Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

Η σχέση ανθρώπου και φύσης: Η πνευματική υπόσταση του οικολογικού προβλήματος, της εκάστοτε Κλιματικής Αλλαγής και των ακραίων καιρικών φαινομένων.

«Η γη αγλώσσως βοά στενάζουσα. Τι με κακοίς μιαίνετε πολλοί πάντες άνθρωποι; ... λάβετε αίσθησην και εν μετανοία τον Θεόν εξιλεώσασθε». (Ευχολόγιον Μέγα)
«Άψινθος, κατέπεσε και επέφερε την τοξική μόλυνση των υδάτων και το θάνατο πολλών ανθρώπων» (Αποκ. η΄ 10-11) (Άψινθος στην ουκρανική γλώσσα σημαίνει Τσέρνομπιλ).
«Ισχύνθησαν γεωργοί επεκάλυψαν την κεφαλήν αυτών και έλαφοι εν αγρώ έτεκον και εγκατέλιπον ότι ούκ ην βοτάνη» (Ιερεμίας ιδ΄ 5).
«Έθετο ποταμούς εις έρημον και διεξόδους υδάτων εις δίψαν, γην καρποφόρον εις άλμην από κακίας των κατοικούντων εν αυτή» (Ψαλμός 106, 33-34).
«Πας ο χόρτος του αγρού ξηρανθήσεται από κακίας των κατοικούντων εν αυτή, ηφανίσθησαν κτήνη και πετεινά… αφανισμώ ηφανίσθη πάσα η γη» (Ιερεμίας ιβ΄ 4,11). «Η αμαρτία η περί τον άνθρωπον κεκάκωκε» και αυτά τα ζώα. «Του γαρ ανθρώπου παραβάντος» την εντολή του Θεού «κι’αυτά συμπαρέβη» χωρίς βεβαίως τούτο να σημαίνει ότι τα ζώα έχουν ενοχή. (Θεοφίλου Αντιοχείας, Προς Αυτόλυκον Β΄17 ΒΕΠΕΣ 5,33/36-37)

Τα πιο πάνω είναι...