«Ανοιχτός λογαριασμός μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας είναι οι πολεμικές
αποζημιώσεις»! Ποιος το λέει; Κάποιος … ακραίος Έλληνας; Όχι. Ένας…
κανονικός Γερμανός! Όχι τόσο φιλέλληνας, όσο φίλος της ιστορικής
αλήθειας.
Πρόκειται
για τον Κάρλ Χάιντς Ροτ, γεννημένο το 1948, διδάκτορα της Ιστορίας και
της Ιατρικής στα Πανεπιστήμια Κολονίας, Βόνης, Ντίσελντορφ, Αμβούργου
και Βρέμης, στέλεχος του Ιδρύματος Κοινωνικής Ιστορίας, συγγραφέας των
βιβλίων «Η Ελλάδα και η Κρίση», «Μανιφέστο για μια Ευρώπη της Ισότητας».
Σε ένα πόνημα 135 σελίδων με τίτλο «Γερμανικές πολεμικές
επανορθώσεις- Η Ελλάδα μπορεί», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις
εκδόσεις Λιβάνη, σε μετάφραση Σοφίας Μαριάτου, απευθύνεται στο καχύποπτο
γερμανικό κοινό και με γεγονότα, τεκμήρια και αριθμούς παρουσιάζει τους
φριχτούς φόνους αμάχων, τις καταστροφές υποδομών, τις κλοπές αγαθών,
τις αρπαγές εγκαταστάσεων στην καθημαγμένη Ελλάδα, με αποκορύφωμα το
αναγκαστικό δάνειο που επέβαλε το Γ΄Ράϊχ για έξοδα διατροφής των
δυνάμεων κατοχής- ολέθρου!
Στην αρχή της μελέτης αναλύει τις προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει
το 2015 σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα των αποζημιώσεων. Που όμως βρήκαν
τείχος άρνησης, παρ΄ότι, όπως τονίζει εμφατικά ο συγγραφέας, λόγω της
παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αλλά και της πολιτικής λιτότητας που
όρισαν για τη χώρα οι δανειστές με επικεφαλής τη Γερμανία, οι
οικονομικοί δείκτες επίδοσης έχουν επιδεινωθεί κατά 28 %, το ποσοστό
ανεργίας έφθασε στο 265 και πάνω από 340.000 μετανάστευσαν.
Επισημαίνει
ότι οι γερμανικές ελίτ θεωρούν … εξωτική απαίτηση την επιμονή των
Ελλήνων στις αποζημιώσεις «σαν να μην έχουν συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον
μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των Συμμάχων που πρόβαλλε τόσο σθεναρή
αντίσταση στις δυνάμεις κατοχής που κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα».
Κάνοντας μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάσει τις ισοτιμίες εκτιμά
το συνολικό οφειλόμενο ποσό σε 90 δις ευρώ. «Στη Γερμανία το ποσό αυτό
θα θεωρηθεί σκανδαλώδης από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και θα
απορριφθεί εν μέσω οργής», σημειώνει και παραθέτει τα παρακάτω
επιχειρήματα που αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Βερολίνου: