Σε τέτοιες περιστάσεις σαν τη σημερινή τρομοκρατική ενέργεια και δολοφονία συμπολιτών μας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ή να υποτιμάμε ότι ο τρόπος που η κοινωνία ανταποκρίνεται στις τρομοκρατικές πράξεις αντιπροσωπεύει από μόνος του μια πολύ μεγαλύτερη απειλή από ίδια την καταστροφή που προκαλούν οι οργανωμένοι ή οι μοναχικοί τρομοκράτες.
Όταν υπερβάλλουμε στις αντιδράσεις μας και μεγαλοποιούμε την απειλή, εξουσιοδοτούμε τον τρομοκράτη να συμπεράνει ότι σχετικά μικρές σε έκταση πράξεις τρομοκρατίας είναι ικανές να επιτύχουν δυσανάλογες επιπτώσεις.
Ελάχιστο παράδειγμα ο ελεύθερος σκοπευτής της Ουάσιγκτον το καλοκαίρι του 2002, ο οποίος κυριολεκτικά κατάφερε να τρομοκρατήσει την πρωτεύουσα, της πιο ισχυρής χώρας στη Γη, για αρκετό καιρό.
Επίσης, η σταθερή ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη και η πολιτική συζήτηση την ώρα του ρεπορτάζ, ασυνείδητα τροφοδοτούν μια απτή αίσθηση του φόβου και του άγχους, και προσκαλούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την τρομοκρατία -καθιστώντας και τον οποιοδήποτε μοναχικό ή οργανωμένο τρομοκράτη ισχυρή απειλή αποσταθεροποίησης μίας ολόκληρης κοινωνίας.
Ας μη γίνουμε θύματα ούτε των τρομοκρατικών συνεπειών, που θέλουν να είναι όχι τόσο ο θάνατος κάποιων πολιτών αλλά ο εκφοβισμός όλης της κοινωνίας, αλλά ούτε και των αντιτρομοκρατικών φοβιών που χρησιμοποιούνται και αυτές από τις σύγχρονες κυβερνήσεις για να σπεκουλάρουν και να επιβάλουν μέτρα περιορισμού της προσωπικής μας ελευθερίας, με στόχο τον περιορισμό ή/και τον έλεγχο των αντιδράσεων που θα μπορούσαμε να είχαμε ως ενεργοί πολίτες.
Έχουμε μιλήσει και αναφερθεί, όπως και πολλοί άλλοι, στην επιχειρούμενη αποσταθεροποίηση της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας η οποία μόνο ζημιά θα επιφέρει στην Ελλάδα και μόνο κέρδος θα προσφέρει σε εκείνους που θα επιχειρήσουν να εδραιωθούν ακόμα περισσότερο ως "σωτήρες" της χώρας μας.
Ικάριος Ζήδρος
