Διαβάστε την ιστορία του γιατρού που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας βοηθάει αστέγους εδώ και 22 χρόνια
Πώς μια ιδιωτική πρωτοβουλία γίνεται παράδειγμα για Εθνικό Σχέδιο δράσης; Ή αλλιώς, όταν η προσωπική τρέλα ενός ανθρώπου για το επάγγελμα του, υπερβαίνει κάθε σκοπιμότητα.
Από την δεκαετία του '90, ο Δρ Jim Withers δημιούργησε στο Pittsburgh της Pennsylvania τον πρώτο πυρήνα ιατρών παροχής υπηρεσιών στους άστεγους. Πρόκειται για τη λεγόμενη, "Ιατρική του Δρόμου" για την περίθαλψη των αστέγων και εξαρτημένων ατόμων.
Για χρόνια, κυκλοφορούσε τις νύχτες σαν άστεγος. Ο γιατρός - υπόδειγμα γνωρίζει τους ανθρώπους δίχως οικία της περιοχής του, γίνεται φίλος τους και τους παρέχει ιατρική φροντίδα.
Από το 1992, ο Withers μαζί με τον συνεργάτη του Mike Sallows, έναν πρώην άστεγο, περιδιαβαίνει τους δρόμους με σακίδια ιατρικής στην πλάτη. Όπως αναφέρει, μέχρι σήμερα έχουν περιθάλψει πάνω από 1.200 ανθρώπους τον χρόνο, κατά μέσο όρο. Μιλάμε για πάνω από 26.400 άτομα συνολικά.
Ο βοηθός του μάλιστα ήταν εκείνος που του άνοιξε τις "πόρτες" των καταυλισμών των αστέγων της πόλης που ζούσαν σε αυτοσχέδια "κάμπινγκ" και τον σύστησε στους πρώην "συγκάτοικους" του. Για να μπορέσει να τους προσεγγίζει πιο εύκολα, ντυνόταν μάλιστα σαν αυτούς. "Έπρεπε να γίνω ένας από αυτούς για να με δεχθούν", λέει ο γιατρός.
Ο Withers έσωσε τον Sallows από βέβαιο θάνατο και όντας ο πρώτος άστεγος - ασθενής του, συνδέθηκε μαζί του με μια χρόνια και δυνατή φιλία.
Η πρωτοβουλία δράσης του Withers, εξελίσσεται τώρα σε εθνικό δίκτυο προσφοράς, αφού φοιτητές ιατρικής και εθελοντές βγαίνουν στους δρόμους πέντε νύχτες την εβδομάδα βοηθώντας αστέγους. Πλέον, πάνω από 90 χώρες έχουν εφαρμόσει δράσεις σαν τη δική του.
Η νυχτερινή υπηρεσία του 53χρονου Withers αποτελεί ένα μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα ιατρικής δρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες που φέρει το όνομα Operation Safety Net και αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Υγείας.
Όπως δηλώνει σήμερα στη Huffington Post, αυτό που τον κινητοποίησε ήταν ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων δίχως στέγη, που κοιμούνταν κάτω από τις γέφυρες της πόλης.
Άρχισε να τους εξετάζει και διαπίστωσε πως αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν από ανοιχτές πληγές και μολύνσεις, έλκος, κάποιοι είχαν καρκίνο και ασθένειες τις οποίες δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι τότε στη ζωή τους.
Μεταξύ άλλων δηλώνει πως στα πρώτα του βήματα ήταν ειδικευόμενος και οι συνάδελφοι του δεν είδαν με καλό μάτι την πρωτοβουλία του.
"Πολλοί άνθρωποι ήταν αρνητικοί στην αρχή, αλλά πρόκειται για μια δράση που πραγματικά έχει πολλά να σου μάθει και είναι και ένας τρόπος να αναθεωρήσεις τον τρόπο με τον οποίο το επάγγελμά σου συνδέεται με τους ανθρώπους που σε έχουν πραγματική ανάγκη", λέει χαρακτηριστικά.
Καλεί μάλιστα εθελοντές και φοιτητές ιατρικής να μπουν στην ομάδα. Προς τιμή τους, η ανταπόκριση είναι παραπάνω από θετική.
"Η θεραπεία αυτών των ατόμων είναι εθνική υπόθεση και κεντρικό κοινωνικό ζήτημα. Μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της είναι εκείνη που εξετάζει κάθε μέλος της σαν ισότιμο μέλος και ενδιαφέρεται για τις ζωές όλων με τον ίδιο τρόπο", καταλήγει ο Withers. Απλά και σοφά λόγια που δύσκολα όμως, βρίσκουν εφαρμογή.
(Με πληροφορίες από: huffingtonpost.com, pittsburghmagazine.com)
