"Ἡ ἐξάπλωσις τῆς ὁμοιοπαθητικῆς στὴν πατρίδα μας ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος ἦτο ἀρκετὰ μικροτέρα ἀπὸ ὅ,τι ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας καὶ πολὺ μικροτέρα ἀκόμη ἡ περὶ αὐτῆς διαμάχη τόσον μεταξὺ ἰατρικοῦ, ὅσον καὶ μεταξὺ θεολογικοῦ κόσμου. Φυσικόν, λοιπόν, εἶναι νὰ μὴν ὑπάρχουν πολλὲς μαρτυρίες περὶ τῆς θέσεώς του ἐπὶ τοῦ θέματος. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἀναφερθοῦμε στὴν σαφῶς ἀρνητικὴν τοποθέτησίν του ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι πρὸ ἐτῶν -καὶ φυσικὰ μετὰ τὴν κοίμησίν του...- ὅλως ἀναληθῶς παρουσιάστηκε καὶ χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ κορυφαῖον ὁμοιοπαθητικόν της Βορείου Ἑλλάδος σὲ σχετικὸ συνέδριο ὡς ...ὑποστηρικτὴς τῆς ὁμοιοπαθητικῆς!!!
α. Κατ' ἀρχάς, στὴν περίπτωσιν τοῦ προαναφερθέντος ὁμοιοπαθητικοῦ, ποὺ εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὸν Γέροντα -καὶ ὁ ὁποῖος ὡς ὑποστήριξιν τῆς ὁμοιοπαθητικῆς (!) ἐξέλαβε τὴν συνηθισμένη πρὸς ὅλους ἀγάπη καὶ διακριτικότητα μὲ τὴν ὁποίαν τοῦ συμπεριφέρθηκε ὁ πατὴρ Παΐσιος- γνωρίζομεν καλῶς ὅτι ὁ Γέροντας ἀρνήθηκε σταθερὰ νὰ ἐξετασθῆ ἀπ' αὐτὸν (ὑπέφερε τότε ἀπὸ τὸ σοβαρὸ πρόβλημα τῆς ὑγείας του, ποὺ ὑπέμεινε καρτερικὰ περισσότερο ἀπὸ ἔξι χρόνια), ὅπως ἐπίσης καὶ νὰ λάβη τὰ ὁμοιοπαθητικὰ φάρμακα. Στενοχωρήθηκε μάλιστα πολὺ ἀπὸ τὴν...πιεστικότητά του καὶ ἀπὸ τὴν μεγάλη αὐτοπεποίθησί του, σὰν νὰ ἦταν ἱκανὸς νὰ θεραπεύση τὰ πάντα! Στὴν δὲ ἐπιμονὴ τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ, καὶ ἰδίως στὴν διαβεβαίωσί του ὅτι τὰ φάρμακά τους εἶναι ἐντελῶς ἀκίνδυνα, ἐπειδὴ εἶναι φυσικά, τὸν ρώτησε....ἀφοπλιστικά:
-Τὰ φτιάχνεις μόνος σου;
-Ὄχι... Μᾶς τὰ φέρνουν ἀπ' ἔξω, ὠμολόγησε ἀμήχανα ὁ ὁμοιοπαθητικός.
β. Ἐπίσης, ἔχομε ὑπ' ὄψιν μᾶς μερικὲς μαρτυρίες, κατὰ τὶς ὁποῖες, ἐρωτώμενος ὁ πατὴρ Παΐσιος σχετικῶς, ἀπέτρεπε σταθερὰ τὴν προσφυγὴν στὴν βοήθεια τῆς ὁμοιοπαθητικῆς μὲ τὶς ἑξῆς φράσεις:
-Νὰ μὴν πάτε! Εἶναι μπερδεμένο πράγμα! Νὰ μὴν τῆς ἔχετε ἐμπιστοσύνη!
γ. Στὴν ἀκόλουθη, ὅμως, περίπτωσι μίλησε σαφέστερα: Δύο γνωστοί του μοναχοί, ὑστέρα ἀπὸ συζήτησί τους μὲ ἕτερο μοναχὸ ἀσθενῆ, ποὺ εἶχε καταφύγει γιὰ θεραπεία στὴν ὁμοιοπαθητική, πῆγαν προβληματισμένοι στὸν πατέρα Παΐσιο καὶ τὸν ρώτησαν ἂν εἶναι δυνατὸν τὰ ὁμοιοπαθητικὰ φάρμακα νὰ προσφέρουν κάποια βοήθεια, ἂν εἶναι ἁπλὴ ἀπάτη ἢ μήπως κάτι ἀκόμη τὸ χειρότερον... Ὁ Γέροντας τοὺς βοήθησε νὰ καταλάβουν ὅτι συμβαίνει καὶ αὐτὸ τὸ τελευταῖο -δηλαδή, ὕπαρξις δαιμονικῆς ἐνεργείας- τονίζοντας μάλιστα στὸ τέλος χαρακτηριστικά:
-Ἐδῶ αὐτοὶ χρησιμοποιοῦν τὰ φάρμακά τους, ὅπως ἐμεῖς χρησιμοποιοῦμε τὸν Ἁγιασμό!!!
δ. Τὴν ἀνωτέρω θέσιν τοῦ Γέροντος κατέθεσε στὴν εἰσήγησίν του σὲ σχετικὴ θεολογικὴ καὶ ἰατρικὴ ἡμερίδα καὶ ὁ παιδοψυχίατρος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀντώνιος Στυλιανάκης: «Πρὶν λίγους μῆνες ἤμουν στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ μὲ ἱκανοποίησι ἔμαθα ἀπὸ ἀξιόπιστο μοναχό, ἐπιστήμονα, ὅτι καὶ ὁ γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τὰ ὁμοιοπαθητικὰ φάρμακα σὰν δαιμονικὸ ὑποκατάστατο τοῦ Ἁγιασμοῦ καὶ δὲν δεχόταν αὐτοῦ του εἴδους θεραπεῖες»(*).
ε. Ἔχοντας αὐτὴν τὴν βεβαιότητα περὶ ὁμοιοπαθητικῆς ὁ μακαριστὸς πατὴρ Παΐσιος, ὅταν κάποτε τὸν ἐπισκέφθηκε νεαρὸς ἰατρὸς καὶ τοῦ ἀνέφερε ὅτι ἐξειδικεύεται στὴν ὁμοιοπαθητική, τὸν ἀπέπεμψε ἀπότομα, χωρὶς νὰ δεχθῆ νὰ συζητήση καθόλου μαζί του. Ἡ ἀσυνήθης αὐτὴ στάσις τοῦ πραοτάτου Γέροντος θεωροῦμε ὅτι ἀποσκοποῦσε στὸ νὰ συγκλονίση τὸν ἐπισκέπτη του καὶ νὰ τὸν βοηθήση νὰ συνειδητοποιήση τὸν ἐπικίνδυνο δρόμο, στὸν ὁποῖον εἶχε εἰσέλθει.
(*). Ἀθανασίου Ἀβραμίδη, «Η ...Ὁμοιοπαθητικὴ ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης», Ἀθῆναι 1996, σ. 39. Ὁ ἴδιος εἰσηγητὴς στὴν συνέχεια διαβεβαίωσε ὅτι: "...καὶ ὁ ἅγιος γέρων Πορφύριος, δεχόταν μόνο τὴν κλασσικὴ ἰατρικὴ καὶ ὄχι τὶς λεγόμενες ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες (στὶς ὁποῖες ὑπάγεται καὶ ἡ ὁμοιοπαθητικὴ)" (ἔνθ. ἄν.) Περὶ τοῦ γέροντος Πορφυρίου ἀνέφερε -ἐπίσης στὴν αὐτὴν ἡμερίδα- καὶ ὁ ἁγιορείτης ἱερομόναχος πατὴρ Ἀρτέμιος Γρηγοριάτης ὅτι, ὅταν τοῦ ἐζητήθη ἀπὸ πνευματικό του παιδὶ εὐλογία (ἄδεια) διὰ προσφυγὴ στὴν βοήθεια τῶν ὁμοιοπαθητικῶν, τοῦ ἀπήντησε (ὁ γ. Πορφύριος): "Ὄχι. Νὰ μὴν πάτε σ' αὐτούς. Διότι θὰ τῆς δώσουν (τῆς συζύγου τοῦ ἐρωτῶντος) κάποια ὕποπτα χάπια. Τὰ μὲν μικρὰ χάπια εἶναι ἀκίνδυνα. Ὅμως τὸ μεγάλο χάπι, ποὺ θὰ τῆς δώσουν, εἶναι παραγγελία ἀπὸ ἐργοστάσιο τῆς Ὀλλανδίας καὶ ἔχει διαβαστεῖ ἀπὸ μάγους". (ἔνθ. ἄν.)"
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Γέροντας Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης. 1924-1994", Ἐκδόσεις "ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ", Ἐπιμέλεια: Νικόλαος Δ. Ζουρνατζόγλου, Ἐπισμηναγὸς Ε.Α., Κέφ. Δ': Μαρτυρίες Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Η., σέλ. 118-120)
