Σύχρονη Ορθοπεδική επιστήμη: Οι άνθρωποι χαμηλού ή μετρίου αναστήματος μπορούν να ψηλώσουν χειρουργικά, για παθολογικούς ή για κοσμητικούς λόγους, αλλά όχι πάνω από 30 εκατοστά.
Ιησούς Χριστός: "Ποιος από σας μπορεί ... να προσθέσει έστω κι έναν πήχυ στο ανάστημά του;" (Κατά Λουκά, 12,25- 2000 χρόνια πριν)
Σημείωση: 1 πήχυς = 45 εκατοστά....
Ο αλάνθαστος παντογνώστης και ενανθρωπήσας Δημιουργός του ανθρώπου, είχε αναφερθεί σε μία αποστροφή μιας διδασκαλίας του, ακόμα και σε αυτό. Δηλαδή, στο ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να προσθέσει ούτε ένα πύχη (45εκ) στο ύψος του, με οποιονδήποτε τρόπο, και γι' αυτό θα πρέπει να εμπιστεύεται απόλυτα τον παντοδύναμο Δημιουργό του.
Ιδού, όμως, το θαυμαστό επίτευγμα της σύγχρονης επιστήμης το οποίο από τη μία δεν μπορεί να ξεπεράσει και από την άλλη επιβεβαιώνει τα προλεχθέντα πλαίσια του ίδιου του Δημιουργού -που γνωρίζει. ως Πλάστης καλύτερα από όλους το πλάσμα του.
Ιδού, όμως, το θαυμαστό επίτευγμα της σύγχρονης επιστήμης το οποίο από τη μία δεν μπορεί να ξεπεράσει και από την άλλη επιβεβαιώνει τα προλεχθέντα πλαίσια του ίδιου του Δημιουργού -που γνωρίζει. ως Πλάστης καλύτερα από όλους το πλάσμα του.
Η διαδικασία αυτή είναι επίπονη και χρονοβόρα. Η επιμήκυνση των οστών, που γίνεται με βάση την αρχή της διατατικής ιστογέννεσης , μπορεί να «χαρίσει» ύψος μέχρι και 30 εκατοστά, όμως για κάθε εκατοστό ύψους χρειάζονται 1-2 μήνες και για να ολοκληρωθεί η διαδικασία μπορεί να χρειαστούν μέχρι και τρία χρόνια.
Μάλιστα όσο διαρκεί η διαδικασία αυτή το άτομο που έχει υποβληθεί στην επέμβαση ενδέχεται για ένα διάστημα να μη μπορεί να περπατήσει καθόλου και να αναγκαστεί να κινείται με αναπηρικό καροτσάκι και στη συνέχεια με πατερίτσες μέχρι να μπορέσει να περπατήσει κανονικά χωρίς βοήθημα,
Τα παραπάνω ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του ΑΠΘ και διευθυντής της Β΄ Πανεπιστημιακής Ορθοπαιδικής Κλινικής του νοσοκομείου Γεννηματάς, Ιπποκράτης Χατζώκος. Εξηγώντας τι είναι η διατατική ιστογέννεση ανέφερε ότι «είναι η δυνατότητα του ανθρώπινου οργανισμού να παράγει νέο υγιές οστούν στο κενό που δημιουργείται μετά από οστεοτομία και σταδιακή απομάκρυνση των τμημάτων ενός μακρού οστού». Με την οστική επιμήκυνση είναι δυνατή η διόρθωση ανισοσκελιών, ακόμη και πολλών εκατοστών, ενώ με την αύξηση του μήκους και των δύο σκελών είναι δυνατή η βελτίωση του αναστήματος.
«Η βελτίωση του αναστήματος είναι δικαίωμα στις περιπτώσεις που αυτό είναι παθολογικό και δημιουργεί στο άτομο δυσκολίες να ανταποκριθεί στην κανονική ζωή. Παθολογικό ορίζεται ένα ανάστημα που είναι μικρότερο από 150 εκατοστά. Ψηλώνοντας ένα άτομο με αχονδροπλασία, δηλαδή έναν νάνο, που έχει ύψος πχ 1.25 , κατά 25-30 εκατοστά λύνεται το λειτουργικό του πρόβλημα και γίνεται ικανός να ενταχθεί στην κοινωνία. Ωστόσο υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι νάνοι αλλά έχουν χαμηλό ανάστημα , πχ υπάρχουν άντρες με ύψος 1.60 που θέλουν να βελτιώσουν το ανάστημά τους και κάποιοι αδυνατούν να αποδεχτούν το χαμηλό τους ανάστημα και έχουν τάσεις αυτοκτονίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις ζητάμε τη βοήθεια ψυχιάτρου πριν προχωρήσουμε σε επέμβαση για την αύξηση του ύψους. Επίσης υπάρχουν άτομα που έχουν φυσιολογικό ανάστημα , από 1.60 έως 1.80, και ζητούν να ψηλώσουν για κοσμητικούς λόγους και μάλιστα γίνονται τέτοιες επεμβάσεις με δική τους ευθύνη. Γιατί σύμφωνα με τις νεότερες οδηγίες του ΠΟΥ είναι δικαίωμα του ανθρώπου να καθορίζει την εμφάνισή του. Όπως κάποιος έχει το δικαίωμα και μπορεί να «φτιάξει» το πρόσωπό του με την αισθητική πλαστική χειρουργική έτσι έχει και το δικαίωμα να αυξήσει το ύψος του. Όμως θα πρέπει να υπάρξει μια εκλογίκευση, άλλο είναι να θέλει να ψηλώσει κατά 20 εκατοστά ένας που έχει ύψος 1.42 ο οποίος έχει πρόβλημα και άλλο να θέλει να ψηλώσει κάποιος που έχει ύψος 1.70 ή 1.75 για κοσμητικούς λόγους. Υπάρχουν όμως και ορισμένες περιπτώσεις που για 2-3 εκατοστά ύψους κάποια άτομα αποκλείονται από τις στρατιωτικές σχολές ή την αγορά εργασίας ενώ έχουν τα προσόντα».
Οι απόψεις που αφορούν ιατροτεχνικά θέματα τα οποία σχετίζονται με τη βελτίωση του αναστήματος καθώς επίσης και τα δεοντολογικά, ηθικά και νομικά ζητήματα που προκύπτουν συζητούνται και αναδεικνύονται στην ημερίδα με θέμα «Βελτίωση αναστήματος : Δυνατότητες , συνέπειες» που πραγματοποιείται σήμερα στο Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων με ευθύνη της Β΄ Ορθοπαιδικής Κλινικής του ΑΠΘ.
«Στη χώρα μας οι μέθοδοι της διατατικής ιστογένεσης άρχισαν να εφαρμόζονται στο τέλος της δεκαετίας του 80΄, από ελάχιστους ορθοπαιδικούς που τότε τόλμησαν. Ακόμη και σήμερα, οργανωμένα τμήματα διατατικής ιστογένεσης στον ελλαδικό χώρο μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, ένα δε από τα τμήματα αυτά, με τη μεγαλύτερη ίσως διαδρομή την τελευταία 20ετία, είναι το τμήμα διατατικής που ξεκίνησε το 1993 στην Α΄ Ορθοπαιδική κλινική ΑΠΘ και συνεχίζει να δραστηριοποιείται από το Σεπτέμβριο του 2013 στη Β΄ Ορθοπαιδική κλινική ΑΠΘ στο νοσοκομείο Γεννηματάς» καταλήγει ο κ. Χατζώκος.
ΑΠΕ-ΜΠΕ - Σχόλια Ικάριος Ζήδρος
