Την εκτίμηση ότι «μέχρι το 2015 η διαδικασία πολιτικής ένωσης της ΕΕ θα έχει αποφέρει καρπούς» εξέφρασε η αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βίβιαν Ρέντινγκ, τονίζοντας ότι «η Ευρώπη του αύριο θα πρέπει να μοιάζει πολύ με την Γερμανία του σήμερα».«Η διαδικασία της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης επιταχύνεται. Για την πολιτική ένωση μιλάμε εδώ και δεκαετίες. Όταν όμως τα πράγματα δυσκολέψουν όλοι ζητούν την άμεση εφαρμογή κάποιας μεταρρύθμισης. Και τώρα η μεταρρύθμιση κινείται ταχύτερα από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Την χρειαζόμαστε όμως, αν θέλουμε να επιβιώσουμε» αναφέρει η κ. Ρέντινγκ σε συνέντευξή της στην Deutsche Welle.
«Αν συγκρίνετε τις ΗΠΑ και την ΕΕ θα δείτε ότι οι Αμερικανοί έχουν μεγαλύτερο χρέος και έλλειμμα από τους Ευρωπαίους. Τα οικονομικά στοιχεία στις ΗΠΑ είναι χειρότερα. Όμως το δολάριο δεν κινδυνεύει γιατί οι Αμερικανοί έχουν ενιαία οικονομική πολιτική και φυσικά πολιτική ένωση. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς για να διασφαλίσουμε την οικονομία μας, αλλά και για έχουμε και στο μέλλον λόγο και ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο» προσθέτει.
Για την Βίβιαν Ρέντινγκ θα πρέπει η Ευρώπη να υιοθετήσει το γερμανικό πρότυπο. «Η δομή δεν απέχει πολύ από τη γερμανική. Στη Γερμανία υπάρχουν τα ομόσπονδα κρατίδια που έχουν δικαίωμα συναπόφασης. Έτσι βλέπω την Ευρώπη του αύριο. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή κυβέρνηση, μια ισχυρή ευρωπαϊκή Βουλή, η οποία θα εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες. Επίσης, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εκλέγεται από την ευρωπαϊκή Βουλή. Για την Ευρώπη χρειαζόμαστε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία».
Για τα κυριαρχικά δικαιώματα της κάθε χώρας, η αντιπρόεδρος της Κομισιόν αναφέρει ότι η εκχώρησή τους θα ωφελήσει κατ' αρχήν τους Ευρωπαίους.
«Η Άγκελα Μέρκελ είχε πει ότι "δεν έχουμε να κάνουμε με απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά με διαχωρισμό τους". Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι χώρες από μόνες τους είναι μικρές και αδύναμες. Και δεν εννοώ μόνο την πατρίδα μου το Λουξεμβούργο. Και η Γερμανία μικρή είναι για να επιζήσει μόνη της στον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία. Μόνο από κοινού μπορούμε να αποκτήσουμε μια φωνή που να ακούγεται στη διεθνή σκηνή. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη κυρίως στον έλεγχο και τη χρήση του χρήματος».
