Έφυγε σε ηλικία 98 ετών, ο Νεοζηλανδός υπολοχαγός που τραυματίστηκε στη Μάχη της Κρήτης, απόδρασε από τους Ναζί, διέφυγε στο Άγιον Όρος και έκανε λαμπρή στρατιωτική καριέρα διεθνούς βεληνεκούς.

Αρχιστράτηγος W.B. “Σάντυ” Τόμας,(29 Ιουνίου 1919 - 22 Οκτωβρίου 2017)
 

Ο Αρχιστράτηγος W.B. "Sandy" Thomas (CB, DSO, MC Bar, ED, Silver Star ΗΠΑ), τελικά κατάφερε να φέρει εις πέρας μόνο κατά το ήμισυ, το πολεμικό γνωμικό με το οποίο ξεκίνησε την ηρωική και περιπετειώδη ζωή του. "Ζήσε έντονα, πέθανε νέος". Έζησε περίπου 98 χρόνια, γεγονός απίστευτο, αν λάβει κανείς υπόψην το πόσες φορές πυροβολήθηκε, βομβαρδίστηκε, μαχαιρώθηκε και φυλακίστηκε, κατά τη διάρκεια τής συναρπαστικής και διεθνώς επιτυχημένης στρατιωτικής του σταδιοδρομίας.
Πριν από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, ευτύχησε να ζήσει μία ανέμελη νεανική ζωή στο αγρόκτημα της οικογένειας του, στο Μοτουέκα, ένα ιδιαίτερα όμορφο σημείο τής Νότιας Νήσου τής Νέας Ζηλανδίας. Μετά το σχολείο ξεκίνησε μία, μάλλον, συνηθισμένη καριέρα στον τοπικό τραπεζικό τομέα, μέχρι που ήρθε ο πόλεμος. Επέλεξε να καταταγεί αμέσως και στάλθηκε να υπερασπιστεί την Κρήτη με το 23ο ΝΖ Τάγμα.

Όταν οι Γερμανοί ξεκίνησαν την πρωτοφανή σε μέγεθος εισβολή τους στην Κρήτη, τα πράγματα δεν άργησαν να πάρουν άσχημη τροπή και κατά τη διάρκεια μιας μάχης σώμα με σώμα με τους Ναζί, ο 22χρονος τότε ανθυπολοχαγός Σάντυ, ο οποίος είχε προλάβει να προταθεί για τον πρώτο του Στρατιωτικό Σταυρό (MC), τραυματίστηκε άσχημα από μία εκρηκτική σφαίρα που τον βρήκε στον μηρό και από μία χειροβομβίδα που έσκασε δίπλα του, κι έτσι αιχμαλωτίστηκε.

Η πρώτη επίσημη αναφορά για τον Τόμας, από τους ανωτέρους του, έφερε ήδη άρωμα ταινίας τού Χόλυγουντ: «Ο υπολοχαγός Τόμας οδήγησε την διμοιρία του σε μια οργανωμένη επίθεση εναντίον αλεξιπτωτιστών του εχθρού που μόλις είχαν προσγειωθεί και προσπαθούσαν να εδραιωθούν σε προνομιακές θέσεις. Το αποτέλεσμα τής επίθεσης ήταν είκοσι πέντε Ναζί νεκροί -εκ των οποίων οι πέντε από το χέρι του Τόμας- και άλλοι τρεις αιχμάλωτοι. Την επόμενη μέρα, όταν η διμοιρία του βομβαρδιζόταν από ένα τετράτροχο αντιαεροπορικό οπλοπολυβόλο Μπόφορς, ο υπολοχαγός Τόμας, επιστράτευσε έναν γερμανικό όλμο που είχε κατασχέσει την προηγουμένη, σημάδευσε το βαρύ Μπόφορς, και το αχρήστευσε μονομιάς. Στη συνέχεια βομβάρδισε το αεροδρόμιο του Μάλεμε και τέθηκε επικεφαλής της επίθεσης στο χωριό Γαλατάς. Ο ίδιος, ενέπνεε πάντα τους άνδρες του, αποτελώντας παράδειγμα ενθουσιασμού, και θαρραλέας πρωτοβουλίας, που σπάνια ξεπεράστηκε».
Ο Σάντυ πάντα πίστευε ότι η Κρήτη δεν έπρεπε ποτέ να πέσει, αλλά σε εκείνα τα πρώτα εμπόλεμα χρόνια, οι συμμαχικές ήττες ήταν αναπότρεπτα καταθλιπτικές.

Από την Κρήτη, οι κατακτητές τον έστειλαν σε ένα νοσοκομείο αιχμαλώτων πολέμου στην Αθήνα όπου στις διαρκείς προσπάθειες του να ρεζιλεύει τους Γερμανούς, απέκτησε τη φήμη κινηματογραφικού δραπέτη. Σε μία προσπάθεια έπαιξε τον νεκρό ώστε να μπορέσει να βγει εκτός στρατοπέδου μέσα σε ένα φέρετρο. Το εγχείρημα θα είχε πετύχει αν δεν έμπαινε στη μέση ένας καλοπροαίρετος γνωστός του γιατρός. Μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες, οι Γερμανοί τον έστειλαν για τιμωρία στο κολαστήριο του Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου όμως κατάφερε να αποδράσει. Ξεκίνησε με τα πόδια ένα επικό ταξίδι, όπου με τη βοήθεια και καθοδήγηση αφανών Ελλήνων, κατευθύνθηκε στο μυθικό Άγιον Όρος. Εκεί, οι μοναχοί τον έκρυβαν με κίνδυνο της ζωής τους, μέχρι να μπορέσει να «δανειστεί» κάποιο σκάφος και να πλεύσει μέσα από το θηριώδες Αιγαίο Πέλαγος προς τα παράλια τής Μικράς Ασίας. Το 1953, έγραψε σε βιβλίο την μέχρι τότε περιπέτεια του, το οποίο αγοράστηκε από μισό εκατομμύριο αναγνώστες, "Dare to Be Free". Το βιβλίο αυτό, κυκλοφορεί αποκλειστικά στην Ελλάδα με τον τίτλο "Με Τόλμη για την Ελευθερία" (Εκδόσεις En Plo (Eν Πλώ), και πρόσφατα στο διεθνές αναγνωστικό κοινό μέσω του Amazon ως «Κυνηγώντας την Ελευθερία» (Athos Press, NY). (Η τελευταία αυτή έκδοση, περιέχει στοιχεία και από μεταγενέστερο βιβλίο του Σάντυ Τόμας, καθώς και όλο το ιστορικό υλικό (A Visit to Mount Athos, November 1944) που ήρθε για πρώτη φορά στην επιφάνεια μετά από την ιστορική έρευνα και απόδοση τού Γιώργου Γ. Σπανού, (George G. Spanos) στον οποίο ο Τόμας εμπιστεύτηκε κι άλλες λεπτομέρειες τής ζωής του.)

Αφού επέστρεψε στο στράτευμα του, οι στρατιωτικές δεξιότητές του Σάντυ Τόμας άρχισαν πραγματικά να λάμπουν. Το 23ο NZ Τάγμα βοήθησε στην απώθηση, από την Αίγυπτο στην Τυνησία, του μέχρι τότε ανίκητου Ρόμελ, οπότε ο Σάντυ κέρδισε το μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας (DSO) και ακόμα έναν δεύτερο Στρατιωτικό Σταυρό (MC). Από εκεί, το Τάγμα του εστάλη στην Ιταλία, τα εδάφη τής οποίας ο γερμανικός στρατός υπερασπιζόταν ακόμα με θανατηφόρα επιμονή -όλοι οι ανώτεροι του, και στενοί του φίλοι, σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Έτσι, ο Σάντυ βρέθηκε με το βαθμό τού αντισυνταγματάρχη, έχοντας πλέον υπό τις διαταγές του ολόκληρο το ηρωικό 23ο ΝΖ Τάγμα, και παρόλο το νεαρό της ηλικίας του, ήταν μόλις 24 ετών, αναδείχθηκε σε έναν πολύ πετυχημένο διοικητή. Μάλιστα, ήταν ο νεότερος διοικητής Τάγματος που είχε υπάρξει ποτέ στον στρατό τής Νέας Ζηλανδίας. Δεν του έφτανε όμως αυτό: του απονεμήθηκε και το Ασημένιο Αστέρι (Silver Star), η 3η υψηλότερη διάκριση τού αμερικανικού στρατού, μετά από σημαντική παροχή στήριξης που παρείχε στον Αμερικανό Στρατηγό Μάρκους Κλαρκ, και στους στρατιώτες του, στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Ναζί στη βόρεια Ιταλία. Αυτές οι απίστευτες περιπέτειες αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για το δεύτερο βιβλίο του "Pathways to Adventure" (Dryden Press, 2004).

Ο παλιός του Διοικητής, από τις μέρες της Κρήτης, Στρατηγός Φρέιμπεργκ, αργότερα Λόρδος Φρέιμπεργκ, έλεγε για τον Σάντυ:

Αποψη: Η ενοχλητική 28η Οκτωβρίου

*Άγγελος Μ. Συρίγος

 

Τα τελευταία χρόνια επανέρχεται στη δημόσια συζήτηση το θέμα του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου 1940, δηλαδή της αρχής του πολέμου και της εισόδου μας σε αυτόν. Επισημαίνεται συνήθως ότι οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης εορτάζουν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Μάιο του 1945. Κατ’ επέκταση προτείνεται ότι θα ήταν ίσως καλύτερο να γίνουμε «φυσιολογικοί» και να εορτάζουμε μαζί με τους άλλους τον Μάιο. Το όλο θέμα διανθίζεται και με τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου που επίσης συνιστά την αρχή και όχι την ολοκλήρωση της ελληνικής Επαναστάσεως. Προφανώς, παραβλέπεται ότι και άλλοι λαοί εορτάζουν το ξεκίνημα μιας επαναστάσεως, όπως οι Γάλλοι την κατάληψη της Βαστίλλης την 14η Ιούλιου.

Πίσω από τις απόψεις περί του μάλλον άκαιρου εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, βρίσκεται η προσπάθεια να αποδομηθούν αυτά που θεωρούνται «καταστατικοί μύθοι» του ελληνικού έθνους. Η ιστορία είναι παλιά: μύθος το Ζάλογγο, υπό αμφισβήτηση η εθνική συνείδηση των Σουλιωτών επειδή πολλοί από αυτούς μιλούσαν αρβανίτικα, μύθος και η 25η Μαρτίου ως ορισμένη από τη Φιλική Εταιρεία ημέρα ενάρξεως της Επαναστάσεως στην κυρίως Ελλάδα. Η χρονική απόσταση διευκολύνει τέτοιους ισχυρισμούς. Κάτι που καθιερώθηκε ως εθνική εορτή το 1838, ενόσω ζούσαν όλοι οι αγωνιστές του 1821, αμφισβητείται με άνεση σχεδόν δύο αιώνες μετά.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η 28η Οκτωβρίου ενοχλεί διότι τα έχει όλα:

Η Ελευθερία και το ταξίδι της ελληνικής Σημαίας. Ένα βιβλίο για παιδιά, που έλειπε από τις παιδικές βιβλιοθήκες, και που δεν υπήρχε καταλληλότερη στιγμή για την έκδοση του! Μία ηχηρή απάντηση στην κατάργηση τής αριστείας στο δημοτικό σχολείο....

Πηνελόπης  Μωραΐτου, Εκδόσεις Πορφύρα 2017

Εικονογράφση: Πέγκυ Φούρκα

Η Επανάσταση του ‘21, το Έπος του ’40, 1974, η εξέγερση του Πολυτεχνείου, τρεις ιστορικοί σταθμοί με πρωταγωνίστρια την Ελληνική σημαία! ‘Ένα ταξίδι στον χρόνο και στις ιστορικές στιγμές που σφράγισαν την νεότερη ιστορία μας.

Με εκπαιδευτικές δραστηριότητες!

Η γνωστή συγγραφέας επανέρχεται με ένα έργο που έλειπε από τις παιδικές βιβλιοθήκες, και που δεν υπήρχε καταλληλότερη στιγμή για την έκδοση του!

Ένα βιβλίο για την σημαία των Ελλήνων και τα ιστορικά γεγονότα που σφράγισαν όχι μόνο την εμφάνισή της αλλά και την σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας. Ένα βιβλίο για να γνωρίσουμε την ιστορική μας ταυτότητα ώστε με πίστη σε αυτή, αλλά και σεβασμό στους συνανθρώπους μας που προέρχονται από διαφορετικές ιστορικές και πολιτισμικές αφετηρίες, να ανοιχτούμε στις απαιτήσεις της εποχής που ζούμε.

Απόσπασμα απο το βιβλίο:

Είμαστε συγγενείς των Μινωϊτών και των Μυκηναίων. Γενετική μελέτη αποκαλύπτει τη σχέση των σύγχρονων Ελλήνων με τους αρχαίους προγόνους μας.

Μια νέα μελέτη η οποία δημοσιεύεται στο αυριανό τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης Nature και υπογράφεται από πλήθος επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Γονιδιωματικών Επιστημών και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σιάτλ των ΗΠΑ κ. Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο, καταδεικνύει την στενή γενετική σχέση των Μινωϊτών με τους Μυκηναίους, αλλά και των δύο αρχαίων πληθυσμών με τους σύγχρονους Έλληνες. 

Τα ευρήματα της μελέτης προέκυψαν

Ἐπάνοδος στὸ βιβλίο

Του Σαράντου Καργάκου...

 

Το βιβλιο ὑπό μορφὴ χειρογράφων ἤ ἔντυπο, μετὰ τὴν εὔρεση τῆς τυπογραφίας ἀπὸ τὸν Γουτεμβέργιο, κυριάρχησε στὴν πνευματική μας ζωὴ ἐπὶ 2.500 χρόνια. Σήμερα ὅμως περνάει μιὰ χωρὶς προηγούμενο κρίση. Οἱ νεώτερες γενιὲς τὸ ἔχουν ἀποκλείσει ἀπό τὴ ζωή τους. Κι ἄν δὲν ἦταν ἀκόμη ὑποχρεωτικὸ στὰ σχολεῖα καὶ στὰ πανεπιστήμια, θὰ ἦταν γιὰ αὐτὲς μιὰ terra incognita. Παρατηρῶ πάντοτε τοὺς συνεπιβάτες μου στὰ τραῖνα καὶ στὰ λεωφορεῖα. Τώρα εἶναι βουβοί. Κάποτε ἦσαν ὁμιλητικοί. 

Ἀπ’ ὅσα ἄκουγα ἐμπνεύστηκα τὰ περισσότερα

Από ποιο "γαλατικό" νησί του Αιγαίου, που επαναστάτησε μόνο του κατά των Τούρκων στις 17 Ιουλίου 1912, ξεκίνησε η απελευθέρωση όλων των υπόλοιπων νησιών και αποτέλεσε για τον Βενιζέλο το προοίμιο των Βαλκανικών Πολέμων;

"Ικαρία το νησί του ραδίου"

Σπ. Λεωτσάκου 1953

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 1912, λίγες μέρες πριν τη γιορτή της Αγίας Μαρίνας, (17 Ιουλίου), κρατούσε κι έπαιζε στο χέρι του το καριώτικο βότσαλο που του είχε προσφέρει με ανυποχώρητο θάρρος ο επικεφαλής τής επερχόμενης Ικαριακής Επανάστασης κατά των Τούρκων, ιατρός Ιωάννης Μαλαχίας. Το όλο δίλημμα που δημιουργήθηκε στον εθνάρχη, μετά την ενημέρωση τού μακρινού επισκέπτη του, ήταν το αν θα αποφάσιζε να πετάξει το βότσαλο αυτό μες στη μέση τού Αιγαίου, στο Ικάριο Πέλαγος, παρέχοντας έτσι, επίσημα ή ανεπίσημα, τη στήριξη που αποζητούσαν οι Ικάριοι στην επικείμενη προσπάθεια αποτίναξης, για ακόμα μία φορά μονάχοι τους, του τουρκικού ζυγού από πάνω τους. Στην  Άσπρη Θάλασσα του Αιγαίου εννοείται πως επικρατούσαν ευαίσθητες κι επικίνδυνες ισορροπίες, και αυτή η αφορμή θα ήταν μία από τις στιγμές που η τόλμη τού διορατικού ηγέτη θα έπρεπε να ρισκάρει τις αντιδράσεις των φίλων και των εχθρών της Ελλάδας. Το βότσαλο ερρίφθη από τον Βενιζέλο, ο οποίος έδωσε σημείωμα στον Μαλαχία ότι…

Άγνωστη Εμπειρία με τον Όσιο Γέροντα Παΐσιο

Έχοντας γνωρίσει και συναναστραφεί, όσο μου ήταν δυνατό, τον Γέροντα Παΐσιο κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια της επίγειας ζωής του, το καλοκαίρι του 1994 πληροφορήθηκα την κοίμηση του λίγες μέρες αργότερα αφού συνέβη (12^η Ιουλίου 1994)˙ ο ίδιος, άλλωστε, είχε αφήσει οδηγίες να μην ανακοινωθεί τίποτα για τουλάχιστον τέσσερις μέρες.

Ήταν γεγονός, ότι από το πρώτο λεπτό της αλησμόνητης και πρωτόγνωρης συνάντησης μαζί του, το 1990, αγκιστρώθηκα πνευματικά επάνω του (όπως κι αμέτρητοι άλλοι) διότι βρήκα ακριβώς αυτό που έψαχνα εναγωνίως. Συνειδητά ή ασυνείδητα, από τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια, το Περιβόλι της Παναγίας είχε ήδη απευθύνει με τον τρόπο του το… «έρχου και ίδε», έναντι στις έντονες αναζητήσεις μου. Έκτοτε, βίωσα, πριν και μετά το θάνατο του Οσίου Αυτού, πολλά αξιοθαύμαστα γεγονότα που με ανάθρεψαν εξ αρχής και από τότε με συντηρούν. Γράφω ανώνυμα εδώ, για να μην εξανεμιστεί το όφελος τού αναγνώστη, από τον οποιοδήποτε λογισμό που μπορεί να δημιουργηθεί νομίζοντας ότι αποζητώ την περιαυτολογία ή την αυτοπροβολή.

Παγωτό Κόλλυβα!

Από το.."εις τόπον αναψύξεως" 

τώρα και...

εις τόπον καταψύξεως(;)

 😂😂😂

Γεώργιε Μάρτυς το Γλυκύ Πιστοίς Πάσι κ' Όνομα κ' Πράγμα Υπάρχων

Οι Ικαριώτες που ελέγχουν την αγορά καφέ στη Νέα Υόρκη.

Κάθε εβδομάδα σερβίρονται περισσότερες από 5 εκατ. κούπες καφέ 

και τροφοδοτούν την πυροσβεστική και την αστυνομία τής μεγαλούπολης...

 

"Κλείσε τα μάτια Γερο-Θόδωρε"

Κλείσε τα μάτια 'κει ψηλά,
σωσμένε Γερο-Θόδωρε,
και μην πολυδακρύζεις,
  διότ' οι δούλοι ελησμόνησαν 
"το πώς γίνονται ελεύθεροι".

   Ικάριος Ζήδρος.

Αμερικανική Μελέτη:Η Νηστεία βοηθά στην καλύτερη λειτουργία μυαλού και σώματος

Στη χώρα μας το Νηστειοδρόμιο, δηλαδή οι νηστείες που επιβάλλει η θρησκεία μας γίνονται αρκετές φορές το χρόνο. Ωστόσο, τρεις από αυτές, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο, τηρούνται από πολύ μεγάλη μερίδα πληθυσμού σε όλη την Ελλάδα.

Με αφορμή την σαρανταήμερη νηστεία του Πάσχα που ξεκινά, καθώς και με τις διαπιστώσεις μιας αμερικανικής μελέτης που εστίασε στην ολιγοθερμιδική διατροφή, η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη, M.D., πιστοποιημένη Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής από την Αμερικανική Ακαδημία Αντιγηραντικής Ιατρικής, μας συμβουλεύει για το τι πρέπει να προσέχουμε, ενώ μας αναλύει τις θετικές επιδράσεις της νηστείας στην υγεία μας.

Όπως λέει η γιατρός,

«Ο Χριστός εφημερεύει» - Παναγιώτης Δημακάκος:Ο ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Αθηνών περιγράφει περιπτώσεις θείας παρέμβασης στο χειρουργείο

Στον Γιώργο Ρήγα

Ο πραγματικός ερευνητής αναζητά την αλήθεια και, τελικά, εκεί είναι που συναντά τον Θεό. Τέτοιο είναι το παράδειγμα του Παναγιώτη Δημακάκου, ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος σημειώνει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»: «Θρησκεία και επιστήμη είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια».

Φλογερός ευπατρίδης και πρωτοπόρος στον τομέα της αγγειοχειρουργικής, με χιλιάδες επεμβάσεις στο ενεργητικό του, γνώρισε την αναγνώριση σε μεγάλα ιατρικά κέντρα στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε για να δημιουργήσει στον τόπο του. Παρά τις πολλές διακρίσεις του, με σεμνότητα και συγκίνηση εξομολογείται πως έχει την προσευχή ως νοερό όπλο. Με προσωπική του φροντίδα, το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος στο Αρεταίειο Νοσοκομείο έγινε χώρος προσκυνήματος, ενώ το παρεκκλήσι του αγίου στο νοσοκομείο αγιογραφήθηκε με τα θαύματά του.

1984: Η Οργουελική απόρρητη έκθεση της CIA για ενδεχόμενο πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας, αποχαρακτηρίστηκε 30 χρόνια μετά.

Εντυπωσιάζουν, αν μη τι άλλο τα στοιχεία τής μέχρι πρότινος απόρρητης έκθεσης της CIA που αποχαρακτηρίστηκε πρόσφατα και αφορά τις εξελίξεις στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Η CIΑ εκτιμούσε πως η Τουρκία θα υφίστατο μεγάλη ήττα, αν επιχειρούσε επέμβαση στα νησιά, που η αμερικανική υπηρεσία χαρακτήριζε «φρούρια» και στην Θράκη.

Οι Αμερικανοί έβλεπαν μόνο μια «αχίλλειο πτέρνα» στην ελληνική αμυντική διάταξη και αυτή ήταν το Καστελλόριζο και αυτό γιατί βρίσκεται πολύ μακριά από την ελληνική ηπειρωτική χώρα.

Η ίδια έκθεση αναφέρει πως ο ελληνισμός θα έχανε το νησί σε βάθος χρόνου.

Σύμφωνα με τα απόρρητα έγγραφα οι Αμερικανοί περίμεναν μια σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μετρούσαν με ακρίβεια τις δυνάμεις των δύο χωρών και έβλεπαν ισορροπία του τρόμου στο Αιγαίο μιλώντας για μια σύγκρουση με βαρύτατες απώλειες και για τις δύο πλευρές σε Αιγαίο και Θράκη, ακόμη και εάν η σύγκρουση αυτή ήταν σύντομη. Αυτό καθώς τα οπλικά συστήματα και των δύο πλευρών είναι ικανά, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '80 να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο υποδομών.

Στην έκθεση 37 σελίδων αναφέρονται τα εξής σπουδαία: