Αφού υπηρέτησε τον Άγιο Γεώργιο Καρίκη, και την Ελευθερώτρια Κεφαλαρίου, τοποθετήθηκε εφημέριος στο Μάτι Αττικής το 1971 στο εκκλησάκι τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στο Μάτι. Όταν αποφάσισε, θεία εμπνεύσει, να χτίσει νέο μεγαλύτερο Ναό τής Παναγίας στο Μάτι -κάτι που είχε "κακοφανεί" σε διάφορους συντοπίτες μας ως... υπερβολικό για το μικρό Μάτι- ο π. Νικόλαος έλεγε ότι στο τέλος, το Μάτι θα αποδειχθεί μεγάλο και ο Ναός μικρός. Ό,τι του είχε πει δηλαδή κι ο μεγάλος Άγιος τής εποχής μας, Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, όταν τον είχε επισκεφτεί στον Ωρωπό τη δεκαετία του 1970. Του λόγου το ασφαλές, φάνηκε από νωρίς. Αμέσως μετά την αποπεράτωση τού νέου κατάλευκου Ιερού Ναού τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, χαρακτηριστικό στολίδι τής ευρύτερης περιοχής, τον οποίο επισκέπτονταν Κυριακές και γιορτές οικογένειες από όλη την Αττική.
Επρόκειτο για άμεμπτο ηθικά άνθρωπο, υψηλής πνευματικής αξίας, με πολλή αγάπη για τον συνάνθρωπο, ακόμα και για τους εχθρούς του. Ασκητικός ο ίδιος, εύχαρης πάντοτε, ακόμα και στις πιο δύσκολες προσωπικές του στιγμές. Όλοι εμείς που ήμασταν κοντά του και δραστηριοποιηθήκαμε ειρηνικά, αλλά πειστικά προς υπεράσπιση του, θυμόμαστε την καρτεροσύνη με την οποία υπόμεινε την περίοδο των κατά κυριολεξία διωγμών που προσπάθησε να του επιφέρει ο τότε Μητρ. Αττικής Παντελεήμων, που ήθελε να τον αντικαταστήσει για λόγους που έγιναν γνωστοί στο μέλλον και σχετίζονταν με το ποιόν τού ατυχούς εκείνου Δεσπότη.
Προσωπικά, άρχισα να συναναστρέφομαι τον π. Νικόλαο στο Μάτι, πριν από...
