Ο Αυστριακός...πολιτισμός και η Ικαρία.

Οι Αυστριακοί, πράγματι, αρέσκονται στις προσαρτήσεις. Η χώρα του Μέττερνιχ και η γενέτειρα του Αδόλφου Χίτλερ, προσαρτήστηκε στο Γ' Ράιχ το 1938, ναι μεν μετά από γκεμπελικές και ναζιστικές προσπάθειες επιρροής, αλλά και με την ελεύθερη βούληση των Αυστριακών, το 99,73% των οποίων επικύρωσε την προσάρτηση με δημοψήφισμα. (Ίσως το 0,27% να ήταν η οικογένεια Φον Τραπ στη Μελωδία της Ευτυχίας...).

Από τότε η Αυστρία,  έχει, εν πολλοίς μετατραπεί σε ένα από τα πιο αξιόπιστα προτεκτοράτα και δεκανίκια της Γερμανίας σε όλα τα επίπεδα. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να μας ξαφνιάζει η προσπάθεια αυτής της προπαγάνδας κατά της Ικαρίας (που στοχεύει στην Ελλάδα φυσικά) σε μία τέτοια χρονική στιγμή. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της Βαυαρικής προσπάθειας σπίλωσης και δημιουργίας τεχνιτών εντάσεων εντός και εκτός Ελλάδας και αποτελεί συνέχεια των δημοσιεύσεων των άλλων "έγκυρων" περιοδικών Focus, Spiegel κτλ. Επίσης με τη στάση τους αυτή τώρα που εορτάζουμε τα 100 πρώτα ελεύθερα χρόνια, αποδεικνύουν και από μέρους τους το μέγεθος της σημασίας της Ικαριακής Επανάστασης του 1912 (το οποίο έθιξα και σε πρόσφατο άρθρο μου).

Το να ασχοληθεί κανείς ρεβανσιστικά με τους Αυστριακούς ή, για να μην το προσωποποιούμε, με τα ΜΜΕ τους μειώνοντας, σπιλώνοντας ή εξευτελίζοντας τα, καταρχάς είναι σαν... να "κλέβεις Εκκλησία" αλλά στην ουσία δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα υποβάθμισης του δικού μας πολιτισμού εξαιτίας άλλων τραμπουκίστικων και φαντασιόπληκτων.  Δεν αποτελούν πρόκληση για κανέναν σοβαρό Ικαριώτη τα σχετικά δημοσιεύματα εσωτερικής κατανάλωσης της Αυστρίας και μπράβο στον Δήμαρχο που αντιμετώπισε το θέμα χιουμοριστικά και δεν...ψάρωσε. Κανείς μας δεν πρέπει να ψαρώσει. Ας αφήσουμε τους Αυστριακούς στην υπέρτατη χαρά της Γερμανικής (προσωρινής) σκέπης που απολαμβάνουν και στο Yodelling (παραδοσιακός αυστριακός  τρόπος τραγουδιού που θυμίζει τις κραυγές του Ταρζάν) που απανθίζει και διαπνέει την κουλτούρα τους. 

Αν είναι σώνει και καλά να γίνει μία πράξη προσάρτησης όμως, ας προσαρτήσει φέτος η Ικαρία όσο το δυνατόν περισσότερους Αυστριακούς τουρίστες με τα "δυνατά" τους ευρώ (γιατί μέχρι του χρόνου δεν θα υπάρχει ευρωζώνη) και η Αυστρία του καριώτες εκείνους που έβαλαν το χεράκι τους στη δημιουργία όλου αυτού του σκηνικού. Οι τελευταίοι, δεν θα λείψουν σε κανέναν, αυτό είναι σίγουρο! 

Γεώργιος Γ. Σπανός,

Εξ Ικαρίας

Εκδήλωση τιμής στον Κάμπο Ικαρίας για τον Ήρωα της Επανάστασης Γ.Σπανό

Σας προσκαλούμε τηνΚυριακή 22 Ιουλίου και ώρα 19:30 στην Πλατεία του Κάμπου στην τιμητική εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την Ικαριακή Επανάσταση και τον θάνατο του Καμπιώτη ήρωα ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΠΑΝΟΥ.

Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει με ξεναγήσεις στα αρχαία και το Μουσείο, θα ακολουθήσουν ομιλίες, απαγγελίες, προβολή ταινίας και τέλος κέρασμα με ντόπιο τσίπουρο και κρασί

Πολιτιστικός Σύλλογος

''Ο ΚΑΜΠΟΣ''

Συρία: "Η κορύφωση του δράματος - Έτοιμοι να επέμβουν οι Ρώσοι"

Στην κορύφωση του συριακού δράματος οδηγούμαστε σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις μετά την εξόντωση του μεγαλύτερου μέρους της ηγεσίας του μηχανισμού Άμυνας και Ασφαλείας της Συρίας μετά την χτεσινή βομβιστική επίθεση στο κέντρο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της αραβικής χώρας. 

Την ίδια στιγμή που όπως ανέφερε το defencenet οι αντάρτες πια ελέγχουν τα σύνορα με το Ιράκ και μπορούν να φέρνουν με ευκολία οπλισμό και νέες δυνάμεις από την Λιβύη όπως μεταδίδουν δημοσιογράφοι από την Δαμασκό. Η χτεσινή βομβιστική επίθεση συνοδεύτηκε από καταδρομικές επιχειρήσεις των χιλιάδων Λίβυων μισθοφόρων ισλαμιστών οι οποίοι υποστηρίζονται από το Κατάρ και συγκεκριμένη φατρία από την Σαουδική Αραβία.

Η μάχη της Δαμασκού ξεκίνησε χτες με τους αντάρτες να επιτυγχάνουν ένα σημαντικό πλήγμα κατα του Assad  αλλά με τον συριακό Στρατό να εξαπολύει επίθεση και να αντέχει στην πίεση των ισλαμιστών ξενόφερτων μισθοφόρων οι οποίοι συνεργάζονται με μέλη της Al Qaida ακραίες ισλαμιστές οργανώσεις που δρούσαν στο γειτονικό Ιράκ όλα αυτά τα χρόνια κατά των Αμερικανών. 

Οι δυνάμεις αυτές που σκότωναν του Αμερικανούς στρατιώτες τώρα πολεμούν στην Συρία προς όφελος των γεωπολιτικών στόχων των πρώην αντιπάλων τους σε ένα παιχνίδι ισχύος για το ποιος θα ελέγξει την δίοδο ουσιαστικά των ενεργειακών πόρων της Σ. Αραβίας του Ιράκ και του Κουβέιτ προς την Δύση μέσω μίας ελεγχόμενης από την Δύση Συρίας.