Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Τεχνοκράτες και κάτω από το καπό μας; Θάνατος γνωστού δημοσιoγράφου που ερευνούσε τη CIA.

Michael Hastings (Chip Somodevilla / Getty Images / AFP)
Το εξώφυλλο του περιοδικού Autoweek αυτής της εβδομάδας αναφέρεται στο εξής ερώτημα: «Ποιος έχει τον έλεγχο του αυτοκινήτου σας; Κυβέρνηση και ιδιωτικοί φορείς μπορούν να ελέγχουν πλέον το αυτοκίνητό σας από απόσταση». Εγείρουν τεράστια ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία και ασπίδα προστασίας (hackability) της Audi, Toyota, Mercedes και όλων των άλλων οχημάτων που οδηγούνται «με τη βοήθεια υπολογιστή» (computer assisted). Ποιος θα είναι υπεύθυνος για έναν θάνατο ή τραυματισμό, αν ο υπολογιστής ενός νέας τεχνολογίας αυτοκινήτου κολλήσει και προκαλέσει, ας πούμε, «ακούσια επιτάχυνση»; Ο CEO της Toyota; Ο κατασκευαστής του ηλεκτρονικού προγράμματος; Ποιος;


Ο βραβευμένος δημοσιογράφος και ρεπόρτερ, Michael Hastings, έχασε τη ζωή του μέσα σε μια μπάλα φωτιάς κατά την οδήγηση ενός Mercedes στο Λος Άντζελες, τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης 18 Ιουνίου του 2013. Είχε πάει να δει τη συνάδελφο του, Jordanna Thigpen, τη νύχτα που πέθανε, ζητώντας να δανειστεί το δικό της αυτοκίνητο, διότι όπως πίστευε η δική του Mercedes C250 "είχε αλλοιωθεί».

Σύμφωνα με τη σύζυγό του, Elise Jordan, ο Michael είχε αρχίσει ήδη να ερευνά τον σχέδιο «Πόλεμος για τον Τύπο¨του νέου διευθυντή της CIA John Brennan. Απηχώντας το σκάνδαλο Watergate, ο Hastings εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η CIA, με ή χωρίς άδεια, είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί εξελιγμένες ψυχολογικές τεχνικές πολέμου, στρατιωτικού τύπου, κατά τοπικών δημοσιογράφων και πολιτικών .

Ακόμη και ο πρώην Συντονιστής Εθνικής Ασφάλειας, Προστασίας Υποδομών και Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας, ο Richard Clarke, είπε με βαρύτητα ότι μια τέτοια σύγκρουση οχημάτων «είχε τα χαρακτηριστικά προσβολής από τον Κυβερνοχώρο" (cyber-attack). Όπως και τα εμφράγματα, αυτά τα περιστατικά τύπου «Βοστώνης» φημολογείται ότι θα είναι ένα από τα αγαπημένα είδη του οργανωμένου εγκλήματος και των υπηρεσιών πληροφοριών, δεδομένου ότι είναι πολύ εύκολο να ταυτιστούν με «ατυχή συμβάντα».

Οι Δικαστικοί, οι αστυνομικοί και οι δημοσιογράφοι είναι συχνά απλά ανίκανοι να κατανοήσουν αυτές τις πολύπλοκες και εμπορικά ευαίσθητες τεχνολογίας, πόσω μάλλον να συγκεντρώσουν αρκετά στοιχεία για να αποφασίσουν εάν τέτοιου είδους καταστροφές είναι ατυχήματα ή... δολοφονίες. Έτσι, αν ο θάνατος του Michael Hastings δεν σημαίνει τίποτα άλλο, θα πρέπει να σηματοδοτήσει εκκωφαντικά και ξεκάθαρα ότι πρέπει να καλύψουμε το χαμένο χρόνο ή να κάτσουμε να παρακολουθούμε τις ελευθερίες μας να καταρρέουν μέρα με τη μέρα.

εν μ;eρει από Russian Times