Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Μ. Ιγνατίου: Τώρα αρχίζει ο πόλεμος...

Από ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ (mignatiou@aol.com – Twitter: @mignatiou)


           
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
           
Ομολογώ ότι τα αμερικανικά τηλεγραφήματα που εξασφάλισε από τον ιστότοπο Wikileaks και αποκάλυψε η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ την περασμένη Κυριακή, με προσγείωσαν ανώμαλα. Οι αναφορές του Αμερικανού πρέσβη Ρόναλντ Σλίκερ για τον τρόπο που ασκώ το δημοσιογραφικό επάγγελμα δεν με ξένισαν, διότι λίγο-πολύ οι διπλωμάτες του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ έχουν εκφράσει παράπονα και έχουν ασκήσει κριτική για τα κείμενα και τις ανταποκρίσεις μου, ενώ ένας από τους περίεργους της πρεσβείας είχε στείλει επιστολή καταγγελίας στον τότε διευθυντή του Έθνους Γιώργο Χαρβαλιά, ο οποίος και τον έβαλε στη θέση του.
           
Ομως, δεν τέθηκε ποτέ σ' αυτές τις συζητήσεις θέμα απόσυρσης της διαπίστευσής μου στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ και της δημοσιογραφικής μου κάρτας, κάτι που θα ακύρωνε την παρουσία μου στην Ουάσιγκτον, καθώς οι ανταποκριτές δεν μπορούν να εργαστούν χωρίς την προηγούμενη έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης. Το μεγαλύτερο όπλο έναντίον των ξένων δημοσιογράφων είναι η ακύρωση της διαπίστευσης. Η εισήγηση του Αμερικανού πρέσβη "να με περιορίσουν γρήγορα" αποκόπτοντας τις δημοσιογραφικές μου επαφές με την αμερικανική κυβέρνηση, ήταν ένα σοκ για μένα, καθώς συνειδητοποίησα ότι είχε τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο που είχα πληροφορηθεί πως πρότειναν στην αμερικανική πρεσβεία Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και καθηγητές.
           
Εδώ και καιρό αναζητώ αμερικανικά έγγραφα που με αφορούν, όχι από μαζοχισμό, αλλά επειδή πιστεύω πως η γνώμη των διπλωματών για τους δημοσιογράφους προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον. Ενημερώθηκα, λοιπόν, για τον καυγά του πρώην πρέσβη στην Κύπρο Μάικλ Κλόσσον με τον μακαρίτη ειδικό συντονιστή Τόμας Γουέστον για την αφεντιά μου. Ο πρώτος απαιτούσε να τερματιστεί η ενημέρωση και ο δεύτερος απαντούσε πως παρά την κριτική μου εναντίον των ΗΠΑ "δρα ως δημοσιογράφος και παρουσιάζει και τις θέσεις μας"...
           
Ενημερώθηκα για την παρεξήγηση μεταξύ του πρώην πρέσβη στην Αθήνα Τομ Μίλλερ πάλι με τον κ. Γουέστον, επειδή ο τελευταίος μου παραχώρησε συνέντευξη για το "Εθνος" χωρίς να τον ρωτήσει. Ενημερώθηκα για τις αναφορές της πρεσβείας που αφορούσαν τις δήθεν "αντιαμερικανικές ανταποκρίσεις" μου στο Μέγκα την περίοδο του πολέμου στο Ιράκ, ενημερώθηκα για το "στόλισμα" που μου επεφύλαξαν οι πρώην πρέσβεις Τσαρλς Ρις και ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Ο δεύτερος, ο οποίος όπου σταθεί και όπου βρεθεί ομιλεί για την "άδολη αγάπη" που τρέφει για την Ελλάδα, έκανε ευτυχώς δεύτερες σκέψεις όταν τέθηκε στο τραπέζι να με κατηγορήσουν για κλοπή απόρρητου εγγράφου με αφορμή την δημοσίευση στο Εθνος του τηλεγραφήματος της Αμερικανίδας πρέσβειρας στα Σκόπια.
          
Στα έγγραφα υπάρχουν και μερικές θετικές αναφορές. Με ...υμνούν π.χ. στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009, όταν με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για τα Ιμια δήλωσα δημόσια ότι μόνο η Αμερική δίνει το δικαίωμα, ακόμα και σε ξένους υπηκόους όπως εγώ, να αναζητούν την αλήθεια στα αρχεία τους. Σε άλλο τηλεγράφημα τους προκαλεί ...θετική εντύπωση επειδή σε ένα από τα άρθρα μου στην διάρκεια του πολέμου στα Βαλκάνια, έκανα κριτική στον Μιλόσεβιτς...
          
 Δεν θα το πιστέψετε, αλλά δεν κακίζω τους Αμερικανούς για την πρόταση να μου κόψουν την πρόσβαση στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, (πρόταση) που τελικά δεν υλοποιήθηκε, ούτε για την κλοπή των κωδικών του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου, ούτε για την ταλαιπωρία με την Εφορία, ούτε για πολλά άλλα πάθη μου. Αυτοί που φταίνε είναι όσοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα ζήτησαν επιτακτικά να ακυρωθεί η διαπιστευσή μου και η δημοσιογραφική μου κάρτα. Με αυτούς τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Και δεν είναι προειδοποίηση, είναι ανακοίνωση...

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

"MIND THE G.A.P."... (George Andrea Papandreou)

SPIEGEL: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες προς τους Έλληνες που δεν ζήτησαν πολεμικές αποζημιώσεις

Γερμανία, ο μεγαλύτερος αμαρτωλός χρεών του 20ου αιώνα
Deutscland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts»)

Συνέντευξη του Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.


Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά

Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.

Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.

Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.

Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.

Spiegel Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;

Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.

Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.

Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;

Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;

Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Spiegel Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;
Ritschl Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα „Haircut“, που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel Πως είπατε;

Ritschl Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.

Spiegel Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.

Spiegel Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.

Spiegel Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;

Ritschl Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.

Spiegel Τι εννοείτε;

Ritschl Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.

Spiegel Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;

Ritschl Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητής “Ιστορίας της Οικονομίας”)
SPIEGEL

Μετάφραση: Πάρις Μπαρμπάτσαλος.


Το Βατοπαίδι ήταν μέρος του σχεδίου Αμερικανών – Παπανδρέου

Παρασκευή, 24 Ιούνιος 2011
Συντάχθηκε απο τον/την ΑΚΡΟΠΟΛΗ - 09:48
 
Σήμερα διαβάσαμε το εν λόγω δημοσίευμα στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΗ» και το δημοσιεύομε, χωρίς από την πλευρά μας να κάνουμε κάποιο σχόλιο τα οποία τα αφήνουμε σε εσάς.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
Νέα τροπή φαίνεται να παίρνει και η υπόθεση Βατοπεδίου μετά και τις νέες αποκαλύψεις του περιοδικού "ΕΠΙΚΑΙΡΑ".
Το περιοδικό επιμένει ακόμα και στο χθεσινό του ρεπορτάζ ότι ο κ. Άλεξ Ρόντος είχε ενημερώσει τον Γιώργο Παπανδρέου για τα σχέδια των μυστικών υπηρεσιών που είχαν στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση και την πολιτική ή ακόμα και την φυσική εξόντωση του Κώστα Καραμανλή.
"Είναι προφανές" τονίζει ο κ. Προκοπής Παυλόπουλος μιλώντας στο Newpost.gr "ότι οι εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές θα πρέπει να εξετάσουν σε βάθος και πάλι την υπόθεση υπό το πρίσμα των νέων αποκαλύψεων".
Μάλιστα ο κ. Παυλόπουλος επεσήμανε οτι "όταν για ένα δημοσίευμα μιας εφημερίδας γίνεται ολόκληρη εισαγγελική έρευνα τι θα πρέπει να γίνει για ένα επίσημο έγγραφο μιας κρατικής μυστικής υπηρεσίας ".
Αξίζει να σημειωθεί οτι η αλυσίδα των εμπλεκομένων προσώπων ακόμα είναι υπό σκιά. Ουσιαστικά τίποτα δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας.
Γιατί είναι πασίδηλο ότι κάποια πολιτικά πρόσωπα εκείνη την περίοδο διακίνησαν τις πληροφορίες περί σκανδάλου και τις έδωσαν σε δημοσιογράφους. Και φυσικά οι δημοσιογράφοι ενίοτε και με μεγάλες δόσεις υπερβολής παρουσίασαν το θέμα ως όφειλαν.
Άλλωστε όταν κάποιοι παρέλαβαν ολόκληρο φάκελο και μάλιστα από πολιτικά πρόσωπα δεν θεώρησαν σκόπιμο να ελέγξουν την αξιοπιστία των πληροφοριών.
Πάντως πήραν τις πληροφορίες από συγκεκριμένους διακινητές. Το ερώτημα είναι ποιοι άραγε διακίνησαν τις πληροφορίες αυτές;
Ένα δεύτερο ερώτημα εξ ίσου κρίσιμο είναι αν οι διακινητές είχαν ή όχι συνεργασία με ξένα κέντρα.
Και κάτι τέτοιο προκύπτει από πληροφορίες που θέλουν τον Αμερικανό πρόξενο στην Θεσσαλονίκη να επισκέπτεται το Άγιο Όρος.

(Σημ. από Ικάριος Ζήδρος: ...και μάρτυρες της επίσκεψης εκείνης που βρέθηκαν στη Μονή την ίδια μέρα με τον Αμερ. Πρόξενο, προειδοποίησαν τους μοναχούς, ότι: "αυτός εδώ δεν έχει έρθει για καλό, να περιμένετε σύντομα προβλήματα..."

Αυτό το γνωρίζει ή όχι ο κ. Προκοπής Παυλόπουλος ο οποίος ήταν ο τότε ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ;
Αλλά και γιατί μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε με το έγγραφο της μυστικής ρωσικής υπηρεσίας δεν έχουν κληθεί ακόμα όσοι γνώριζαν;
"Ναι ο αρμόδιος εισαγγελέας πρέπει να διερευνήσει σε βάθος το θέμα" επιμένει ο κ. Παυλόπουλος αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει το ερώτημα: "Γιατί άραγε στον φάκελο της δικογραφίας δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του γαμβρού της κ. Μαντέλη ο ποίος υπηρετούσε στην ΕΥΠ και έχει παίξει ρόλο στην ιστορία;"
Κορυφαίος πολιτικός παράγοντας διερμηνεύοντας τα γεγονότα σημειώνει ότι: "Το ζήτημα αφορούσε γενικά την πολιτική αποσταθεροποίηση στην χώρα και κυρίως τον Κώστα Καραμανλή. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που αντιμετωπίστηκε με τόση αυστηρότητα άδικη κατά την γνώμη μου ο κ. Γιάννης Αγγέλου.
Η ίδια πηγή τονίζει ότι "όλοι μιλούσαν για συντονιστή και έδειχναν το Θεόδωρο Ρουσόπουλο. Αλλά η Βουλή τον απήλλαξε.
Οι ίδιοι κύκλοι έλεγαν οτι είχε πλουτίσει εξ αιτίας αυτής της υπόθεσης.
Τόσο το ΣΔΟΕ όσο και η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που διενήργησαν επί ενάμισι χρόνο έλεγχο στα λογιστικά του βιβλία δεν βρήκαν απολύτως τίποτα.
Τελικά υπήρχε συντονιστής αλλά άλλου τύπου. Πρέπει η δικαιοσύνη να ψάξει και να ξετυλίξει το κουβάρι και σίγουρα θα έχουμε πολλές εκπλήξεις.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Ιερώνυμος: "Ποιά Ελλάδα θα παραδώσουμε στά παιδιά μας;"

Πέμπτη, 23 Ιούνιος 2011

Nα μην επιτρέψουμε πια συμπεριφορές αδιαφορίας, να αντιληφθούμε το χρέος μας απέναντι στους νέους ανθρώπους και να κάνουμε την αυτοκριτική μας, επισημαίνει, μεταξύ άλλων, στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών ο Μακαριώτατος.
Το μήνυμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου έχει ως εξής:
"Στούς καιρούς τῆς πολυποίκιλης κρίσης, πού μαστίζει τήν ἐποχή μας καί τήν πατρίδα μας, ἴσως μοιάζει ἐξωπραγματικό νά θυμόμαστε τή σημερινή παγκόσμια ἡμέρα κατά τῶν ναρκωτικῶν, τή στιγμή πού ὅλοι ἀσχολούμεθα μέ ἄλλα πολλά, μέ ἀριθμούς καί λογιστικές, μέ τό χρέος καί τό μνημόνιο.
Κι ὅμως! Ἡ σημερινή ἡμέρα δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι ἡμέρα περισυλλογῆς, ἀλλά καί ἡμέρα χρέους. Τοῦ ἀληθινοῦ μας χρέους ἀπέναντι στή νέα γενιά! Γιά τό τί ἀκόμη μποροῦμε ὅλοι μας νά κάνουμε γιά τήν καταπολέμηση τοῦ βασάνου αὐτοῦ -καί γενικότερα τῶν ἐξαρτήσεων- πού κατατρώγει τά σωθικά τῆς νεολαίας μας.
Σήμερα πού ὅλοι ἀναρωτιόμαστε: «ποιά Ἑλλάδα θά παραδώσουμε στά παιδιά μας;», ἐπιβάλλεται νά στρέψουμε τούς προβολεῖς τοῦ ἐνδιαφέροντός μας σέ ὅλα ἐκεῖνα, πού κρατοῦν ἀνύστακτη τή διάθεσή μας γιά ἀληθινή προσφορά στίς νεώτερες γενιές. Νά συνειδητοποιήσουμε καί πάλι πώς ἡ πραγματική κρίση εἶναι τό ἔλλειμμα ἤθους, παιδείας, πολιτισμοῦ καί πνευματικῶν αἰσθητηρίων, πού χαρακτηρίζει τήν ἐποχή μας. Νά τολμήσουμε τήν αὐτοκριτική μας, νά μή διστάσουμε νά πάρουμε τό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, νά θωρακίσουμε τά παιδιά μας μέ τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες, πού ἄρδευσαν χαρισματικά τόν τόπο μας καί τούς ἀνθρώπους του.
Ἔχει πολύ σωστά διαπιστωθεῖ, πώς ἡ οἰκονομική καί κάθε ἄλλη κρίση σπρώχνει τούς νέους κυρίως ἀνθρώπους ἀκόμη περισσότερο σέ ἀδιέξοδους δρόμους, σέ διαρκές ἐσωτερικό κενό καί ἀπόγνωση, στή μάστιγα τῆς κάθε ἐξάρτησης, στόν ψεύτικο παράδεισο, πού δέν λυτρώνει, ἀλλά καταδυναστεύει τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα. Ἡ τωρινή κρίση καί ἡ σημερινή παγκόσμια ἡμέρα κατά τῶν ναρκωτικῶν μᾶς δίνουν τήν πολύτιμη εὐκαιρία νά στοχεύσουμε στόν πυρῆνα τοῦ προβλήματος, νά μήν ἐπιτρέψουμε συμπεριφορές ἀδιαφορίας, νά ἀναζητήσουμε καί πάλι τή χαμένη οἰκογενειακή θαλπωρή, νά μιλήσουμε στά παιδιά καί τούς νέους –πρῶτα μέ τό παράδειγμά μας κι ἔπειτα μέ τό λόγο μας- γιά τήν ἀληθινή εὐτυχία τῆς ζωῆς, γιά τό ὑπερούσιο νόημα τοῦ βίου, γιά τήν ἀξία τοῦ ἀγώνα, τῆς διαρκοῦς προσπάθειας χωρίς ἀπογοητεύσεις καί δεσμεύσεις, γιά τήν ἐλευθερία, τήν ἀγάπη, τήν κατανόηση, τή δικαιοσύνη. Πώς ὅλα αὐτά μποροῦν νά ὑπάρξουν στήν κοινωνία μας, πώς τίποτε δέν χάθηκε ὁριστικά, φτάνει νά συνοδοιπορήσουμε μέ τόν Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, τόν Ἰησοῦ, ὄχι στό δρόμο τῶν ψεύτικων παραδείσων, ἀλλά στήν προοπτική τῆς βιώσεως τοῦ ἀληθινοῦ.
Θέλω ἀκόμη νά ἐκφράσω τήν πατρική ἀγάπη καί τή συμπαράστασή μου πρός τούς νέους καί τίς νέες πού βρίσκονται ἀκόμη στό λαβύρινθο τῶν ἐξαρτήσεων καί νά τούς καλέσω νά σηκώσουν ψηλά τό κεφάλι, νά μήν ἀπελπισθοῦν, νά ζητήσουν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί νά ἀπευθυνθοῦν στούς ἁρμοδίους φορεῖς, πού δραστηριοποιοῦνται παντοιοτρόπως γιά τήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματός των. Ἰδιαιτέρως προσεύχομαι γιά ἐκείνους, καθώς ἐπίσης καί γιά τό εὐρύτερο οἰκογενειακό περιβάλλον τους, γιά τούς ἀνθρώπους πού ἀληθινά τούς ἀγαποῦν καί ἀνηφορίζουν κι ἐκεῖνοι τό δικό τους σκληρό Γολγοθᾶ.
Μέ σεβασμό καί τιμή δίνω τό χέρι μου καί συγχαίρω τά ἐξειδικευμένα στελέχη τῶν φορέων, πού ἀγωνίζονται νυχθημερόν γιά τήν ἐπιστροφή αὐτῶν τῶν πληγωμένων παιδιῶν μας στήν πραγματική ζωή καί τήν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τῆς καθημερινότητας. Γνωρίζω τίς φιλότιμες προσπάθειές τους σέ καιρούς δύσκολους, καθώς ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν πολλά καί δυσεπίλυτα προβλήματα, ἀκόμα καί τό φάσμα ἑνός ἰδιόμορφου ρατσισμοῦ ἀπέναντι στά ἐξαρτημένα πρόσωπα πού κυριεύει δυστυχῶς τίς ψυχές πολλῶν συνανθρώπων μας.
Ὁ Κύριός μας, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς συμπόνοιας, νά μᾶς βοηθήσει γιά νά δοῦμε ὁ καθένας τίς εὐθύνες μας, νά συμβάλλουμε οὐσιαστικά στήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματος, φανερώνοντας ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας πρός τό συνάνθρωπο, πρᾶγμα τό ὁποῖο εἶναι καί ἡ ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν ἴδιο τόν Θεό".

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Επαναδιαπραγμάτευση τώρα!

Πιστεύω ότι το σημαντικότερο γεγονός που προέκυψε από την ιλαροτραγωδία της 15ης Ιουνίου ήταν η γενική πλέον αποδοχή από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς-του κ. Γ. Παπανδρέου συμπεριλαμβανομένου- της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, αλλά και του νέου Μεσοπροθέσμου Προγράμματος. Μάλιστα ο Πρωθυπουργός όταν απευθύνθηκε στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως για κυβέρνηση συνεργασίας έθεσε ως κύριο στόχο την επαναδιαπραγμάτευση αυτών των συμφωνιών. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι οι δανειστές μας, Ευρ. Επιτροπή, Ευρ. Κεντρική Τράπεζα και Δ.Ν.Τ. δεν δέχονται την επαναδιαπραγμάτευση. Κι όμως στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας την δέχθηκαν.

Θυμίζω ότι με σκληρή διαπραγμάτευση η Ιρλανδία επέτυχε να πείσει τους δανειστές ότι πρέπει να παραμείνουν χαμηλοί οι φορολογικοί συντελεστές και να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές για τους χαμηλόμισθους. Η Πορτογαλία μεταξύ άλλων επέτυχε να μην καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός και να μη μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις κάτω των 1500 ΕΥΡΩ. Ναι, δεν αντιλέγω, οι καταστάσεις και τα οικονομικά δεδομένα δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτά της Ελλάδος. Πιθανόν εμείς να μην επιτύχουμε όλα όσα επέτυχαν οι άλλες χώρες, αλλά μερικά από αυτά θα τα επιτύχουμε. Κέρδος είναι και αυτό και μάλιστα υπέρ των ασθενεστέρων τάξεων, οι οποίες δεν αντέχουν άλλο. Ουδείς δύναται με απόλυτη ακρίβεια να προβλέψει τι θα αποκομίσουμε αν επιτέλους ζητήσουμε την επαναδιαπραγμάτευση. Πάντως χαμένη δεν θα βγει η κοινωνία μας. Αν οι κυβερνώντες παύσουν να αντιμετωπίζουν τους δανειστές και την τρόικα με δεδομένη τη διάθεση πλήρους συμμόρφωσης και αν ακούσουν την κραυγή των αγανακτισμένων, των χαμηλομίσθων και των συνταξιούχων, κάτι μπορεί να επιτευχθεί για να βοηθήσει όλους μας.

Η χώρα μας έχει πολλά παραδείγματα επιτυχούς επαναδιαπραγματεύσεως επαχθών όρων όχι μόνον στον οικονομικό τομέα, αλλά και στον εθνικό-διπλωματικό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αυτή η ίδια η ύπαρξη και η γέννηση του νεωτέρου ελληνικού κράτους είναι αποτέλεσμα επαναδιαπραγματεύσεως. Καταγράφω εν συντομία τα γεγονότα για να γίνω κατανοητός:

Μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου του Οκτωβρίου 1827 οι Τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία ( η τρόικα της εποχής) αποφάσισαν να υποστηρίξουν την αναγνώριση ενός μικρού ελληνικού κράτους με σύνορα τα οποία άλλαζαν σε κάθε συζήτηση. Αρχικά μας έδινα την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, τις Κυκλάδες, τις Β. Σποράδες και την Εύβοια. Όμως η πτώση των Φιλελευθέρων και η άνοδος των Συντηρητικών στην Αγγλία έκανε τη χώρα αυτή πιο επιφυλακτική, διότι θεωρούσαν την Ελλάδα του Καποδίστρια ρωσόφιλη. Έτσι, λοιπόν, η αγγλική διπλωματία αρνείτο να εγκρίνει την παραχώρηση της Στερεάς Ελλάδος από τους Οθωμανούς προς το υπό δημιουργία ελληνικό κρατίδιο. Ο μέγας φιλόπατρις και διπλωμάτης, ο πραγματικός Ευρωπαίος και δεινός διαπραγματευτής, ο μελετητής της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού και ευλαβής Ορθόδοξος Χριστιανός, ο λιτοδίαιτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας δεν απογοητεύθηκε. Συνέχιζε να πιέζει, να απαιτεί, να διαπραγματεύεται παρά την επίγνωση της δεινής του θέσης. Η Ελλάς τότε ήταν επισήμως ανύπαρκτη, δεν είχε αναγνωρισθεί ως κράτος. Οικονομικά ήταν εξαρτημένη από τα ξένα δάνεια. Στρατιωτικά ήταν ημιυπόδουλη, διότι στην Πελοπόννησο ο Καποδίστριας βρήκε τον Ιμπραήμ και τους Τουρκοαιγυπτίους να λεηλατούν. Τελικά ανέλαβε το γαλλικό ιππικό υπό τον Στρατηγό Μαιζόν να τους εκδιώξει. Η οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά ανύπαρκτη Ελλάδα του 1827-1830 είχε το θάρρος και την αξιοπρέπεια να διαπραγματεύεται. Ο Καποδίστριας πάντα ζητούσε κάτι περισσότερο από αυτά που ήθελε ώστε να μπορεί να υποχωρήσει. Ζητούσε και τη Σάμο και την Κρήτη, ξέροντας ότι ο βασικός στόχος ήταν να εξασφαλίσει τνη Στερεά Ελλάδα.

Στις 22 Ιανουαρίου 1830 ( 3 Φεβρουαρίου με το Νέο Ημερολόγιο) οι Τρεις Δυνάμεις υπέγραψαν με την Οθωμανική Υψηλή Πύλη το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το οποίο κήρυττε ανεξάρτητη την Ελλάδα, αλλά της έδινε μέρος μόνον της Στερεάς. Δηλαδή τα σύνορα έφθανα από τις εκβολές του Αχελώου μέχρι τις εκβολές του Σπερχειού αφήνοντας εκτός Ελλάδος την Ακαρνανία και την περιοχή Δομοκού. Ο Καποδίστριας συνέχιζε να διαπραγματεύεται. Παρά τις πολύ δύσκολες εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες έστελνε επιστολές, έκανε διαβήματα, αξιοποιούσε τις γνωριμίες του. Και δικαιώθηκε μετά θάνατον. Δολοφονήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1831 -πριν από 180 χρόνια- αλλά ο σπόρος που έσπειρε καρποφόρησε μετά από λίγους μήνες. Στις 27 Ιουνίου /9 Ιουλίου 1832, με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Οθωμανική Τουρκία παρεχώρησαν στην Ελλάδα και το υπόλοιπο κομμάτι της Στερεάς και τα σύνορα εξετείνοντο από τον Αμβρακικό μέχρι τον Παγασητικό ή όπως έγραφαν τα κείμενα από τον Κόλπο της Άρτης μέχρι τον Κόλπο του Βόλου. Δεν ήταν η υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας, αλλά ήταν κάτι σημαντικό για την εποχή εκείνη.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας μάς διδάσκει με το παράδειγμά του ότι όσο αδύναμος και αν είσαι απέναντι σε ισχυρούς εταίρους ή /και διεθνείς Οργανισμούς μπορείς πολλά να επιτύχεις αν πιστεύεις στον εαυτό σου και στο δίκαιό σου και πρωτίστως αν επιμένεις και επαναδιαπραγματεύεσαι διαρκώς. Η διαπραγμάτευση των εθνικών και οικονομικών αιτημάτων απαιτεί ηγέτες οι οποίοι απορρίπτουν την ηττοπάθεια, εμπνέονται από τη διαχρονική ιστορία του Ελληνισμού, έχουν αξιόπιστες διεθνείς διασυνδέσεις και πρωτίστως σέβονται τον ιδρώτα και τους αγώνες του ελληνικού λαού.

Κ.Χ. 17.6.2011

Ο Άλεξ Ρόντος γνώριζε το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή!

Την ύπαρξη σχεδίου δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή γνώριζε ο Ελληνοαμερικανός Άλεξ Ρόντος, μυστικοσύμβουλος του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Μεγάλο αντίκτυπο στο πανελλήνιο προκάλεσε η αποκάλυψη του προηγούμενου τεύχους των «Επικαίρων», που αφορούσε στο σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με την κωδική ονομασία «Πυθία 1». Παρά τον ορυμαγδό των πολιτικών γεγονότων της προηγούμενης εβδομάδας, η αποκάλυψη των «Επικαίρων» «σάρωσε» σε ειδησεογραφικά sites και blogs, ενώ αναπαράχθηκε στον καθημερινό και τον κυριακάτικο Τύπο. Παράλληλα, στάθηκε η αφορμή για να ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για τα δρώμενα εκείνης της περιόδου, με τους πρωταγωνιστές της να θυμούνται γεγονότα που τη στιγμάτισαν.   

Αυτά που κυκλοφορούσαν επί μακρόν ως συνωμοσιολογικά σενάρια επιβεβαίωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο η αποκάλυψη-σοκ των «Επικαίρων». Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, με άκρως απόρρητο έγγραφο που είχε την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 213/5 Φεβρουαρίου 2009), ενημέρωνε μέλη της τότε κυβέρνησης Καραμανλή για σχέδιο δολοφονίας του πρωθυπουργού από συμμαχικές μυστικές δυνάμεις. Σύμφωνα με το έγγραφο της ΕΥΠ, οι πληροφορίες για την ύπαρξη αυτού του σχεδίου έρχονταν από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB). Μέλη «ομάδας Εργασίας» της FSB, που βρίσκονταν στην Ελλάδα στο πλαίσιο προστασίας των συζητήσεων Καραμανλή - Πούτιν - Παρβάνοφ από υποκλοπές, αποκάλυψαν σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».

Όπως υποστηρίζεται στο απόρρητο έγγραφο, μεταξύ του πενθημέρου 20-25 Απριλίου 2008 έλαβε χώρα μια ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής μεταξύ των ανδρών της FSB και πρακτόρων δυτικών υπηρεσιών και της ΜOSSAD, οι οποίοι παρακολουθούσαν τις κινήσεις του τότε πρωθυπουργού. Στο αυτοκίνητο που εγκατέλειψαν διαφεύγοντας οι πράκτορες των δυτικών υπηρεσιών βρέθηκαν χάρτες της καθημερινής διαδρομής του πρωθυπουργού, στοιχεία της προσωπικής ασφάλειας του, συστήματα επικοινωνίας, όπλα και εκρηκτική ύλη C-4.

Στο έγγραφο της ΕΥΠ αναφέρεται ότι το σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με τη κωδική ονομασία «Πυθία 1», το οποίο περιελάμβανε τέσσερις άξονες...

Όλο το άρθρο του Γιάννη Κορωναίου και συνεντεύξεις ανθρώπων πουγνώρζαν την υπόθεση στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ", στο τέυχος 88, που κυκλοφορεί την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011.

Δικαιώθηκε ο Ρουσόπουλος και πέφτουν οι κατασκευασμένοι μύθοι...

Με καταδικαστική απόφαση για συκοφαντική δυσφήµηση έκλεισε χθες σε πρώτο βαθµό η αντιδικία του πρώην υπουργού Θόδωρου Ρουσόπουλου µε τον τηλεοπτικό σταθµό Alpha και τρεις δηµοσιογράφους, που το 2008 µέσα από σειρά σχολίων – κατά τη δικαστική απόφαση – «έβλαψαν την τιµή και την υπόληψή του», µε φόντο το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου.Σε δήλωσή του ο κ. Ρουσόπουλος επικαλείται και την πρόσφατη απόφαση της Βουλής να µην τον παραπέµψει για το σκάνδαλο και καταλήγει: «Τρία χρόνια µετά από µια τεράστια προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική περιπέτεια, όλες οι εις βάρος µου κατασκευασµένες κατηγορίες κατέπεσαν η µία µετά την άλλη µε τον πλέον πανηγυρικό τρόπο».
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πρώην Υπουργός και ισχυρός άνδρας της Νέας Δημοκρατίας, είχε κατηγορηθεί ως ο κεντρικός σχεδιαστής του ανύπαρκτου τελικά σκανδάλου που αφορούσε την Ιερά Μονή Βατοπαίδιου.
Μετά και από την δεύτερη δικαίωση του από την Δικαιοσύνη (αθωώθηκε από την προανακριτική επιτροπή) πέφτουν οι μύθοι για σκάνδαλα και κεντρικούς σχεδιασμούς, σε μια υπόθεση η οποία ήταν διοικητικής φύσεως και αφορούσε το δημόσιο και τα ΝΠΔΔ όπως είναι οι Μονές του Αγίου Όρους.
Θα πρέπει να είναι γνωστό σε όλους ότι το Άγιον Όρος, πάντοντε ερχόνταν και θα έρχεται σε επικοινωνία με Υπουργούς και Κυβερνήσεις, για την επίλυση των προβλημάτων που αναφύονται στη πιο σημαντική αυτοδιοίκητη πνευματική και πολιτιστική μονάδα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ! Σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή

Σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με την κωδική ονομασία «Πυθία 1», το οποίο φέρεται να εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες» και να ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους, που «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο», αποκαλύπτουν τα «Επίκαιρα».
Άκρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 219/5 Φεβρουα¬ρίου 2009), ενημέρωνε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η υπηρεσία έλαβε γνώση από την FSB, δηλαδή τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, πως μία «ομάδα Εργασίας» της, που αποτελούνταν από δεκαεννέα άτομα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας». 
Όλο το άρθρο και τα άκρως απόρρητα έγγραφα στα "Επίκαιρα" που κυκλοφορούν, στο τεύχος 87, την Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011.