Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Μας δανείζουν με αυτά που μας χρωστάνε!

Εθνική απαίτηση επιτακτικού χαρακτήρα αποτελεί η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα τουλάχιστον 575 δις ευρώ, αλλά, με διάφορα προσχήματα, ποτέ δεν συναίνεσε στην αποπληρωμή των αποζημιώσεων.

Ήταν 26 Φεβρουαρίου του 2010, όταν από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός της χώρας, Γιώργος Παπανδρέου, υποστήριζε ότι η Ελλάδα δεν έχει παραιτηθεί από το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση με αφορμή το πρωτοσέλιδο του γερμανικού Focus, με τη γνωστή χειρονομία της Αφροδίτης, καθώς στην Ελλάδα είχε ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων. Μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι και κατά το παρελθόν ως υπουργός Εξωτερικών «είχα θέσει το θέμα των αποζημιώσεων στο Γερμανό ομόλογό μου Γιόσκα Φίσερ, αλλά το θέμα δεν προχώρησε». Παρότι, όμως, ο πρωθυπουργός γνώριζε επακριβώς τις απαιτήσεις της χώρας έναντι της Γερμανίας, τρεις μήνες μετά, το Μάιο του 2010 έβαζε την υπογραφή του μαζί με τον κ. Παπακωνσταντίνου στο Μνημόνιο, όπου, όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο, άρθρο 7 της δανειακής σύμβασης, που αφορά στην αποπληρωμή: «Όλες οι πληρωμές που θα πραγματοποιηθούν από το δανειολήπτη καταβάλλονται στο ακέραιο, χωρίς μείωση, λόγω συμψηφισμού ή ύπαρξη ανταπαίτησης».
   
Η ιστορία του αναγκαστικού κατοχικού δανείου της κατοχής μαρτυρεί τα αδιαμφισβήτητα δίκαια της ελληνικής πλευράς.

Κατά τα χρόνια της κατοχής της Ελλάδας από τους Ναζί, οι ανάγκες για χρηματικά κεφάλαια και για τη συντήρηση του στρατού των Ναζί, τους οδήγησαν στη λήψη αναγκαστικού δανείου από την Ελλάδα και συγκεκριμένα τη Τράπεζα της Ελλάδος.
  
Χρησιμοποίησαν, επίσης, μεταξύ άλλων και μια πιο εξευγενισμένη μέθοδο, τη μέθοδο του πληθωρισμού. Τύπωναν, δηλαδή, στην Τράπεζα της Ελλάδος όσα χαρτονομίσματα ήθελαν, δίχως αντιδράσεις και με τα χρήματα αυτά «αγόραζαν» ό,τι ήθελαν. Αυτή η μορφή ληστείας είχε ως θύματα ορισμένες κοινωνικές τάξεις και ειδικότερα όλους εκείνους που είχαν εισοδήματα σε δραχμές, δηλαδή σε χρεόγραφα, σε καταθέσεις, σε μετρητά κ.λπ.
  
Με τον πληθωρισμό που προκλήθηκε εξανεμίστηκε η αξία της δραχμής και καταληστεύθηκε ο πλούτος της Ελλάδας.    

Όπως ομολόγησε και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας του Γ' Ράιχ, Φουνκ, σε άρθρο του, η Ελλάδα «δοκίμασε τα δεινά του πολέμου και υπέστη τις συνέπειές του όπως ίσως καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης»….
  
Ολόκληρα τα άρθρα των Παντελή Ζήλου, για τη σύγχρονη πολιτική  διαχείριση του ζητήματος και του Σπύρου Ρεπούση για το ιστορικό της σύναψης του κατοχικού δανείου, στα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», στο τεύχος 106, που κυκλοφορεί εκτάκτως την Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου 2011.

ΣΕΕΝ: «Καταστροφής συνέχεια»

Ο ΣΕΕΝ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) ευθύς μετά την συγχώνευση των φορέων (ΕΕΝ-ΣΕΕΝ) έλαβε από την ΠΝΟ ως δώρο την 8ήμερη απεργία σε μία γενικότερη προσπάθειά της να καταστρέψει την επιβατηγό ναυτιλία και τους ναυτικούς που υποτίθεται ότι προστατεύει.
Με σύμπραξη τον Μάιο 2011 του τότε Υπουργού και της ΠΝΟ και με πρωτοφανείς μεθοδεύσεις προχώρησαν σε αυξήσεις της ΣΣΕ των ετών 2010 και 2011 ύψους 1,5% και 1% αντίστοιχα και μάλιστα αναδρομικά, όταν ολόκληρος ο Ελληνικός λαός βίωνε και βιώνει μειώσεις μισθών και συντάξεων από 20% έως 50%.
Η προκλητική εμμονή της ΠΝΟ να θεωρεί εαυτούς προνομιούχους έναντι ολοκλήρου του Ελληνικού λαού κρίνεται ως απαράδεκτη. Ενώ λοιπόν ταλαιπωρήθηκαν οι νησιώτες μας επί 8 ημέρες, η λήξη της απεργίας εκ μέρους της ΠΝΟ συνοδεύτηκε από μια πρωτόγνωρη απόφαση, να χωρίσει τους πλοιοκτήτες σε «φίλους» και «εχθρούς» και να προχωρήσει στο γνωστό σύστημα επιβίωσής της «το διαίρει και βασίλευε» αφού ως επαγγελματίες συνδικαλιστές με πλουσιότατες αποδοχές γνωρίζουν καλά πως να παίζουν τέτοιου είδους «παιχνίδια».
Με πρωτοφανείς αποφάσεις δικτατορικής νοοτροπίας η ΠΝΟ επιτρέπει σε κάποιους να λειτουργούν απρόσκοπτα, όπως στα πορθμεία Σαλαμίνας και συνδιαλέγεται επιλεκτικά με κάποιες εταιρείες πλοιοκτησίας που θεωρεί ότι εξυπηρετούν τις σκοπιμότητές της. Ταυτόχρονα εκβιάζει τους μικρούς πλοιοκτήτες να υποκύψουν στις παράλογες απαιτήσεις της για άμεση καταβολή αμφισβητουμένων αναδρομικών.
Οι κάτοικοι, οι ταξιδιώτες, οι εργαζόμενοι και οι αγρότες των νησιών αποκομμένοι στα νησιά τους γνωρίζουν όλα τα ανωτέρω και θα βιώσουν αυτοί μόνοι την απαράδεκτη αύξηση της μισθοδοσίας των μελών της ΠΝΟ που θα περάσει μέσω ανάλογης αύξησης των τιμών των εισιτηρίων της επιβατηγού ναυτιλίας, αφού η πλοιοκτησία δεν μπορεί πλέον εκ των πραγμάτων να απορροφήσει τη νέα αυτή αύξηση.
Η Κυβέρνηση και το κράτος από την άλλη πλευρά παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο χώρο με πρωτοφανή απάθεια και ανοχή επιτρέποντας στους επιστρατευμένους ναυτικούς να κάνουν οκταήμερη απεργία και σε μη ναυτικούς να κάνουν καταλήψεις, καταπελτών παραβιάζοντας έτσι κάθε κανονισμό περί ασφαλείας του πρώτου λιμανιού της χώρας (ISPS).
Όταν πτωχεύσει η επιβατηγός ναυτιλία λόγω της καταστροφικής πολιτικής της ΠΝΟ και του Υπουργείου Ναυτιλίας (που ακόμη αναζητεί την υπόστασή του), οι μόνοι υπεύθυνοι για την ανεργία των ναυτικών της ακτοπλοΐας θα είναι οι διοικούντες την ΠΝΟ, πιστοί στην πτωχευτική πολιτική που εφήρμοσαν στην κρουαζιέρα και το yachting».

Σχόλιο: Φυσικά ο ΣΕΕΝ και η τότε ΕΕΑ, όταν γινόντουσαν τα ευτράπελα με την Καλλίστη δεν έβγαζαν τσιμουδιά γιατί ήταν ανταγωνιστική προς την Hellenic, την ΑΝΕΚ και τη ΝΕΛ ! Μήπως πιστεύανε ότι όταν έσκαβαν το λάκο του άλλου, αυτοί δεν θα έπεφταν μέσα;