Ο Βαγγέλης Βεντούρης στο τραπέζι με τον Χρήστο Ζαμπούνη
«Με την κρίση ξεσκαρτάρεται η κατάσταση. Θα δοθεί η ευκαρία σε νέους και ορεξάτους ανθρώπους να πάρουν τη θέση των αεριτζήδων και των λαµόγιων»
∆ίνουµε ραντεβού στο «Greeks», το εστιατόριο που µόλις άνοιξε στη συµβολή των Λεωφόρων Ποσειδώνος και Αλίµου. «Το φαγητό είναι ύψιστο αγαθό και ένας από τους τρεις λόγους που δίνουν πραγµατική αξία στη ζωή», απαντά στο εύλογο ερώτηµα πώς αποφάσισε να ασχοληθεί µε την εστίαση. Στη νέα του επιχειρηµατική προσπάθεια δεν είναι µόνος, έχει δύο συνεταίρους, εκ των οποίων ο ένας πρώην συµµαθητής του, που εκµεταλλευόταν παλαιότερα τον χώρο όταν είχε την επωνυµία «Μαρίδα».
Για καλωσόρισµα µας προσφέρει ένα σφηνάκι τσικουδιά, το οποίο συνοδεύει ντάκος µε ντιπ τυριού. Αναλαµβάνει ο ίδιος την παραγγελία: ντολµαδάκια της Μέλπως, καταϊφάκια φέτας µε µέλι και ούζο, καλοπαντρεµένη σαρδέλα σχάρας, µπαρουτοκαπνισµένη µελιτζανοσαλάτα και ναξιώτικη, πικάντικη σαλάτα µε τυρί κοµό, ρεθυµνιώτικη γραβιέρα σαγανάκι. Τον ρωτώ γιατί επέλεξε µια αγγλική λέξη για να ονοµάσει το εστιατόριό του. «Η ιδέα ήρθε όταν καθόµασταν στην παραλία της Τζιας το καλοκαίρι και είπα στην παρέα µου: “Ελα, Μέρκελ, να δεις πώς είναι οι Ελληνες”. Το “Greeks” απευθύνεται στην καγκελάριο της Γερµανίας, για να έρθει να δει ότι δεν είναι όλοι οι Ελληνες κλέφτες και τεµπέληδες».
Σε αντίθεση µε την περιρρέουσα, καταθλιπτική προσέγγιση της πραγµατικότητος, είναι αισιόδοξος: «Θέλω να πιστεύω ότι φθάσαµε στον πάτο κι ότι από εδώ και πέρα θα ανεβαίνουµε. Το καλό της κρίσης είναι ότι ξεσκαρτάρεται η κατάσταση. Επιτέλους θα µάθουν πολλοί Ελληνες να εργάζονται, απ’ αυτούς που το είχαν ξεχάσει. Επίσης θα δοθεί η ευκαιρία σε νέους και ορεξάτους ανθρώπους να πάρουν τη θέση των αεριτζήδων και των λαµόγιων». Στο πολιτικό στερέωµα θεωρεί ότι µε την παρούσα πραγµατικότητα δεν υπάρχει άλλη λύση από την κυβέρνηση Σαµαρά. «Γίνεται προσπάθεια, διότι δεν συµφέρει κανέναν να χρεοκοπήσουµε. Η πορεία µας είναι προδιαγεγραµµένη. Μέχρι τώρα έχει πουληθεί η µισή Ελλάδα. Μόλις πουληθεί και η υπόλοιπη, θα ξαναγίνουµε ο παράδεισος της Ευρώπης».
Η συζήτηση µεταφέρεται στη ναυτιλία, που είναι ο κύριος τοµέας της επαγγελµατικής του δραστηριότητος. Οπως µε ενηµερώνει, έχει ένα καράβι, το «Αγιος Γεώργιος», που κάνει τη γραµµή Πειραιάς-Κύθνος-Σέριφος-Σίφνος-Κίµωλος-Μήλος-Φολέγανδρος-Σίκινος-Ιος-Σαντορίνη. «Είναι το παλιό “Apollon Express 2”, το οποίο έχασα την εποχή του Σφηνιά και ξανασυγύρισα όταν κατέρρευσε το οικοδόµηµά του µετά το ναυάγιο του “Σάµινα”».
Του ζητώ να µου εξηγήσει την ιστορία από την αρχή. «Ο πατέρας µου ξεκίνησε ως ναύτης, µετά τον πόλεµο, από την Κίµωλο, που είναι ο τόπος καταγωγής µας. Στη συνέχεια καπετάνεψε σε µικρό καΐκι και αργότερα το αγόρασε, µε τη βοήθεια του παππού µου. Το 1974 απέκτησε ένα δανέζικο καράβι και µπήκε στην ακτοπλοΐα, αναλαµβάνοντας τη γραµµή των ∆υτικών Κυκλάδων. Στη δεκαετία του ’80 η Ventouris Ferries είχε έξι συνολικά πλοία, εκ των οποίων τα δύο στην Αδριατική, στη γραµµή Πάτρα-Ηγουµενίτσα-Κέρκυρα-Μπάρι. Οταν αποχωρεί ο πατέρας µου, το 1986, µοιράζει τα πλοία στους τέσσερις γιους του, ανά δύο οµάδες. Η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ναυτιλιακής µας εταιρείας και των περισσότερων ακτοπλόων. Εµείς, που ήµασταν µέχρι τότε οι καλύτεροι πελάτες των τραπεζών, θα γίνουµε οι χειρότεροι, διότι, όπως θα θυµάσαι, το τραπεζικό σύστηµα τότε ήταν υπό τον πλήρη έλεγχο του κράτους. Εκείνη την εποχή εµφανίζεται ο Παντελής Σφηνιάς, ο οποίος µου ζητά να συνεταιρισθούµε για να µπουν οι Μινωικές Γραµµές στις Κυκλάδες. Αρνούµαι και την άρνησή µου την πληρώνω µε τον αφανισµό µου. Οταν κουβαλάς µόνος σου 1.000.000 ανθρώπους τον χρόνο, δεν έχεις τίποτα να κερδίσεις κάνοντας συνεταιρισµό. Ηµουν νέος, αντιστάθηκα όσο µπορούσα, αλλά ήταν αδύνατο να τα βάλω µαζί τους, διότι από πίσω υπήρχε όλο το κοµµατικό σύστηµα εξουσίας. Το σχέδιο Σφηνιά προέβλεπε τη δηµιουργία µιας εταιρείας-µονοπωλίου, που θα απορροφούσε ή θα εξαφάνιζε τον ανταγωνισµό. Το πέτυχε εν µέρει, µέχρι που έγινε το ναυάγιο του “Σάµινα” και όλα τελείωσαν».
Ο Βαγγέλης Βεντούρης παραδέχεται ότι και σήµερα η κατάσταση της ακτοπλοΐας είναι δραµατική, για άλλους φυσικά λόγους. «Εάν δεν γίνει “κούρεµα” των χρεών ή επιδότηση στην τιµή του πετρελαίου, τότε ο κλάδος µας δεν έχει µέλλον». Την ώρα που έρχεται το γλυκό της ηµέρας, ένας νοστιµότατος χαλβάς, δίνει µια νότα αισιοδοξίας: «Αν ξεκινούσα τώρα, θα γινόµουν καπετάνιος. Η θάλασσα πάντα θα υπάρχει και θα έχει πάντα αξιοπρεπή δουλειά. Αυτή τη δουλειά συστήνω σε όσους είναι άνεργοι ή αναζητούν επαγγελµατικό προσανατολισµό».
papapolitika.gr
