Ὅταν οἱ ρῶσοι κομμουνιστὲς τιμοῦν τοὺς συντρόφους τους μὲ θρησκευτικὰ μνημόσυνα...
Τὸ παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ καὶ μᾶς βάζει στὸν πειρασμὸ νὰ σχολιάσουμε γιὰ ἀκόμη μία φορὰ τὴ στάση τῆς Ἑλληνικῆς Ἀριστερᾶς στὸ ζήτημα τῆς θρησκείας. Ἔχουμε ἀναφερθεῖ ἐπανειλημμένως στὸ συγκεκριμένο ζήτημα ὑποστηρίζοντας ὅτι ἡ Ἀριστερὰ στὴν Ἑλλάδα πιθανότατα νὰ εἶναι ἡ τελευταία στὸν πλανήτη ποὺ ἀκόμη ὑποστηρίζει μὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια μάλιστα, ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι τὸ ὄπιο τοῦ λαοῦ. Οἱ Ρῶσοι κομμουνιστὲς ἔρχονται νὰ δικαιώσουν αὐτὴ τὴ θέση μας. Μήπως ἦλθε ἡ ὥρα, ἡ ἡγεσία τῶν ἑλληνικῶν ἀριστερῶν κομμάτων νὰ ἀκούσει τὴ βάση τους, ἡ ὁποία σὲ μεγάλο βαθμό, ὅπως ἔχουν δείξει πολλὲς ἔρευνες κατ' ἐπανάληψη, θρησκεύει; Μήπως ἦλθε ἡ ὥρα γιὰ ἕναν τίμιο καὶ εἰλικρινῆ διάλογο μεταξὺ Ἀριστερᾶς καὶ θρησκείας στὸν τόπο μας;;;
Σύντροφοι καὶ χριστιανοὶ
Ὁ Μὰρξ ὑποστήριζε ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι τὸ ὄπιο τοῦ λαοῦ καὶ τὰ κομμουνιστικὰ καθεστῶτα τήρησαν τὸ πνεῦμα τοῦ μεγάλου θεωρητικοῦ ἀπαγορεύοντας τὶς θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις. Οἱ σημερινοὶ κομμουνιστές, ὡστόσο, δὲν φαίνεται νὰ ἀσπάζονται τὴν ἐπίσημη γραμμή. Καὶ τίμησαν τοὺς συντρόφους τους ποὺ ἔχασαν τὴ ζωή τους σὲ συγκρούσεις μὲ τὴν Ἀστυνομία τὸ 1993 ὄχι μόνο μὲ μία συγκέντρωση ἀλλὰ κι ἕνα θρησκευτικὸ μνημόσυνο στὸ νεκροταφεῖο τῆς ρωσικῆς πρωτεύουσας ὅπου ἀναπαύονται τὰ θύματα. Ὁ ὀρθόδοξος ἱερέας ἀπὸ τὴ δική του πλευρὰ ἐκτελεῖ, ὡς ὀφείλει, τὸ ἱερὸ καθῆκον τοῦ χωρὶς νὰ λαμβάνει ὑπόψη τοῦ τὶς διαφορὲς ποὺ χώριζαν στὸ παρελθὸν τὰ δύο δόγματα. Γιὰ τὴν ἱστορία, τὰ ἐπεισόδια τοῦ 1993 εἶχαν σημειωθεῖ ἀνάμεσα σὲ νοσταλγοὺς τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος καὶ τὶς δυνάμεις ἀσφαλείας ποὺ ἦταν πιστὲς στὸν τότε πρόεδρο τῆς Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν.
