Ἡ ὅποια αἰτιολογία τῆς ἀπόφασης γιά τό κλείσιμο τῆς ΔΟΥ Ἰκαρίας στερεῖται λογικῆς καί παντός δικαίου καί προσκρούει σέ κοινωνικούς καί ἀνθρωπιστικούς λόγους, ἀν λάβει κανείς ὑπ’ ὄψιν τήν ταλαιπωρία καί τά ἔξοδα τῶν Ἰκαριωτῶν καί Φουρνιωτῶν Ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι γιά τήν ὁποιαδήποτε ἐπίλυση φορολογικῆς τους ὑπόθεσης θά ὀφείλουν νά ἔρχονται στή Σάμο σέ περίοδο μάλιστα οἰκονομικῆς κρίσης καί μέ ἀνύπαρκτες κατ’ οὐσίαν θαλάσσιες συγκοινωνίες.
Τίθεται δέ τό ἐρώτημα: ποιός θά κλείνει τήν ἐπιχείρισή του ἀπό τούς ἑκατοντάδες ἐπιχειρηματίες, ἐντοπίους καί μή σέ περίοδο τεσσάρων καί πλέον μηνῶν τοῦ θέρους γιά νά ἀπουσιάσει, ἐπί τετραήμερον τό λιγότερον, στήν Σάμο;
Γιά ὅλους τούς παραπάνω λόγους, ἀλλά κυρίως διά τήν ὑποβάθμιση τοῦ ὑπερήφανου Ἰκαριώτικου καί Φουρνιώτικου λαοῦ μας ἐναντιούμεθα στό κλείσιμο τῆς ΔΟΥ Ἰκαρίας κάνοντας ζωηρές και ἐνοχλητικές παραστάσεις ἐνώπιον παντός ὑπευθύνου γιά τό ἄδικο, προκλητικό, ἄκυρο καί ἐξουθενωτικό σχέδιο κλεισίματος τῆς ΔΟΥ Ἁγίου Κηρύκου Ἰκαρίας.
Ἐπιτέλους στόν ὑπερήφανο καί ἀκριτικό Λαό τῶν παραμεθορίων Νησιῶν μας, ὁ ὁποῖος μόνος-μονότατος φυλάσσει τίς ἐπάλξεις καί τά ὅρια τῆς Πατρίδος, ἀλλά καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ἀξίζουν ἔπαινοι, βραβεῖα, μετάλλια καί ἐπιδόματα παραμονῆς καί ὄχι ἐγκατάλειψη, ἐξουθένωση, ἀπογοήτευση καί περιθωριοποίηση.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως