Ο πατριωτισμός δεν είναι μονοπώλιο κανενός

του Μιχάλη Ιγνατίου, Ουάσιγκτον

Η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στις εκλογές δημιουργεί ταραχή όχι μόνο στο εσωτερικό. Και είναι δικαιολογημένη αυτή η ταραχή, διότι τα δείγματα που έχουν δώσει τα στελέχη της, ειδικά μέσω της συμμετοχής τους στο Δήμο Αθηναίων, αποτελούν δοκιμασία για τη Δημοκρατία μας. Το τελευταίο διάστημα φτάνουν ανησυχητικά μηνύματα από την Ευρώπη και την Αμερική στο υπουργείο Εξωτερικών από πραγματικούς φίλους της Ελλάδας, οι οποίοι θεωρούν αδιανόητο να αντιπροσωπευτεί στη Βουλή των Ελλήνων μια παράταξη η οποία με τις ιδέες της συνδέεται με τους χειρότερους δολοφόνους του περασμένου αιώνα. 

Είναι επικίνδυνο να ασχολείται κανείς με αυτό το θέμα, σε μια εποχή κατά την οποία οι κίνδυνοι ελλοχεύουν παντού. Μελετώντας το θέμα, όμως, και συζητώντας το «φαινόμενο» στο αμερικανικό Κογκρέσο, όπου οι φίλοι της Ελλάδας είναι πάρα πολλοί –και, πιστέψτε με, είναι και γνήσιοι φίλοι–, επέλεξα συνειδητά να ασχοληθώ, ενώνοντας τη φωνή μου, μαζί με όλων αυτών που δικαιολογημένα ανησυχούν για την πιθανότητα αντιπροσώπευσης της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό Κοινοβούλιο.  

Τιμώ και σέβομαι οτιδήποτε ελεύθερα αποφασίζει ο λαός και ειδικά στις εκλογές, αλλά δικαιούμαι και να υποστηρίξω ότι θα είναι μια πολύ κακή και αρνητική εξέλιξη η εκλογή μέλους της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Και επειδή υπάρχει η πιθανότητα να κατηγορηθώ ότι μεταφέρω στο εσωτερικό απόψεις των ξένων, η απάντησή μου είναι ότι συμφωνώ απόλυτα με όλους αυτούς στο εξωτερικό που εκφράζουν φόβους και αντιρρήσεις.  

Η Milliyet, ο «Συνωστισμός στη Σμύρνη» και η ΔΗΜ.ΑΡ. του Φώτη Κουβέλη

"Νουθετούν" οι Τούρκοι τον Γ.Μπαμπινιώτη που άλλαξε το απαράδεκτο και ανιστόρητο βιβλίο της ΣΤ Δημμοτικού στο οποίο η κα Ρεπούση μετέβαλε την Σφαγή της Σμύρνης σε ... "Συνωστισμό"

Ένα εμβόλιμο και μάλλον σκόπιμο άρθρο της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, με τίτλο «Βρικολάκιασε το πνεύμα πολέμου στον γείτονα» έρχεται να προστεθεί στα κατορθώματα της κας Μαρίας Ρεπούση η οποία έγραψε το βιβλίο της ΣΤ τάξης του Δημοτικού, που έμεινε στην μνήμη των Ελλήνων ως ο ... «Συνωστισμός της Σμύρνης.

Η τουρκική εφημερίδα μάλιστα σηκώνει το θέμα ψηλά κάνοντας την είδηση πρωτοσέλιδιο και … διαφημίζοντας με τον τρόπο αυτό την υποψηφιότητα της κας Ρεπούση, ως βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ. του Φώτη Κουβέλη.
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρει ότι στη χώρα μας γράφηκε και πάλι το βιβλίο της Ιστορίας της τελευταίας τάξης του Δημοτικού που είχε προκαλέσει την αντίδραση, όπως τονίζει, των εθνικιστών καθώς περιείχε ήπιες διατυπώσεις για τους Τούρκους και τους Οθωμανούς.

Ακόμη, το άρθρο επισημαίνει ότι το βιβλίο αυτό, δηλαδή της κυρίας Μαρίας Ρεπούση, είχε αρχίσει να διδάσκεται το 2007, ωστόσο στο νέο βιβλίο υπάρχουν πολύ βαριές διατυπώσεις αναφορικά με την είσοδο του τουρκικού στρατού στην Σμύρνη.

Αξίζει να αναφερθεί το εξαιρετικά εύστοχο και καυστικό σχόλιο του αντιστράτηγου ε. α., κυρίου Δημήτρη Αλευρομάγειρου τόσο για την αντικατάσταση του βιβλίου της κυρίας Ρεπούση όσο και για την αντίδραση των Τούρκων.

«Μάλλον όσοι εναντιωθήκαμε σε αυτό το κουρελούργημα είμαστε σκουριασμένα μυαλά, εθνικιστές, πολεμοκάπηλοι και εναντίον της φιλίας των λαών.... Και μάλλον οι συντάκτες και οι εμπνευστές αυτής της εμετικής υποτέλειας έχουν ανοικτή μυαλά, είναι προοδευτικοί και βλέπουν πολύ μπροστά.... Άλλωστε τους δικαιώνει και η "δικαιολογημένη" αντίδραση των τούρκων... Γι αυτό άλλωστε και έσπευσαν να τους συμπεριλάβουν σε "προοδευτικά" ψηφοδέλτια οι Έλληνες "ειρηνόφιλοι-προοδευτικοί».

Πάντως αξίζουν συγχαρητήρια στον υπουργό Παιδείας, Γιώργο Μπαμπινιώτη και στην υφυπουργό Εύη Χριστοφιλοπούλου γιατί την θέση του απαράδεκτου βιβλίου της κας Ρεπούση παίρνει ένα νέο, αυτό των των καθηγητών Ιστορίας του Αριστοτέλειου, Ι. Κολιόπουλου, Ιάκ. Μηχαηλίδη και των εκπαιδευτικών Χαρ. Μηνάογλου και Αθ. Καλιανιώτη με τίτλο «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου» που σαφώς και δεν θα αλλοιώνει την Ελληνικη Ιστορία, παραχαράσσοντας ιστορικά γεγονότα και μνήμες.
Στο πολιτικό επίπεδο τώρα, από την στιγμή που έγινε γνωστή η συμμετοχή της κυρίας Ρεπούση στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΜ.ΑΡ, ο Φώτης Κουβέλης, είναι σίγουρο ότι θα αισθάνεται μέρα με την ημέρα τους ψήφους που φυλλοροούν από το κόμμα του προς τα υπόλοιπα της Αριστεράς!

Η κ. Ρεπούση μάλιστα, είναι Υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Έρευνας της Δημοκρατικής Αριστεράς και ένας εκ των βασικών συμβούλων του κ. Κουβέλη. Αραγε, η ΔΗΜ.ΑΡ., θα μας πει προεκλογικά, αν ... μετεκλογικά θα επιχειρήσει και πάλι να ξαναγράψει τα βιβλία της Ιστορίας μας προς το ... "Τουρκικότερον";

Πραγματικά είναι απορίας άξιον, γιατί να επιβραβευτεί πολιτικά με μια βουλευτική θέση σε ένα κόμμα , μια γυναίκα η οποία με τα γραφόμενά της προκάλεσε την οργή των Ελλήνων; Αυτό μάλλον ο κ.Κουβέλης, δεν θα το απαντήσει ποτέ!

Η επόμενη μέρα: σκοτάδι ή αναγέννηση;

Παρότι ο προεκλογικός αγώνας πλησιάζει στο τέλος του, αποδεικνύεται δύσκολο να πει κανείς κάτι πραγματικά καινούργιο ή ενθαρρυντικό, καθώς οι (συνήθως ομιλητικότατοι) Έλληνες δείχνουν να είναι βαθιά βυθισμένοι, και όχι αδικαιολόγητα, στη θλίψη. Ο λόγος γι’ αυτό, όμως, σχετίζεται ενδεχομένως και με τα άτομα που διεκδικούν την πολιτική εξουσία.

Πράγματι, μερικοί από τους πολιτικούς μας δυσκολεύονται να αποκρύψουν το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν το πρόσφατο, ένοχο παρελθόν. Μερικοί άλλοι (στα παρασκήνια) προέρχονται μεν από ένα πιο μακρινό παρελθόν, αλλά επιμένουν να τρέφουν την αβάσιμη ελπίδα ότι θα αναστηθούν… Κάποιοι άλλοι, πάλι, είτε παλιοί πολιτικοί είτε πρωτοεμφανιζόμενοι, αναζητούν τη σωτηρία μέσω της αναζωπύρωσης του φανατισμού και της εμφύλιας διαμάχης. Γεγονός όμως είναι ότι, όσο ευφυείς και αν είναι κατά τα άλλα αυτοί οι υποψήφιοι, τα προφίλ τους κανέναν δεν συναρπάζουν και κανέναν δεν εμπνέουν.

Η διαπίστωση είναι αποθαρρυντική, αλλά απολύτως αληθής. Και τούτο, διότι όλα τα κόμματα - από τη Δεξιά έως την Αριστερά - αδυνατούν να απαλλαγούν από τις αγκυλώσεις τους. Συν τοις άλλοις, μεγάλο μέρος της ρητορικής τους, όπως και πολλά από τα δημοσιογραφικά σχόλια που τη συνοδεύουν, επικεντρώνονται απλώς στο ποιοι θα μοιραστούν τις υπουργικές θέσεις με ποιους. Ελάχιστα λέγονται για το αν τα συγκεκριμένα άτομα αξίζουν αυτές τις θέσεις! Ακόμη λιγότερη πίστη δίδεται στην ικανότητα των πολιτικών να επιτελέσουν τα καθήκοντά τους. Είτε όμως το θέλουμε είτε όχι, αυτή είναι η αμφιβολία που επικρατεί σήμερα στο εκλογικό σώμα.

Απαντήσεις στον γρίφο της αυτοδυναμίας

Το μπόνους των 50 – Πώς γίνεται ο υπολογισμός των εδρών
Πόσες ψήφους χρειάζεται ένα μικρό κόμμα για να μπει στη Βουλή

Του Κωνσταντινου Zουλα

Μια εβδομάδα απομένει μέχρι τη διεξαγωγή των κρισιμότερων ίσως εκλογών της μεταπολίτευσης και είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή να απαντηθεί μια σειρά ερωτημάτων που έχουν όχι μόνον αρκετοί πολίτες, αλλά ακόμη και βουλευτές. Ερωτήματα που σχετίζονται με το εκλογικό σύστημα το οποίο θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά με το μπόνους των 50 εδρών που χαρίζει ο νόμος στον νικητή, και κυρίως με το ενδεχόμενο αυτές να μην αποδειχθούν αρκετές στο πρώτο κόμμα για να κατακτήσει την αυτοδυναμία, κάτι που έχει να συμβεί στην Ελλάδα από το 1989.

Η «Κ» σε μια προσπάθεια να διαλύσει τη σύγχυση που φαίνεται να υπάρχει για μια σειρά θεμάτων συγκέντρωσε τις ερωτήσεις που διατυπώνονται συχνότερα δίνοντας παράλληλα και τις απαντήσεις.

1. Λένε πολλοί ότι τα άκυρα και τα λευκά ευνοούν τα δύο μεγάλα κόμματα. Ισχύει;

Δεν είναι ακριβές. Βάσει του εκλογικού συστήματος τα άκυρα και τα λευκά δεν διαδραματίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στις δυνάμεις των κομμάτων, καθώς τα ποσοστά τους διαμορφώνονται μόνον από τον υπολογισμό των έγκυρων ψηφοδελτίων. Ως εκ τούτου μπορεί λίγοι να το έχουν συνειδητοποιήσει, αλλά η λευκή και η άκυρη ψήφος έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με την αποχή από τις κάλπες.