Πριν από λίγες ημέρες ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος απέστειλε επιστολή προς τον Σκοπιανό ομόλογό του Νίκολα Ποπόφσκι και του προτείνει την υπογραφή μνημονίου φιλικής συμπεριφοράς μέχρι να δοθεί οριστική λύση στα διμερή προβλήματα. Το κείμενο είναι γραμμένο, όπως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, με διπλωματικό τακτ, ευγένεια και ηπιότητα. Πιστεύω, όμως, ότι η επιστολή θα ήταν πιο αποτελεσματική, αν περιείχε επιπλέον ορισμένες επισημάνσεις. Παραθέτω την άποψή μου για τις απαραίτητες προσθήκες.
«Κύριε υπουργέ, τις ημέρες αυτές η χώρα μου εορτάζει τα 100 χρόνια από τη νικηφόρο συμμετοχή του Στρατού και του Ναυτικού μας στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Τότε είχαμε συμμάχους τους γείτονες Σέρβους, Μαυροβουνίους και Βουλγάρους και απελευθερώσαμε τα Βαλκάνια από τον οθωμανικό τουρκικό ζυγό. Σε όλη εκείνη την περίοδο, αλλά και κατά τη διαμόρφωση του βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (Γιουγκοσλαβίας) το 1918 δεν υπήρχε η παραμικρή παρουσία ή συμμετοχή κάποιου λαού που να ονομάζεται “μακεδονικός”. Σε καμία οθωμανική ή ευρωπαϊκή απογραφή, σε καμία διεθνή διάσκεψη, σε καμία μάχη δεν καταγράφεται μακεδονική συνείδηση διαφορετική από την ελληνική. Η περίοδος εκείνη βρίσκει στα Νότια Βαλκάνια Έλληνες, Τούρκους, Βουλγάρους, Σέρβους, Μαυροβουνίους, ελάχιστους ρουμανίζοντες, Τουρκαλβανούς και Εβραίους. 'Οπως βλέπετε, οι ιστορικές επέτειοι μας βοηθούν να θυμηθούμε ότι η εθνότητα την οποία εκπροσωπείτε είναι τεχνητό κατασκεύασμα. Γι’ αυτό καταφεύγετε στην κλοπή συμβόλων και ονομάτων από άλλους λαούς.
Διαμαρτύρεστε, κ. υπουργέ, διότι... η Ελλάς αξιοποίησε την υποστήριξη των συμμάχων της σε διάφορα διεθνή βήματα και αρνήθηκε την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Ομως θα έπρεπε να σας ανησυχεί το γεγονός ότι τώρα πλέον δεν είναι μόνον η δική μου χώρα που έχει προβλήματα μαζί σας, αλλά και η Βουλγαρία. Προ μηνός το υπουργικό συμβούλιο στη Σόφια ανακοίνωσε ότι θα εμποδίζει κάθε απόπειρά σας να ενταχθείτε στους Οργανισμούς, στους οποίους μετέχει η Βουλγαρία, διότι παραχαράσσετε την Ιστορία του βουλγαρικού έθνους. Άλλωστε η χώρα αυτή σας αναγνώρισε ως κράτος αλλά ποτέ δεν αναγνώρισε την εθνότητα και τη γλώσσα που εσείς αποκαλείτε με τον όρο “μακεδονική”. Είναι τυχαίο ότι έχετε διμερή προβλήματα με όλους τους γείτονες; Με τη Σερβία για το εκκλησιαστικό ζήτημα και με την Αλβανία για το νομικό και πολιτικό καθεστώς της αλβανικής μειονότητας και της γλώσσας της στη χώρα σας;
Σας ανακοινώνω λοιπόν, κ. Υπουργέ, ότι με την επιστολή μου αυτή εκ μέρους της Ελλάδος καταγγέλλω επισήμως τη λεγόμενη Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία υπέγραψαν οι δύο χώρες μας υπό ιδιάζουσες συνθήκες και πιέσεις τον Σεπτέμβριο του 1995. Εμείς σας στηρίξαμε οικονομικά και στείλαμε τις επενδύσεις μας και τις τράπεζές μας. Σας βοηθήσαμε ακόμη και με στρατιωτικό υλικό, όταν κινδύνευε η εδαφική σας ακεραιότητα το 2001 από εσωτερικές συγκρούσεις. Εσείς την παραβιάζατε συστηματικά και ασκήσατε εχθρική προπαγάνδα κατά της Ελλάδος. Τελικά τη χρησιμοποιήσατε ως όπλο για να εγκαλέσετε τη χώρα μου στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου. Η Ελλάς καταγγέλλει σήμερα την Ενδιάμεση Συμφωνία και γνωρίζει ότι σιωπηρά παραμένει σε ισχύ επί ακόμη έναν χρόνο.
Θα ήθελα επίσης, κ. υπουργέ, να διαμαρτυρηθώ για τους συνεχείς διωγμούς και τις φυλακίσεις που υφίσταται ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και μητροπολίτης Σκοπίων κ. Ιωάννης Βρανιτσέφσκι, ο οποίος υπάγεται στο κλίμα της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και είναι διδάκτωρ ελληνικού πανεπιστημίου. Όταν φέρεται έτσι η ΠΓΔΜ σε έναν υπήκοό της, με ποιο δικαίωμα κατηγορεί την Ελλάδα για δήθεν παραβιάσεις δικαιωμάτων μιας ανύπαρκτης μειονότητας, της “μακεδονικής”; Και με την ευκαιρία αυτή σας ενημερώνω ότι είναι καιρός να ασχοληθούμε με τις υπαρκτές μειονότητες, δηλαδή με τους 'Ελληνες της ΠΓΔΜ».
