Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Ό,τι κάμνομεν, θα το κάμνωμεν μονάχοι


Του Στέλιου Παπαθεμελή

     
Αυτοί οι αθεόφοβοι ψευδάδελφοί μας της τρόικας φυσικά και δεν έχουν το Θεό τους. Επέτυχαν την προλεταριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Οι εγχώριοι μνημονιακοί υποταχτικοί τους που παριστάνουν τους κυβερνήτες, τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα. Ψελλίζουν ότι τάχα θα τα πάρουν από τους πλούσιους και θα τα δώσουν στους φτωχούς!... Αλλά οι παιδονόμοι τους Σόιμπλε και Λαγκάρντ τους ανακαλούν πάραυτα στην τάξη. Ο Γερμανός συμπεραίνει ότι «ο ελληνικός λαός δεν θέλει να κυβερνηθεί» και η Γαλλίδα ότι οι κυβερνητικοί εταίροι «δεν πρέπει να ενδώσουν σε λαϊκισμούς και υποσχέσεις».
 
Μόνον αυταπατώμενοι, φαντάζονται ότι η κυβέρνηση κυβερνά. Η Κυβέρνηση διαχειρίζεται τα συμφέροντα των αγορών και του τραπεζικού συστήματος και αυτά αποτυπώνουν τα προγράμματα των κομμάτων της. Τις κύριες και καίριες αποφάσεις, τις παίρνει η τρόικα. Τη λάντζα και όλες τις βρώμικες δουλειές, τις κάνει η κυβέρνηση. Η παρούσα, και όπως μεθοδεύεται και η μέλλουσα.
 
Το άθροισμα των δύο άλλοτε κραταιών του δικομματισμού, με τα τεχνάσματα και τα bonus του εκλογικού συστήματος, βγάζει δεν βγάζει μιαν ασθενέστατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα χρειασθεί ενίσχυση από πρόθυμους για να στήσει μια κυβέρνηση εικόνα και ομοίωση της Goldman Sacks, των επιχειρηματικών ελίτ και του ξένου παράγοντα.
 
Στο μεταξύ, γενικεύεται και οξύνεται η κρίση στον Ευρωπαϊκό Νότο. Εξωθούνται στο περιθώριο μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που πλήττονται από μειώσεις αποδοχών, αύξηση ωραρίων, παρέκταση ορίων συνταξιοδότησης, χαράτσια, πάγωμα οικονομικών δραστηριοτήτων, μαζική ανεργία, το κακό που έχει, όπως λέει ο Σαίξπηρ, μακρύ συγγενολόι. Αυτή όμως η απειλή της δουλοπαροικίας, είναι αφυπνιστική των λαών του Νότου και ίσως αφυπνίσει και τις επιτροπευόμενες ηγεσίες.
 
Τα αφεντικά μας θέλουν προτεκτοράτο με εξαθλιωμένο λαό. Η συνταγή τους, ενώ έχει διακηρυγμένο στόχο την μείωση του χρέους, στην πράξη το διογκώνει. Ο ανομολόγητος στόχος τους («εσωτερική υποτίμηση»), προήχθη σε ωμά διακηρυγμένο: «Απαιτείται πρόσθετη σημαντική εσωτερική υποτίμηση και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», υπογράμμισε στο Ευρωκοινοβούλιο ο τροϊκανός Άσμουσεν.
 
Οι «κουρείς» κούρεψαν κατά λάθος «κεφάλια»: ασφαλιστικά ταμεία, Έλληνες ιδιώτες και ΑΕΙ-ΤΕΙ. Τρελλοκομείο!
 
Ο αγρίως δοκιμαζόμενος ευρωπαϊκός Νότος, τιμωρήθηκε σε ρόλο καταναλωτή. Ο Βορράς βραβεύτηκε ως βιομηχανικό κέντρο. Το 63% των Γερμανικών εξαγωγών απορροφάται εντός της Ε.Ε. Οι ημέτεροι πειθήνιοι για να μην υστερήσουν, κύρωσαν το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, ενώ το ευρώ δεν έχει μέλλον. «Χωρίς πληθωρισμό στο Βορρά και χωρίς μηχανισμούς αναδιανομής (Κοινό Υπουργείο Οικονομικών, ευρωομόλογα και ισχυρή Τράπεζα Επενδύσεων), η Ευρωζώνη θα διαλυθεί» (Monde/Νέα 3/4/12).
 
Το πολιτικό μας σύστημα βουλιάζει. Οι εκλογές θα το πατικώσουν ακόμη βαθύτερα. Καθώς η αντιμνημονιακή κοινωνική πλειοψηφία δεν βρήκε, δεν έψαξε το δρόμο της, θα αναπαραχθεί το ίδιο σχήμα εξουσίας.
 
Οι κυβερνητικοί εταίροι, ανήμποροι να αποτρέψουν τα μοιραία αποδείχθησαν τρισανήμποροι να τα διαχειρισθούν.
 
Υπάρχουν ένα σωρό θέματα που δεν είναι της τρόικας, κάτι να κάνουν. Μπορούν, παράδειγμα:
 
-Να ξεπεράσουν το σύνδρομο του καρτέλ στην κοινοβουλευτική λειτουργία, όμως το συντηρούν πεισματικά. Πάλι μοίρασαν τον τηλεοπτικό χρόνο και το κρατικό χρήμα μεταξύ τους. Κανένα νέο σχήμα εκτός Βουλής ερχόμενο, δεν θα βγει στο γυαλί.
-Να υποχρεώσουν τους κλέφτες να φέρουν πίσω τα κλεμμένα.
-Κάποιοι επί τέλους επίορκοι να παν  στη φυλακή, ή έστω στο σπίτι τους.
-Να περιορισθεί η γραφειοκρατία.
-Να απορροφηθούν τα ευρωκονδύλια.
-Να ξεκινήσουν κάποια μεγάλα έργα.
 
Και ας μην ξεχνούμε τη συμβουλή του Κολοκοτρώνη: «Ό,τι κάμνομεν, θα το κάμνωμεν μονάχοι και δεν έχομεν ελπίδα καμίαν από τους ξένους».