Το «Μάτι» του Καναδά είχε χιλιάδες καμμένα σπίτια, αλλά κανένα θύμα. Ο ρόλος του «μαέστρου» – πυροσβέστη και το σχέδιο για εκκένωση μέσα από το πυκνό δάσος...
*Του Γιώργου Σπανού, συγγραφέα και συμβούλου επιχειρήσεων
Όταν όλα, και κυρίως οι ζωές των πολιτών, εξαρτώνται από την ποιότητα των ανθρώπων που έχουν τεθεί επικεφαλής, η πρόσφατη περίπτωση του Fort McMurray στον Καναδά ξεχωρίζει. Πρόκειται για έναν οικισμό που εξελίχθηκε σε μικρή πόλη, μέσα στα απέραντα «Βόρεια Δάση» (Boreal Forrest) της Αλμπέρτα του Καναδά, με πληθυσμό 88.000 κατοίκων. Διαθέτει έναν κύριο δρόμο που διασχίζει την πόλη από Βορά προς Νότο....
Τον Μάιο του 2016 μία τεραστίων διαστάσεων πυρκαγιά ξέσπασε από αυτανάφλεξη λόγω ξηρασίας σε δασική έκταση στα περίχωρα της μικρής πόλης και γρήγορα εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Ο τοπικός Διοικητής της Πυροσβεστικής, Darby Allen, αποφάσισε αμέσως την εκκένωση, αν και η φωτιά στην αρχή δεν είχε απειλητική κατεύθυνση για το Fort McMurray. Στην συνέχεια όμως εξελίχθηκε, όπως δηλώνει ο ίδιος μέχρι σήμερα, σε «κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ κανείς!»...
Ο Allen, συντόνισε όλες τις πυροσβεστικές δυνάμεις που είχε στη διάθεση του, που φαίνονταν ελάχιστες απέναντι στο «θηρίο» και διαχειρίστηκε μέχρι και τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο με τέτοια επιτυχία, ώστε, ανάλογα με τα πορεία της φωτιάς, έδινε εντολή στους πυροσβέστες, τους δασικούς φύλακες και τους αστυνομικούς να παραχωρούν και τα δύο ρεύματα, είτε ολοκληρωτικά βόρεια, είτε νότια ανά περίσταση. Επίσης, η πυροσβεστική, αλλά και οι κάτοικοι, συντονίζονταν μεταξύ τους και από τα Κοινωνικά Δίκτυα, και κυρίως μέσω Twitter.
Τα αποτελέσματα του αδηφάγου πύρινου τέρατος, ήταν να καταβροχθίσει μέσα σε τρεις μέρες μία περιοχή μεγαλύτερη από το Σικάγο (6 εκατομμύρια στρέμματα!) και 3.244 σπίτια, αλλά καμία ανθρώπινη ζωή! 88.000 άνθρωποι εκκενώθηκαν, έστω και με τα χίλια ζόρια φυσικά. Κατά τη διάρκεια της εκκένωσης, πολλοί κάτοικοι έμεναν από βενζίνη σε επικίνδυνα σημεία τής περιοχής ή στη μέση του αχανούς αυτοκινητόδρομου στην προσπάθεια να απομακρυνθούν όσο μπορούσαν περισσότερο. Εκεί, έσπευσαν και άλλοι κάτοικοι από σχετικά κοντινές περιοχές, που είχαν εν τω μεταξύ γεμίσει ντεπόζιτα και δεξαμενές με καύσιμα, καθώς και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Έτσι τροφοδοτούσαν και τους υπόλοιπους....
Μετά από μέρες, όταν οι κάτοικοι επέστρεφαν δειλά-δειλά στον τόπο τους, οι πυροσβέστες τους υποδέχονταν πάνω σε μία γέφυρα, όπου είχαν κρεμάσει μία τεράστια Καναδική σημαία από δύο γερανούς της πυροσβεστικής, για να δίνουν κουράγιο στους κατοίκους για τις δυσκολίες της επόμενης μέρας στη ζωή τους. Δήλωναν με αυτό τον τρόπο περήφανα ότι «τα καταφέραμε όλοι μαζί και δεν θρηνήσαμε θύματα».
Ο Darby Allen ζει ακόμα με τις τύψεις γιατί δεν κατάφερε να σώσει περισσότερα σπίτια στο Fort McMurray. Βγήκε σε σύνταξη το 2017 και περνάει τον χρόνο του μεταξύ ψαρέματος, ανακαίνισης του σπιτιού του και ομιλιών σε συνέδρια για την Διαχείριση Κρίσεων. Το σλόγκαν του είναι: «Κατά τη διάρκεια μίας Κρίσης, η τοπική κοινωνία είναι το Παν.» Οι συγκρίσεις με το Μάτι περιττεύουν, αλλά είναι αξιοποιήσιμες ποικιλοτρόπως....
*Ο Γιώργος Γ. Σπανός μεγάλωσε στο Μάτι. Κατά τη διάρκεια τής πυρκαγιάς τού περασμένου Ιουλίου έδρασε για να κατευθύνει και να διασώσει την κόρη του και άλλους, μέσα από τα νύχια τού πύρινου δράκοντα. Στο βιβλίο του, που θα εκδοθεί σύντομα σε ελληνικά και αγγλικά, #Μάτι23Ιουλ18, Ηρωικά Στιγμιότυπα τού Ολοκαυτώματος» αφηγείται τις ιστορίες των αφανών ηρώων εκείνης τής δραματικής Δευτέρας....
Μηχανή τού Χρόνου
