλήσω ἐσχατολογικά.
Ἡ μέθοδος αὐτή, τῆς προβολῆς τῶν ἑνούντων καί ὄχι τῶν διαιρούντων, ἐφαρμόζεται καί στήν ἄλλη ὄψι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, στόν θρησκευτικό-θεολογικό, τόν διαχριστιανικό διάλογο. Εἶναι γεγονός, ὅτι ὄχι μόνον οἱ ἴδιες ἐξουσιαστικές δυνάμεις, ἄλλα και τό ἴδιο πνεῦμα διέπει καί τίς δύο πλευρές τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ὁ ἴδιος στόχος, ἡ ἐξυπηρέτηση τῶν σχεδίων τῆς Ὑπερδύναμης καί τῆς Νέας Τάξης. Σ᾽ αὐτό τό κλίμα «συνωστίζονται» τά σχολικά μαθήματα, πού σχετίζονται ἄμεσα μέ τήν ταυτότητά μας. Τό περιεχόμενο, ἄλλωστε, αὐτῶν τῶν μαθημάτων εἶναι τό κύριο διαφοροποιητικό στοιχεῖο τοῦ πολιτισμοῦ μας ἀπό τόν πολιτισμό τῆς Φραγκοτευτονικῆς Δύσης.
Δέν θέλουν κάποιοι Ἱστορικοί μας -καί ἴσως καί δέν μποροῦν-νά κατανοήσουν, ὅτι γιά τίς διχοστασίες καί διαιρέσεις δέν πταίουν τά θρησκευτικά καί ἡ ἱστορία (τό παρελθόν δηλαδή), ἄλλα ἡ πολιτική, οἱ προκλήσεις καί τά ἀνοσιουργήματα τῆς Ὑπερδύναμης καί τῶν συνεργῶν της. Οἱ ἁλώσεις τοῦ 1204 καί τοῦ 1453, οἱ ἐθνικοί διχασμοί μας ὡς τόν 20όν αἰώνα, τό δράμα τῆς Κύπρου καί το Σκοπιανό, δέν λύνονται μέ τό ξαναγράψιμο τῆς ἱστορίας, ἄλλα με τήν ὀρθή κατανόηση τῶν μηνυμάτων της. Ἐδῶ ὅμως γίνεται ἀληθινή «γενοκτονία», μέ τήν προσπάθεια γιά τήν διάλυση τῶν ἐθνικῶν ταυτοτήτων, μέσα ἀπό τήν λοβοτόμηση τῆς ἐθνικῆς μνήμης καί τήν διάσπαση τῆς ἐθνικῆς μας συνέχειας. Ἔτσι ὅμως δεν ξαναγράφεται ἡ ἱστορία, ἄλλα φιμώνονται οἱ πηγές, χωρίς τις ὁποῖες δέν γράφεται ἀληθινή ἱστορία, ἄλλα μία ἀνύπαρκτη-κατασκευασμένη παρα-ἱστορία. Ἡ ἐπιστήμη τότε δίνει τήν θέση της στήν πολιτική.
Τό σημαντικότερο ὅμως καί ἐπικίνδυνο εἶναι, ὅτι δέν πρόκειται γιά ἰδιοτροπίες μεμονωμένων προσώπων, ἄλλα γιά ὀργανωμένη καί συστηματικά μεθοδευμένη ἀναθεώρηση τῆς ἱστορίας, στα ὅρια εἰδικῆς γι᾽ αὐτό «σχολῆς». Τά ἄρθρα τοῦ περιοδικοῦ ΑΡΔΗΝ (τ. 62/2006) ἀναλύουν πειστικότατα τό ζήτημα αὐτό, χωρίς μάλι- στα κενό. Τό προϊόν αὐτῆς τῆς κίνησης εἶναι πραγματικά «ἱστορία τοῦ σωλήνα» ὡς «Κοινή ἱστορία τῶν Βαλκανίων». Ἐνδιαφέρον ὅμως εἶναι, ὅτι ἀνάλογες προσπάθειες στήν ἄλλη Εὐρώπη δέν μποροῦν νά γίνουν δεκτές. Ἡ Γαλλία, ἄλλωστε, δέν μπορεῖ νά ἀπορρίψει τόν Ναπολέοντα καί ἡ Γερμανία ἀδυνατεῖ νά ἀπαγγιστρωθεῖ ἀπό τό φάντασμα τοῦ Βίσμαρκ. Εἶναι δέ γεγονός, ὅτι ἡ ἀπώθηση τοῦ κακοῦ στή λήθη μᾶς καταδικάζει νά ξαναζήσουμε τίς ἴδιες συμφορές. Ἀντίθετα, ἡ πλήρης γνώση του ὁδηγεῖ στήν ἐμπέδωση τῆς γνώσης ὡς ὕλης γιά τήν δημιουργία ἑνιαίας συνείδησης.
Ἡ μέθοδος καί στοχοθεσία τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν» τῆς πολιτικῆς καί τῆς ἱστορίας θυμίζει ἕναν προφητικό λόγο, πρίν ἀπό ἀρκετά χρόνια, τοῦ μεγάλου μας φιλοσόφου τῆς γελοιογραφίας κ. Κυριακόπουλου= ΚΥΡ: «Ἕλληνες καί Τοῦρκοι ἔκαμαν τσιμπούσι στήν Ἀλαμάνα. Ἔψησαν καί ἔφαγαν σουβλάκια. Συμμετεῖχε και ὁ Ἀθανάσιος Διάκος»! Αὐτή τήν ἱστορία θέλουν, βασιζόμενη σε εὐνουχισμένους στήν μνήμη πολίτες, μέ βάση τήν ἀρχή (τήν εἶπε σέ μιά στιγμή ἡ πρωταγωνίστρια τῆς ὁμάδος): «ὅποιος ἐλέγχει το παρελθόν, ἐλέγχει καί τό μέλλον»!
     3. Τήν κατεδάφιση αὐτή καί «ἀνοικοδόμηση» μέ τά ὑλικά τῆς Νέας Ἐποχῆς ἐπιχειροῦν ἄνθρωποι, πού ὄχι μόνον ἐνισχύονται, ἀλλά εἶναι τραγικά κατευθυνόμενα θύματα τῆς ἐκσυγχρονιστικῆς πολιτικῆς καί διακονοῦν τίς στοχοθεσίες της. Εἶναι δέ ὀρθό αὐτό, πού ἔλεγαν οἱ Βυζαντινορωμηοί πρόγονοί μας: «ὅποιος ἔχει την Κωνσταντινούπολη εἶναι αὐτοκράτορας»! Ὅποιος ἔχει σήμερα το Ὑπουργεῖο Παιδείας, πλάθει γενιές ἀνθρώπων, ὡς θλιβερά ρομπότ. Χρηστούς, δηλαδή εὔχρηστους, πολίτες. Ὁπότε γεννιέται το ἐρώτημα: ἐμεῖς τί μποροῦμε νά κάμουμε; Θά δεχθοῦμε παθητικά τά τεκταινόμενα μέ τό ἰησουίτικο πρόσχημα «non possumus»; Ὄχι βέβαια!
Στήν ἀντίσταση- ἀντίδραση σ᾽ αὐτά τά ἐγχειρήματα, σέ μιά χώρα πού ἀκόμη ἡ πλειονοψηφία τοῦ Λαοῦ μας δηλώνει τήν ὀρθόδοξη ταυτότητά της, ἡ πρώτη κινητοποίηση ἀνήκει στούς Ἰδίους τούς δασκάλους καί καθηγητές. Τί διδάσκουν; Τό βιβλίο ἔχει δευτερεύουσα σημασία. Πρωτεύουσα σημασία ἔχει ὁ δάσκαλος.
     Ἔτσι:
          α) Τά ἐλλείποντα, διεστραμμένα ἤ καί ἀσαφῆ στό διδακτικό ἐγχειρίδιο συμπληρώνονται καί διορθώνονται ἀπό τόν ἕλληνα και ὀρθόδοξο δάσκαλο. Τό ἐπιχείρημα τῶν συγγραφέων τῆς ἐξαμβλωματικῆς Ἱστορίας, ὅτι «τό μάθημα εἶναι Ἱστορία καί ὄχι Θρησκευτικά» ἀγνοεῖ τόν μέχρι σήμερα διφυῆ χαρακτήρα τοῦ Γένους μας, στήν ἱστορία τοῦ ὁποίου πολιτική καί θεολογία συμπλέκονται ὡς δύο ὄψεις τῆς ἰδίας πραγματικότητας, συνεπῶς ὅτι αὐτό πού εἶναι ἐκτός πραγματικότητας γιά τή μία πλευρά, εἶναι καί γιά την ἄλλη.
          β) Χρειάζεται ἐσωτερική διεργασία, ἐκστρατεία διαφώτισης τοῦ Ποιμνίου. Καί αὐτό εἶναι εὐκολότερο στήν Κύπρο ἀπ' ὅσο στην ἑλλαδική ἐπικράτεια. Διαφώτιση μέ κάθε προσφερόμενο ἐκκλησιαστικό μέσο.
          γ) Χρειάζεται προώθηση στήν δημοσιότητα ἱστορικῶν ἔργων, πού ἐκθέτουν τήν Ἱστορία μας καί ὄχι τήν νεοεποχίτικη διαστροφή της. Περιοδικά, ὅπως τό Ἄρδην καί τό Ρεσάλτο, προσφέρουν μεγάλη βοήθεια καί εἶναι δυνατόν νά ἀξιοποιηθοῦν.
     Καί τό τελευταῖο:
          δ) Εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νά διακρατηθεῖ ἡ σύνδεση Ἱστορίας, Θρησκείας καί Γλώσσας, διότι ἡ ὅποια ἀποσύνδεσή τους θα προσφέρει μεμονωμένους στόχους, πού εἶναι εὔκολο νά κτυπηθοῦν καί νά ἐξουδετερωθοῦν μέ τήν μέθοδο τοῦ σαλαμιοῦ.

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: ο τελευταίος των Βυζαντινών και ο πρώτος των Ελλήνων



Ομιλία του ιστορικού και συγγραφέα κ. Σαράντου Καργάκου με θέμα «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: ο τελευταίος των Βυζαντινών και ο πρώτος των Ελλήνων», που έγινε στις 29 Μαΐου 2009 στο Ιερό Κοινόβιο Οσίου Νικοδήμου (Πεντάλοφος Γουμένισσας Κιλκίς, Μετόχιο της Ιερας Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους).
Σχετικά:
  1. Μάθημα Πατριωτισμού σε μια ιστορική επέτειο, διμηνιαία έκδοση του Συλλόγου «Φίλοι Ιερού Κοινοβίου Αγίου Νικοδήμου», τεύχος 56, Μάιος-Ιούνιος 2009
  2. Πηγή βίντεο Αντίφωνο, 29.5.11

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Αυτή η χώρα είναι η γη των Ελλήνων!!!

Δε χωράει στο ψέμα η αλήθεια… Ούτε το φως στο σκοτάδι… Δε φτάνει ο κίβδηλος λόγος να δαμάσει τα αφηνιασμένα άλογα, να γητέψει τα τρομοκρατημένα όνειρα. Με το πηχτό σκοτάδι να απλώνεται στη νεκρική κοιλάδα των μοιραίων και των δοσίλογων, οδοιπορούμε την οδό του μαρτυρίου. Σε κάθε σταυροδρόμι το εκτελεστικό απόσπασμα των τοκογλύφων, σε κάθε ανηφοριά οι φονιάδες της ιστορίας υψώνονται φαντάσματα δυσθεώρητα με μάτια κόκκινα, με στόματα γλοιώδη και λαίμαργα. Μας εκφοβίζουν, μας τρομοκρατούν… Μας πυροβολούν με λόγους δόλιους από τις τηλεοπτικές οθόνες τα αδειανά κουστούμια και τα παραγεμισμένα στόματα. Μας φτύνουν οι αρουραίοι των εφημερίδων, οι αρθρογράφοι του μεγάλου κενού, οι εθνοφθόροι και οι Ελληνόφοβοι. «Θέμα χρόνου» αποφαίνονται οι ειδήμονες με τους υπερσύγχρονους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα ατσαλάκωτα κουστούμια και τα αρπακτικά χέρια που στάζουν αίμα. Καλά κρατεί ο χορός των κερδοσκόπων και των εφιαλτών το πανηγύρι της εκφοράς των ελπίδων και των οραμάτων. Η μεγάλη ομήγυρη των αδημονούν των την απώλεια του έθνους των ανυπότακτων έχει κιόλας παραταχθεί με κάθε επισημότητα για να παρακολουθήσει το μεγάλο θέαμα. Ο δήμιος με την κουκούλα, τις πλαδαρές σάρκες και τα διάστικτα μπράτσα με τα φασιστικά σύμβολα, αναμένει το νεύμα του «Μεγάλου Στοχαστή». Κι ο «Μεγάλος Οπισθοδρομιστής» ετοιμάζεται να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας τριάντα χρόνια πίσω. Δεν επιθυμούν να πιστέψουν οι εξαγορασμένοι, οι υπόδουλοι και οι ματαιόδοξοι στη μεγάλη στρατιά των αρίστων της ιστορίας, των λαμπρών δημιουργών, των ποιητών, των αγωνιστών της ζωής, των εργατών, των καλλιτεχνών, των ανθρώπων της τίμιας δουλειάς και του πνεύματος. Ότι είχαν να κλέψουν το έκλεψαν, ότι είχαν να προσβάλουν το πρόσβαλαν, ότι είχαν να ατιμάσουν το ατίμασαν. Ήρθε η ώρα να πετάξουν το αποστεωμένου κουφάρι του λαού στη χωματερή της εξαθλίωσης και της απέραντης θλίψης. Ήρθε ή ώρα να ανοίξουν τις πόρτες σε κυνηγούς κεφαλών, σε ζόμπι που τρέφονται με σάρκες ανθρώπινες και αίμα ζεστό… Έτσι πιστεύει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στα κελεύσματα των καιρών ο «Μεγάλος Στοχαστής», ο δειλός πολεμιστής με τη λερωμένη σκελέα, ο αποτυχημένος ταχυδακτυλουργός με τα τρεμάμενα δάχτυλα και το θολωμένο μυαλό, ο θλιβερός ψεύτης, ο αμήχανος Οδυσσέας που ούτε ταξίδι, ούτε Ιθάκη του απέμεινε, παρά μόνο η χλεύη των ανθρώπων και της ιστορίας. Ημέρα σκότους η μέρα που ξημερώνει… Έκπληκτα τα μάτια της ιστορίας βλέπουν τη λαίλαπα να πλησιάζει. Έντρομοι οι ένοχοι χειρουργοί βιάζονται να επικαλύψουν με το σεντόνι της υποταγής και της ανικανότητας το κέρινο πρόσωπο της ναρκωμένης πατρίδας. Βιάζεται το τσούρμο των θρασύδειλων και των μισαλλόδοξων να τελειώνει μια και καλή με το γένος των αδάμαστων. Το βιβλίο που λέγεται Ελλάδα πρέπει να κλείσει, η σπορά να νοθευτεί , ο αγρός με τα γεννήματα να καταληφθεί από αγριόχορτα και ζιζάνια και ακόμα μια «χαμένη πατρίδα» να προστεθεί στις τόσες χαμένες. Δεν πρέπει ούτε νερό για τα διψασμένα χείλη να περισσέψει, ούτε φαί για τους πεινασμένους την περηφάνια και την αξιοπρέπεια. Ακούστε ράκη ανθρώπινα, ξεχειλωμένα μυαλά, και κοιμισμένες συνειδήσεις… Ακούστε υπερφίαλοι αγορητές του θράσους και της ανοησίας… Ακούστε κύμβαλα αλαλάζοντα, σπιθαμιαίοι διανοητές και προσκυνημένοι υπηρέτες των ξένων συμφερόντων… Ακούστε πουλημένα τομάρια… ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΕΠΙΤΗΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΑ. ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ… ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ.- |

Ο ρόλος και η επιρροή της Ικαρίας στην αναγέννηση της Ορθόδοξης Πνευματικότητας

Τό μυστικό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Γένους.

Μιά κολλυβαδική ἱστορία στήν Ἰκαρία! 

Ὁ ἐπισκέπτης τῆς Ἰκαρίας αἰσθάνεται ἰδιαίτερη ἔκπληξη, ὅταν ἀντιλαμβάνεται, ὅτι τά τρία μεγάλα Μοναστήρια τοῦ Νησιοῦ, εἶναι ἀφιερωμένα στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου.
Ἡ Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ Μαυριάνου ἱδρύθηκε στά τέλη τοῦ 18ου αἰῶνος καί εὑρίσκεται κοντά στήν ἀκτή τῆς θάλασσας, μεταξύ τῶν χωριῶν Βρακάδες καί Ἀμάλου
Ἡ Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Μοντέ βρίσκεται σέ μία πευκόφυτη περιοχή στήν περιοχή τῶν Ῥαχῶν Ἰκαρίας καί σύμφωνα μέ ἐπιγραφή ἀνοικοδομήθηκε τό 1460 καί ἀνακαινίστηκε τό 1893.
Ἡ Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λευκάδος στό νοτιοανατολικό μέρος τοῦ νησιοῦ, ἱδρύθηκε τό 1775, ἀπό τούς Ἁγίους Κολλυβάδες, Μακάριο ἐπίσκοπο Κορίνθου καί τόν Χίο ἱερομόναχο Νήφωνα.
Ἀπό μία σύντομη περιήγηση στήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία τῆς Ἰκαρίας εὔκολα ὁδηγούμαστε στό συμπέρασμα, ὅτι ὁ μοναχικός ἤ μᾶλλον ὁ ἀσκητικός βίος πρέπει νά ἀναπτύχθηκε στό Νησί ἀρκετά νωρίς. Αὐτό τό μαρτυροῦν ὄχι μόνον οἱ ἀρχαῖοι Χριστιανικοί Ναοί, ἀλλά τά διάσπαρτα ἀνά τό Νησί σωζόμενα ἐρείπια κελλιῶν,[1] ὅπως καί τά πολλά, λόγῳ μορφολογίας τοῦ ἐδάφους, σωτήρια καταφύγια πιστῶν Χριστιανῶν.[2] Οἱ κάτοικοι τοῦ Νησιοῦ ζοῦσαν μέ ἔντονο τρόπο τήν ζωή καί τίς παραδόσεις τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, ὅπως μαρτυρεῖται ἀπό κείμενα διαφόρων ἐποχῶν, καθώς διαπιστώνει καί κάποιος ἀνά τήν Ἑλλάδα περιοδεύων Πνευματικός (18ος αἰ.), ὁ ὁποῖος σημειώνει μέ ἔμφαση «...σωφρονεστέρους τῶν Ἰκαρίων οὐδαμοῦ εὗρον»[3], παρά τίς δυσκολίες καί τά δεινά τῆς ἐποχῆς, ὄχι μόνο ἐξαιτίας τῆς Τουρκοκρατίας, ἀλλά καί ἀπό τίς συνεχεῖς πειρατικές ἐπιδρομές.
Ἡ ἀποδεδειγμένη πνευματική ἀναβάθμιση τῶν Κατοίκων τοῦ Νησιοῦ σέ συνδυασμό μέ τήν  μορφολογική ὁμοιότητα τῆς Ἰκαρίας μέ τό Ἅγιον Ὄρος ἀπετέλεσαν τίς καλές προϋποθέσεις, ὥστε οἱ ἅγιοι Κολλυβᾶδες Πατέρες, πού προαναφέραμε, μετά τήν ἔξοδό τους ἀπό τό Ἁγιώνυμο Ὄρος, νά ἐγκατασταθοῦν στήν Ἰκαρία, διότι ὁ τόπος ἦταν συμβολικῶς γνώριμος καί οἱ ἄνθρωποί του παραδοσιακά εὐσεβεῖς καί ὡς ἐκ τούτου φιλόξενοι καί φιλικοί, ὅπως μέχρι σήμερα.
Μεγάλη ἐντύπωση βέβαια μᾶς δημιουργεῖ ἡ ἐμμονή τῶν Κολλυβάδων  Πατέρων στήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Διότι, ἐάν καί προϋπῆρχε στήν Ἰκαρία  ἀπό τά τέλη τοῦ 15ου αἰῶνος ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Μοντέ Ῥαχῶν, ἐντούτοις κι Ἐκεῖνοι, τό Μοναστῆρι, πού ἀνήγειραν ἐκ βάθρων τό 1775, γιά νά στεγάζουν τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή τους στήν περιοχή Λευκάδος τοῦ Ἁγίου Κηρύκου, τό ἀφιέρωσαν πάλι στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Ἀλλά καί ὅταν ἀργότερα μετακινήθηκαν στήν Σκίαθο, καί ἐκεῖ πρός τιμήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ἀνήγειραν τήν Ἱερά Μονή τους. Κάτι τό ἰδιαίτερο λοιπόν ἔθελγε τίς ψυχές τῶν ἁγίων Πατέρων σ’ αὐτή τήν ἑορτή.
Ἐπιχειρώντας νά ἑρμηνεύσουμε τήν καρδιακή αὐτή ἐπιμονή, «βυθιζόμαστε» ἐξ ἀνάγκης στό θεολογικό περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, καί  στόν «ἀπελευθερωτικό» χαρακτήρα της, καθώς σηματοδοτεῖ τήν πνευματική ἀναγέννηση, τήν νέα εὐκαιρία.
Ὁ Θεός μέ τό «ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφο καί Ἀγγέλοις ἄγνωστον μυστήριον» ξεκινᾶ δυναμικά τήν ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου θέτοντας ὡς κέντρο του τόν νέο Ἀδάμ, τόν Χριστό, τήν ἐνσάρκωση τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας, πού νικᾶ καί αὐτόν τόν θάνατο, ἀφοῦ εἶναι καί προσφέρεται ὡς ἡ ὄντως Ζωή.
Γίνεται ὁ ἴδιος Εὐ-αγγελισμός, χαρούμενο ἄγγελμα δηλαδή, γιά τόν ἄνθρωπο, πού ἀγωνίζεται νά ἀποτινάξει τή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας καί ἡ μεγάλη του ἐλπίδα μαζί. Μιά  ἐλπίδα, που ἀνανεώνεται εἰς τό διηνεκές, ἀφοῦ ταυτίζεται μέ τόν Χριστόν. Ἐρχόμενος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος μέσα ἀπό τήν ἑορτή καταργεῖ τήν δύναμη τῆς ἁμαρτίας καί τήν ἰσχῦν τοῦ θανάτου ὁδηγῶντας τόν ἄνθρωπο στήν ἐλευθερία καί τή σωτηρία του. Στην οὐσιαστική αὐτοπραγμάτωσή του. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν ἄλλη, ἀγωνιζόμενος ἐναντίον τῆς εὐπερίστατης ἁμαρτίας, ἀποκτᾶ τήν ἐμπειρία τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Ζῶντας τήν ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ, μπορεῖ νά ἀποτινάξει κάθε ζυγό ἀπό τον τράχηλό του, βρίσκει τό σθένος νά ἀγωνισθεῖ γιά τήν ἀνεξαρτησία του ἀπό τήν ὁποιαδήποτε σκλαβιά.
Αὐτή ἦταν καί ἡ κεντρική ἰδέα τοῦ μεγάλου πνευματικοῦ Φιλοκαλικοῦ κινήματος τῶν Κολλυβάδων, πού ἀναπτύχθηκε τόν 18ο αἰῶνα. Μέ ἀφετηρία τό πνευματικό περιεχόμενο τῆς Ἑορτῆς προώθησαν ἕνα εἶδος ἐπανευαγγελισμοῦ τοῦ ὑπόδουλου Ὀρθοδόξου Γένους. Θέλησαν να ἐμψυχώσουν τό ὑπόδουλο γένος χρησιμοποιώντας τίς ἀνεξάντλητες καί σωστικές δυνάμεις τῆς ὀρθόδοξης λατρείας καί πνευματικότητας. Προέβαλαν ἐναγωνίως ἀνάμεσα στ’ ἄλλα τή συχνή θεία Μετάληψη, τήν τιμή τῆς Κυριακῆς, ὡς κατ’ ἐξοχήν ἡμέρας Ἐκκλησιασμοῦ καί θείας Κοινωνίας, τή μελέτη τῶν πατερικῶν, ἀσκητικῶν καί νηπτικῶν κειμένων, τά ὁποῖα ἐξέδωσαν πρός ὠφέλειαν τῶν πιστῶν μέ πολλούς κόπους καί θυσίες. Ἔδωσαν ἔμφαση στήν ἄθληση τῶν Νεομαρτύρων τῆς Τουρκοκρατίας. Ὡς πνευματικοί καί ἐξομολόγοι τους, ἐνεθάρρυναν τούς Νεομάρτυρες στήν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ ἐνώπιον τοῦ Τούρκου δυνάστη καί στό μαρτύριό τους, ὅπως συνέβη καί μέ τόν ἅγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο ἀπό τήν Χώρα τῆς Σάμου. Οἱ Κολλυβάδες ἐμπλούτισαν τό ἑορτολόγιο μέ τή μνήμη τῶν Νεομαρτύρων, ἐξέδωσαν πρός τιμήν τους Ἀκολουθίες, στίς ὁποῖες ἐξυμνοῦσαν τούς βίους καί τόν ἡρωϊσμό τους ἔναντι τῆς Ὀθωμανικῆς Ἀρχῆς. Ἔτσι ἔδωσαν θάρρος στό ὑπόδουλο Γένος, στήριξαν πνευματικά τήν ἐξέγερση καί προετοίμασαν μυστικά καί ἐκ Θεοῦ τήν πορεία τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας.
Τό ὑπόδουλο Γένος εἶχε πλέον τή δυνατότητα νά ἀνελιχθεῖ πνευματικά καί ν’ ἀντιμετωπίσει ὄχι μόνο τόν κίνδυνο τοῦ ἰσλαμισμοῦ ἀπό τήν Τουρκοκρατία, ἀλλά καί τήν πρόκληση το Ερωπαϊκο Διαφωτισμο, ὁ ὁποῖος μέ ὕπουλο τρόπο προωθοῦσε τήν ἐκκοσμίκευση καί τή λογικοκρατία.
Γιά τόν λόγο αὐτό καί ἡ Ἐθνική μας παλιγγενεσία ὁρίσθηκε νά λάβῃ ἀρχή ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, στίς 25 Μαρτίου τοῦ 1821!
Οἱ Ἅγιοι, λοιπόν, Κολλυβᾶδες Πατέρες μέ τήν ἰδιαίτερη λατρευτική τιμή καί ἀνοικοδόμηση ἱερῶν Μονῶν πρός τιμήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου μαρτυροῦσαν, ὅτι ἡ  πνευματική ἀπελευθέρωση ὁδηγεῖ στήν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους. Μέσον γιά τήν πραγματική ἐλευθερία, ἡ διαρκῶς ἀνανεούμενη ἐλπίδα. Τρόπος γιά τήν ἀνανέωση τῆς ἐλπίδος, τό πανηγύρι τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο γιά τή λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου.
Τό θεολογικό περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου μπορεῖ ν’ ἀποτελέσει καί γιά τό σύγχρονο Ἕλληνα τήν διαρκῶς ἀνανεούμενη ἐλπίδα γιά τόν ἀγῶνα τῆς καρδιᾶς του ἐνάντια σέ κάθε τί, πού δυναστεύει τη ζωή του ἤ ἀπειλεῖ τήν πνευματική του ἀκεραιότητα. Ἀρκεῖ ὁ ἀγῶνας νά διεξάγεται μέσα στά πλαίσια, πού ἡ Ἐκκλησία μας ὁρίζει, μέ πίστη στόν Χριστό, ὡς Σωτῆρα καί Λυτρωτή, μέ γνώμονα τή διάκριση καί μέ κριτήριο τήν ἀγάπη.

Ἀρχιμανδρίτης
Σωτήριος Κοσμόπουλος


[1] Βλ. Ἰωάννου Μελᾶ, Ἱστορία τῆς Νήσου Ἰκαρίας, ἀπό τῆς καταλήψεως τῆς Νήσου ὑπό τῶν Τούρκων μέχρι τῆς Ἐποχῆς μας, τ. 2, Ἀθῆναι 2001, σ. 261
[2] «Κάτωθεν τῆς  μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ πρός τό βόρειον μέρος εὕρηται βράχος λελαξευμένος, ἐφ’ οὗ ὑπάρχουσι γεγλυμμένα γράμματα δυσανάγνωστα, ὧν μόλις διακρίνεται ἡ λέξις ΑΙΤΩΙ 1370, ταῦτα δέ οἱ ἐγχώριοι ἀνάγουσι εἰς εἰκονοφίλους, καταδιωκομένους ὑπό τῶν εἰκονομάχων καί εἰς τήν νῆσον ταύτην καταφυγόντας». Κῶδιξ Ἱερᾶς Μονῆς Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λευκάδος Ἰκαρίας, σ.5
[3] Βλ. Ἐπαμεινώνδα Σταματιάδη, Ἰκαριακά, 1893, σσ. 103-104

ΑΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
            ΑΛΩΣΗ 1453
            Το 1453 δεν επήλθε η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Αυτή είχε συμβεί το 1204 κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Οι Τούρκοι βρήκαν μία κεφαλή χωρίς σώμα, μία Κωνσταντινούπολη χωρίς ενδοχώρα. Το κτύπημα που κατέφεραν οι Φράγκοι στην Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη και η κατανομή των εδαφών της Αυτοκρατορίας άνοιξαν τον δρόμο για τη δεύτερη Άλωση από τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Εκείνη τη χρονιά, το 1204, ανιχνεύουμε και τη γέννηση του Νέου Ελληνισμού. Το βυζαντινό κράτος παύει πλέον να είναι πολυεθνικό με ελληνικό πολιτισμό και στη θέση του εμφανίζονται μικρά κράτη αμιγώς ελληνικά. Η Νίκαια πρωτίστως, αλλά και η Ήπειρος και η Τραπεζούντα είναι τα πρώτα εθνικά κράτη στα Βαλκάνια. Εκφράζουν την ελληνορθόδοξη ελπίδα και γεννούν τη Μεγάλη Ιδέα. Το μυστικό της επιβιώσεως του Ελληνισμού μετά το 1453 βρίσκεται στην ιδεολογία και στα κείμενα των ανθρώπων που στελέχωσαν το κράτος της μικρασιατικής Νικαίας από το 1204 μέχρι το 1261, όταν αυτό το  κράτος έδιωξε τους Λατίνους από την Κωνσταντινούπολη.
            Το μυστικό αυτό λέγεται: Πίστη στην διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Και είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε τώρα που διερχόμαστε μία ηθική, πνευματική και οικονομική κρίση. Τώρα που πολλές μικρές αλώσεις απειλούν το έθνος μας με απώλεια ταυτότητος και προσανατολισμού. Από το 1204 μέχρι και τον Κυπριακό Αγώνα του 1955-59 η πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού μάς κρατούσε όρθιους. Περάσαμε αλώσεις, δουλείες, σταυρώσεις, μαρτύρια, αλλάξαμε κατακτητές, αγωνισθήκαμε σε καιρούς πολεμικούς ή ειρηνικούς, προδοθήκαμε από συμμάχους και υπονομευθήκαμε από μισθοφόρους και από φορείς ξενόφερτων ιδεών, αλλά επιβιώσαμε. Γιατί πιστεύαμε στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας και στο μέλλον μας.
            Ήδη από το 1204 αυτή την πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού εκφράζουν οιΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΤΑΤΖΗΣ Αυτοκράτορες της Νικαίας. Ο Θεόδωρος Λάσκαρις Α΄, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης, ο Θεόδωρος Λάσκαρις Β΄. Αποτελεί άφθαστο μάθημα αξιοπρεπείας και ιστορίας η απάντηση του Βατάτζη -Θρακιώτη από το Διδυμότειχο- προς τον Πάπα Νικόλαο το 1237. Ο ηγέτης ενός μικρού κράτους του καθημαγμένου Ελληνισμού απαντά προς τον Πλανητάρχη της εποχής, αφού ο Παπικός θρόνος έστρεψε τους Σταυροφόρους προς την Κωνσταντινούπολη αντί για την Ιερουσαλήμ. Γράφει, λοιπόν, ο ελεήμων και ευλαβής Ορθόδοξος Αυτοκράτωρ ότι ο ίδιος και οι υπήκοοί του κατάγονται από το αρχαίο γένος των Ελλήνων από το οποίο άνθισε η σοφία για όλο τον κόσμο και ότι οι περισσότεροι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες ήσαν και αυτοί Έλληνες. Και προσθέτει ότι    στους Έλληνες εδόθη η Κωνσταντινούπολη από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ότι πιστοί στην ιστορία μας και στις παραδόσεις μας θα αγωνισθούμε για να απελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη και να την ξανακάνουμε ορθόδοξη και ελληνική. Αν θέλαμε να κρίνουμε με σημερινά δεδομένα ο Ιωάννης Βατάτζης είναι ο ηγέτης της δυσπραγούσης Ελλάδος και ο Πάπας είναι το Δ.Ν.Τ. Τότε είχαμε ηγέτες που ύψωναν φωνή εθνικής υπερηφανείας προς τους ισχυρούς. Τώρα άραγε έχουμε;
            Αυτή η πεποίθηση στη συνέχεια του Ελληνισμού έδωσε δύναμη στους προγόνους μας μετά την Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς. Έστω και αν χρησιμοποιούσαμε εναλλάξ τα εθνικά ονόματα Ρωμηός, Γραικός και Έλληνας ουδέποτε χάσαμε την εθνική μας συνείδηση που ήταν άρρηκτα δεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η πίστη στη διαχρονικότητα του Γένους διατρανώθηκε μέσα από αναγνώσματα όπως η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και η Αχιλλιάς, μέσα από την εμμονή στην Ελληνική γλώσσα , μέσα από την αναπαράσταση Αρχαίων σοφών στον πρόναο πολλών εκκλησιών, μέσα από ποιήματα και δημοτικά τραγούδια, μέσα από κηρύγματα και ομιλίες λογίων. Η συνέχεια του Ελληνισμού ενέπνευσε τον Ρήγα, τους κλεφταρματολούς, τις διακηρύξεις και τα Συντάγματα του 1821, τον Διονύσιο Σολωμό που καλεί τους Τριακόσιους του Λεωνίδα να σηκωθούν και να έλθουν κοντά μας. Σήμερα που περνούμε μία πολλαπλή κρίση αναμένουμε από τους πνευματικούς ταγούς μας να ξαναμιλήσουν γι’ αυτή τη διαχρονικότητα του Έθνους, να μάς δώσουν διδάγματα από την Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, να μας ποτίσουν με το κρασί του ’21 που έλεγε ο Κωστής Παλαμάς. Κι όμως βλέπουμε ορισμένους από αυτούς τους διανοουμένους μας να μάς δηλητηριάζουν με σάπιες πνευματικές τροφές. Αρνούνται τη συνέχεια του Ελληνισμού, χλευάζουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, αφελληνίζουν την παιδεία μας, εισάγουν στρατιές μισθοφόρων από διάφορες χώρες στο όνομα ενός κίβδηλου ανθρωπισμού, αποδομούν την Παιδεία μετατρέποντας τα σχολεία σε κέντρα ταχύρρυθμης εκπαίδευσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και αφήνοντας τα παιδιά χωρίς πρότυπα, χωρίς αξίες.
            Μπορούμε και δικαιούμαστε να βγούμε από την κρίση. Αρκεί να μη ξεχάσουμε το μυστικό των προγόνων μας. Να αντισταθούμε στις ηθικές, πνευματικές και οικονομικές αλώσεις προτάσσοντας τη συνέχεια του Ελληνισμού. Να μετατραπούμε σε μία δυναμική ηθική πλειοψηφία,  η οποία με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο θα βάλει στο περιθώριο τους διανοουμένους της συμφοράς και θα ξανασυνδέσει τις τύχες της Ελλάδας, της Κύπρου και των Αποδήμων με το γάργαρο νερό της διαχρονικής ελληνικότητας, το μόνο που μάς ξεδιψά και μας ξεπλένει. Να βάλουμε στο περιθώριο τις υλιστικές ιδεολογίες που αποχαυνώνουν τους νέους μας μιλώντας τους είτε για τη νομοτέλεια της δικτατορίας του προλεταριάτου είτε για τη νομοτέλεια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία γκρέμισε τα σύνορα για να φέρει τελικά στην Ευρώπη τα προβλήματα των αμερικανικών τραπεζών.                   
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣΤο πνεύμα του Ελληνισμού ήταν πάντα αγωνιστικό και αντιστασιακό. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν υπετάγη στους όρους του Μωάμεθ, αλλά έπεσε μαχόμενος. Οι σημερινές μάχες δεν θα δοθούν με σπαθιά, αλλά με ιδέες και ιδανικά. Αρκεί να ξαναπιστέψουμε στη συνέχεια του Ελληνισμού! H αγωνιστικότητα του  Παλαιολόγου και των συμμαχητών του στέλνει μηνύματα και για το σήμερα. Η αντίσταση των τελευταίων μαχητών της Κωνσταντινουπόλεως και το "πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών" εμπνέει έκτοτε τα ΟΧΙ του Ελληνισμού. Το 1940 κατά του Μουσσολίνι, το 1941 κατά του Χίτλερ, το 1944-49 κατά της ένοπλης επιβολής του Σταλινισμού,  τον συνεχή αγώνα της Κύπρου από το 1955 μέχρι σήμερα κατά της αποικιοκρατίας και του αφελληνισμού.
            Το ευχάριστο είναι ότι ο Ελληνισμός και στις ημέρες μας λέει ΟΧΙ σε θέματα υψίστης εθνικής, κοινωνικής και πολιτιστικής σημασίας, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι ψευδοπροοδευτικοί και οι οπαδοί της εθνικής μειονεξίας. Με συλλαλητήρια είπαμε ΟΧΙ στην παραχώρηση του ονόματος και του πολιτισμού της Μακεδονίας. Με λαοσυνάξεις διαμαρτυρηθήκαμε για τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητές μας και αντιδράσαμε στα πολυπολιτισμικά πρότυπα που θέλουν να εξευτελίζουν την πλειοψηφία στο όνομα διαφόρων μειοψηφιών. Αντιδράσαμε παντοιοτρόπως στο απαράδεκτο βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού που αγιοποιούσε τους Οθωμανούς, τους Νεοτούρκους και τους σφαγείς της Μικρασίας και του Πόντου και τελικά το αποσύραμε. Τα αδέλφια μας στην Κύπρο είπαν και θα ξαναπούνε ΟΧΙ στο ρατσιστικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν. Τα αδέλφια μας του Βορρά αγωνίζονται για τη διαφύλαξη της ελληνικής παιδείας και εθνικής ταυτότητας στη Χειμάρρα, στο Αργυρόκαστρο, στην Κορυτσά, στο Μοναστήρι, στο Κρούσοβο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας βροντοφωνάζουν καθημερινά ΟΧΙ στον Νεο-οθωμανισμό του Ερντογάν και του Νταβούτογλου. Συνεχίζουν να υπεραμύνονται του πατρίου εδάφους και να χαρίζουν στο Έθνος νέους ήρωες όπως ο Καραθανάσης, ο Βλαχάκος, ο Γιαλοψός, ο Ηλιάκης κ.α. Και ο κακοπληρωμένος και ελλιπώς εκπαιδευμένος αστυνομικός μας δίνει καθημερινά με κίνδυνο της ζωής του τη μάχη κατά της εισαγόμενης εγκληματικότητας, της οποίας ηθικοί αυτουργοί είναι οι θολοκουλτουριάρηδες οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας».
Σήμερα οφείλουμε να συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές. Άρα ύπουλες και εξίσου επικίνδυνες. Η υπονόμευση της γλώσσας μας, η άγνοια της ιστορίας μας, η ξενομανία, οι συκοφαντίες κατά της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως μας, οι εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων, η  διαστρέβλωση και πλαστογράφηση της ιστορίας του 1821,  της Κύπρου και της Μακεδονίας, όλα αυτά και πολλά άλλα έσωθεν ή έξωθεν προερχόμενα αποτελούν μικρές αλώσεις που απαιτούν γνώση, αντίσταση και μαχητικότητα. Δεν αρνούμαστε την επικοινωνία και την συνεργασία με άλλους λαούς και πολιτισμούς. Ο Ελληνισμός ποτέ δε κλείστηκε στο καβούκι του. Θα αρνηθούμε όμως την αφομοίωση, την αλλοτρίωση, τις γκρίζες ζώνες. Θα αγωνισθούμε με όπλα πρωτίστως πνευματικά και ηθικά. Και θα διδασκόμαστε από την Παράδοση και το βίωμα της Εκκλησίας μας. Η Άλωση και οι μετέπειτα εξελίξεις μάς διδάσκουν ότι τελικά επιβιώσαμε μέχρι σήμερα χάρις στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Διότι η Ορθόδοξη Παράδοση είναι Σταυροαναστάσιμη. Μας θυμίζει ότι μετά την  κάθε Σταύρωση του Γένους ακολουθεί η Ανάσταση! Αυτό εύχομαι  για την οικονομικά και γεωπολιτικά χειμαζομένη Ελλάδα μας! 
Η Άλωση της Πόλης