Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικὸς Ἐπιστήμων
Στὴν Κύπρο πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν συνέβη κάτι σημαντικό, τὸ ὁποῖο ἴσως δὲν ἔγινε ἰδιαίτερα γνωστὸ στὴν Ἑλλάδα. Ἡ κυβέρνηση ποὺ διορίσθηκε ἀπὸ τὸν Πρόεδρο Χριστόφια –τὸν κυριώτερο ὑπεύθυνο γιὰ τὴν πολυνεκρὴ ἔκρηξη στὴ ναυτικὴ βάση- καὶ ἡ ὁποία στηρίζεται μόνον ἀπὸ τὸ κομμουνιστικὸ ΑΚΕΛ, ἀποφάσισε ξαφνικὰ νὰ καταργήσει τὴ χρήση τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ εἰσαγάγει ἕνα νέο βιβλίο στὴν Ἃ΄ Γυμνασίου. Τὸ ἐν λόγω ἐγχειρίδιο ἀντανακλᾶ τὴν ἰδεολογία καὶ τὴν ἐκπαιδευτικὴ φιλοσοφία τοῦ Κυπρίου Προέδρου, ὁ ὁποῖος ἀμφισβητεῖ τὴν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητα τῶν Κυπρίων, προωθεῖ σὲ τὴν ἀφελῆ προσέγγιση μὲ τοὺς Τουρκοκυπρίους καὶ τὴν θεωρία τῆς «κυπριακῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως»...
Χαρακτηριστικὰ ἀναφέρω, ἐπειδὴ ξεφύλλισα τὸ βιβλίο μέσω Διαδικτύου, ὅτι στὶς πρῶτες σελίδες τῶν Κυπριακῶν Θρησκευτικῶν ἀναγράφεται ὅτι οἱ Ἀπόστολοι Παῦλος καὶ Βαρνάβας συνάντησαν στὴν Κύπρο ἕναν πληθυσμὸ ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπὸ «ντόπιους Κυπρίους». Ὅλοι οἱ σοβαροὶ ἱστορικοὶ γνωρίζουν ὅτι κατὰ τοὺς πρώτους Χριστιανικοὺς χρόνους ἡ πλειοψηφία τοῦ πληθυσμοῦ στὴ Μεγαλόνησο ἦταν ἑλληνική, ὅπως εἶναι καὶ σήμερα. Ὅμως ἡ γραμμὴ τοῦ ΑΚΕΛ καὶ τοῦ Χριστόφια ἔχει μείνει στὶς ἀριστερὲς ἀγκυλώσεις ποὺ δὲν βλέπουν Ἕλληνες στὴν Κύπρο, ἀλλὰ ἑλληνόφωνους Κυπρίους.
Τὸ πιὸ ἐνδιαφέρον τῆς ὑποθέσεως εἶναι ὅτι οἱ Ἕλληνες Κύπριοι Θεολόγοι ἀρνήθηκαν νὰ διδάξουν αὐτὸ τὸ ἐγχειρίδιο, τὸ ὁποῖο ἐντάσσεται σὲ ἕνα εὐρύτερο πλαίσιο ἀπεξάρτησης τῆς κυπριακῆς παιδείας ἀπὸ τὴν ἑλληνικότητα καὶ τὴν Ὀρθόδοξη παράδοση. Ἐπίσης ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες διαφώνησαν δυναμικὰ μὲ τὴν προσπάθεια ἀλλοιώσεως τοῦ ἑλληνικοῦ χαρακτήρα τῆς παιδείας. Ἀλλὰ καὶ μεταξύ του λαοῦ διεφάνη ἀμέσως ἡ ἀντίδραση. Τελικὰ ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας τοῦ Χριστόφια Γ. Δημοσθένους ἀναγκάσθηκε νὰ ἀποσύρει ἄρον–ἄρον τὸ ἐπίμαχο ἐγχειρίδιο καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ Ὑπουργεῖο παιδείας νὰ ξαναστείλει τὸ βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὸ ὁποῖο διδασκόταν ἐπὶ πολλὰ χρόνια στὴν Ἃ΄ Γυμνασίου. Εἶναι ἡ δεύτερη φορὰ ποὺ οἱ Κύπριοι ἐκπαιδευτικοὶ ἀντιδροῦν σὲ σχολικὸ βιβλίο μὲ τὴ στήριξη τῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ. Ἡ πρώτη ἦταν τὸ 2001 ὅταν οἱ φιλόλογοι τῆς Μεγαλονήσου ἀρνήθηκαν νὰ διδάξουν τὸ βιβλίο Ἱστορίας τῆς Γ΄ Λυκείου ποὺ ἐστάλη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μὲ συγγραφεῖς τὸν καθηγητὴ Γεώργιο Κόκκινο καὶ συνεργάτες του. Τὸ βιβλίο αὐτὸ μιλοῦσε μὲ ἀρνητικοὺς χαρακτηρισμοὺς γιὰ τὸν ἐπικὸ ἀγώνα τῆς ΕΟΚΑ τοῦ 1955-59. Μετὰ τὴν κυπριακὴ ἀντίδραση ἀποφασίσθηκε νὰ μὴν διδαχθεῖ οὔτε στὴν Ἑλλάδα.
Στὴ χώρα μᾶς ἔχουμε πρόσφατο τὸ παράδειγμα τῆς παλλαϊκῆς ἀντιδράσεως στὸ ἀπαράδεκτο βιβλίο Ἱστορίας τῆς Στ΄ Δημοτικοῦ της περιόδου 2006-2007. Ἐκκλησία, σωματεῖα, ἐπιστήμονες, ἁπλοὶ πολίτες καὶ κυρίως ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν καταδίκασαν μὲ ἐπιχειρήματα τὴν προσπάθεια νὰ ὡραιοποιηθεῖ ἡ Ὀθωμανικὴ τυραννία καὶ νὰ δικαιολογηθοῦν τὰ ἐγκλήματα τῶν Νεοτούρκων. Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ὅταν ὑπάρχει μαζικὴ ἀντίδραση βασισμένη σὲ ἐπιχειρήματα καὶ ὄχι μόνο σὲ κραυγές, τότε μποροῦμε καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν Κύπρο νὰ ἀνατρέψουμε ἀποφάσεις ποὺ θίγουν τὴν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια. Αὐτὸ μας δίνει ἐλπίδα εἰδικὰ σὲ περίοδο οἰκονομικῆς καὶ πνευματικῆς κρίσης καὶ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ καθένας μᾶς μπορεῖ κάτι νὰ κάνει γι’ αὐτὸν τὸν τόπο καὶ μάλιστα γιὰ εὐαίσθητα θέματα, ὅπως ἡ Παιδεία, ἡ ἐθνική μας ταυτότητα καὶ ἡ Ἑλληνορθόδοξη παράδοση.
Τὸ ἴδιο ἄλλωστε κατόρθωσε ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων καὶ σὲ κρίσιμα ζητήματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ ἐθνικῆς ἐπιβιώσεως. Παρὰ τὴ μαζικὴ ἔξωθεν χρηματοδότηση ὑπὲρ τοῦ ΝΑΙ τελικὰ οἱ Ἕλληνες Κύπριοι καταψήφισαν τὸ 2004 τὸ σχέδιο Ἀνᾶν ποὺ ὁδηγοῦσε σὲ πλήρη τουρκοκρατία στὸν Βορρᾶ καὶ σὲ μερικὴ τουρκοκρατία στὸν Νότο. Λίγοι ξεκίνησαν τὴν ἀντίδραση κατὰ τοῦ -ἀγγλικῆς ἐπινοήσεως- σχεδίου τὸν Νοέμβριο τοῦ 2002 καὶ παρὰ τὰ πενιχρὰ οἰκονομικὰ μέσα ἡ ἀλήθεια ἔλαμψε. Τὸ σχέδιο καταποντίσθηκε καὶ ἐλπίζω νὰ μὴν ἐπανεμφανισθεῖ μὲ διαφορετικὸ περιτύλιγμα. Ὅταν πρωτοεμφανίσθηκε κάποιοι ἀπαισιόδοξοι φίλοι μου ἔλεγαν: Ἀφοῦ τὸ θέλει ἡ Ἀμερική, θὰ περάσει. Κι ὅμως δὲν πέρασε! Διότι ὅταν ὁ Ἑλληνισμὸς εἶναι ἀποφασισμένος μπορεῖ νὰ ἀνατρέψει βεβαιότητες καὶ συμφέροντα.
Ἀντίστοιχη ἐθνικὴ ἐπιτυχία κατορθώσαμε ὅσοι ἀντιδράσαμε ποικιλοτρόπως στὴν προσπάθεια τῶν ἐνδοτικῶν νὰ παραδώσουν στὰ Σκόπια τὸ ὄνομα Μακεδονία. Τὰ μαζικὰ συλλαλητήρια στὴν Ἀθήνα καὶ στὴ Θεσσαλονίκη, τὰ ἄρθρα, τὰ βιβλία, οἱ ἐκκλήσεις διανοουμένων ὅπως ὁ Ἐλύτης καὶ ὁ Ἀνδρόνικος καὶ οἱ δημοσκοπήσεις ποὺ ἔδειχναν καὶ δείχνουν τὴ σταθερὴ ἐθνικὴ θέση τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων ἀπέτρεψαν τὶς ὑποχωρήσεις καὶ τὶς παραχωρήσεις. Τὰ Σκόπια εἶναι τὸ μόνο κράτος στὸν κόσμο, τὸ ὁποῖο ἐντάχθηκε στὸν ΟΗΕ μὲ ὄνομα διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει τὸ Σύνταγμά του. Πρόκειται γιὰ μία ἐπιτυχία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ποὺ τάχθηκε ἀντίθετος μὲ τὴ βιασύνη κάποιων Ἑλλήνων καὶ συμμάχων νὰ «κλείσουν» τὸ θέμα .
Ἀποδεικνύουμε κατὰ καιροὺς ὅτι δὲν εἴμαστε ἀποχαυνωμένος λαὸς οὔτε ἐνδιαφερόμαστε μόνο γιὰ τὴν τσέπη μας. Σὲ θέματα ζωτικῆς σημασίας γιὰ τὴν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια καὶ γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς ἑλληνορθόδοξης αὐτοσυνειδησίας μᾶς ἀφυπνιζόμαστε καὶ ἐμποδίζουμε τὰ τετελεσμένα. Δὲν τὸ κάνουμε πάντα, ἀλλὰ τὸ κάνουμε συχνά. Ἀξίζει νὰ ἀποκτήσουμε μεγαλύτερη αὐτοπεποίθηση καὶ βεβαίως εἶναι ἀπαραίτητο νὰ μελετοῦμε καὶ νὰ ἐνημερωνόμαστε. Χωρὶς τεκμηρίωση καὶ ὑπευθυνότητα κάθε ἀγώνας κινδυνεύει νὰ χαρακτηρισθεῖ γραφικὸς καὶ νὰ ἀποτύχει. Ὀργὴ λαοῦ, φωνὴ Θεοῦ, λοιπόν! Παρὰ τὶς ἐπιμέρους κομματικές μας διαφοροποιήσεις, ἂς εἴμαστε ἑνωμένοι στὰ δύσκολα. Γιὰ νὰ δώσουμε ἕνα μέλλον στὸ παρελθόν μας!
πηγή: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 13.12.2011