Παραθέτουμε παρακάτω, με αφορμή τη σημερινή ανάμνηση της κοιμήσεως μίας ακόμα σύγχρονης αγίας ασκητικής μορφής του Άθωνα, του παπα Εφραίμ του Κατουνακιώτη, ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Χαρισματούχος Υποτακτικός" του Γ. Ιωσήφ του Βατοπαιδινού. Αφορά σε δύο θαυμαστά περιστατικά που αναφέρονται στις σελ. 186 και 189 ανώνυμα στο βιβλίο, αλλά τυχαίνει να γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές τους.- "Τέσσερις νέοι από την Αθήνα, από τους οποίους ο ένας πνευματικό μας παιδί, επισκέφτηκαν τον παπα Εφραίμ για πρώτη φορά. Ο Γέροντας όμως ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να τους δεχτεί. Μιλήσανε όμως για πνευματικά θέματα με κάποιο μοναχό από τη συνοδεία του, και που τον παρακάλεσαν να πάρουν κάτι από τον Γέροντα ως ευλογία. Όταν ο μοναχός αυτός πήγε στο κελί του Γέροντος να πάρει εικονίτσες και να τις δώσει ως ευλογία, ακολούθησε κρυφά ο ένας από αυτούς, για να ακούσει έστω τη φωνή του αγίου αυτού ασκητού. Μόλις άκουσε τον γέροντα να λέει στον υποτακτικό του χαμηλόφωνα ..."ναι, δώσε τους", σκέφτηκε, "πω!πω! θα πάρουμε εικονίτσες να τις δείξουμε και στους άλλους στην Αθήνα!". Οπότε, αυτομάτως ακούστηκε δυνατά η φωνή του Γέροντος να λέει¨"Όχι, μην τους δώσεις τίποτα!". Ο νέος, βέβαια έμεινε έκπληκτος.
Θα θέλαμε να σχολιάσουμε, ότι το γεγονός αυτό, δεν φανερώνει μόνο το διορατικό χάρισμα, αλλά αποδεικνύει και τη μεγάλη ταπείνωση του Γέροντος Εφραίμ. Δεν ήθελε να ¨΄εχει όνομα", να τον γνωρίζουν πολλοί και να τον διαφημίζουν. Αισθανόταν για τον εαυτό του ότι δεν είναι τίποτε και ότι δεν έχει κάνει τίποτε το σημαντικό στη ζωή του, από τη δική του πλευρά. όλα, έλεγε, ότι δωρεάν του τα έδωσε η Χάρις. Προτιμούσε ως γνήσιος Αγιορείτης την αφάνεια, αλλά η Θεία Χάρις τον πρόδιδε. "Ου δύναται πόλις επάνω όρους κειμένη" (Ματθ. 5,14).
- "Οι ίδιοι νέοι επισκέφτηκαν τον παπα Εφραίμ για δεύτερη φορά την επόμενη χρονιά. Τότε στάθηκαν τυχεροί γιατί οι μοναχοί του τον σήκωναν για να περπατήσει και οι νέοι τον περίμενα στη σκάλα για να του μιλήσουν και να πάρουν την ευχή του. Τον είδαν μάλιστα και οι τέσσερις, όπως αργότερα συνομολόγησαν αυθορμήτως, με ένα ιλαρό γλυκό φως ως φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι του!"
Ι.Ζ.
