Πολλές φορές στα μεγαλύτερα διλήμματα της ζωής μας, όταν βλέπουμε το "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα" και δεν μπορούμε να αποφασίσουμε με σιγουριά τι είναι το καλύτερο ή έστω το "μη χείρον βέλτιστον", η πολυπόθητη απάντηση βρίσκεται στην ιστορία των προγόνων μας και στο πως εκείνοι χειρίστηκαν, εξίσου ή περισσότερο, κρίσιμες καταστάσεις.
Έτσι και τα τελευταία δύο χρόνια, όπου η Τρόικα και οι υποταγμένοι πολιτικοί, μας θέτουν όλα αυτά τα εκβιαστικά διλήμματα, περί επιβίωσης μας, σωτηρίας της χώρας, να δεχτούμε τα μνημόνια προσκυνώντας τους δανειστές μας αλλιώς... η απάντηση μας θα έπρεπε να εμπνέεται από την ιστορία μας.
Ο Γέρος του Μοριά μας άφησε την παρακαταθήκη του μετά την Επανάσταση, αναφερόμενος σ' εκείνες τις στιγμές, όπου ο Ιμπραήμ απειλούσε να κατακάψει τα πάντα και ζητούσε απλά να του υποταχθούν και να τον προσκυνήσουν οι επαναστάτες για να γλυτώσουν:
"Τον καιρό του προσκυνήματος φοβήθηκα και τους προσκυνημένους".
Προσοχή, λοιπόν, και αντίσταση στην Τρόικα αλλά και στους προσκυνημένους.
