Του Μιχ. Ιγνατίου
Η είδηση για το τουρκικό «κάρφωμα» του δικτύου πρακτόρων του Ισραήλ που δρούσε μέσα στο Ιράν ήταν ένα επτασφράγιστο μυστικό στην Ουάσιγκτον και στο Τελ Αβίβ από τη στιγμή που συνέβη μέχρι την περασμένη εβδομάδα. Όταν την προηγούμενη χρονιά η Τεχεράνη ανακοίνωσε τη σύλληψη «πρακτόρων του Ισραήλ», όπως τους χαρακτήρισε, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επικοινώνησε με τον οργισμένο Μπέντζαμιν Νετανιάχου για να τον συγκρατήσει επειδή –όπως ειπώθηκε τότε– «έδειχνε αποφασισμένος να βομβαρδίσει» την πρωτεύουσα του Ιράν.
Ο έγκριτος δημοσιογράφος της εφημερίδας WashingtonPost Ντέιβιντ Ιγκνάσιους περιέγραψε με επαγγελματισμό αλλά και ωμότητα τον τρόπο με τον οποίο ο αρχηγός των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ) χάρισε τα ονόματα των Ισραηλινών πρακτόρων στο Ιράν –οι οποίοι προφανώς έχουν εκτελεστεί– ως πράξη αντεκδίκησης για τις απώλειες Τούρκων πολιτών στο «MaviMarmara».
Το κείμενο του Ιγκνάσιους προκάλεσε συζητήσεις εντός και εκτός της αμερικανικής κυβέρνησης. Το «ισραηλινό λόμπι» με τη σειρά του κινητοποιήθηκε και τα στελέχη του είχαν συζητήσεις με αξιωματούχους τους Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου, καθώς και με τους ηγέτες του Κογκρέσου και ειδικά των Γραφείων που έχουν σχέση με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία. Το μήνυμα εξηγήθηκε με σαφήνεια και ουδείς εκ των συνομιλητών τους μπορεί να καμωθεί πως δεν κατάλαβε: Η Τουρκία είναι πλέον εχθρός του Ισραήλ και έχει αντικατασταθεί από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Οπωσδήποτε, καμία χώρα δεν πρέπει να πολιτεύεται στη βάση «ο εχθρός του εχθρού μου είναι δικός μου φίλος». Διότι, όπως αποδεικνύεται από τη μελέτη της ιστορίας, οι συμμαχίες μεταξύ κρατών μπορεί να ανατραπούν από απρόβλεπτα γεγονότα. Η νέα στρατηγική συνεργασία μεταξύ του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας είναι όμως από τη φύση της «αντιτουρκική» και το γεγονός ότι επιδιώχθηκε από τους Ισραηλινούς μετά την τραγωδία του «MaviMarmara» τα λέει όλα. Σημασία, βεβαίως, έχει η συνεργασία και όχι οι λόγοι που την επέβαλαν.
Όπως έχουμε υποστηρίξει πολλάκις, το Ισραήλ είναι αυτό που χρωστά στην Ελλάδα και την Κύπρο. Συνεργάστηκε με την Άγκυρα σε όλες τις ανθελληνικές ενέργειες και πράξεις της – από την εισβολή της Κύπρου μέχρι και στις προσπάθειες επιβολής του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν. Το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι προκάλεσαν τεράστια ζημιά στα στρατηγικά συμφέροντα της Αθήνας και της Λευκωσίας μέσω της επιρροής τους στο κέντρο αποφάσεων της Ουάσιγκτον. Είναι αλήθεια ότι εσχάτως έχουν κινητοποιηθεί και προσπαθούν να διορθώσουν τις αδικίες εναντίον του Ελληνισμού, αλλά πρέπει να διανύσουν μεγάλο δρόμο. Όπως και να ’χουν τα πράγματα, η συνεργασία είναι ένα ισχυρό κεφάλαιο για την Ελλάδα και την Κύπρο προκειμένου να έχουν οφέλη και στο οικονομικό πεδίο, είτε αυτό αφορά στον τουρισμό και τις επενδύσεις είτε στην ενέργεια.
Το Ισραήλ δεν προτίθεται να ξεκινήσει παράλληλη σχέση με την Τουρκία, όπως κινδυνολογούν οι εκσυγχρονιστές στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η εξωτερική του πολιτική είναι ωμή και «στυγνή» και δεν επηρεάζεται ούτε από απώλειες ζωών. Όμως το «κάρφωμα» των πρακτόρων που διέθετε μέσα στο Ισραήλ θεωρείται «ασυγχώρητο λάθος». Το Ισραήλ θα μπορούσε να συγχωρέσει τα πάντα στην Άγκυρα, εκτός της ανάμειξής της στις υποθέσεις της Μοσάντ. Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο αρχηγός της ΜΙΤ δεν πέρασαν μόνο τις «κόκκινες γραμμές» του Ισραήλ. Τις έσπασαν...
e-mail: mignatiou@aol.com
twitter: @mignatiou
