του Στρατή Μαζίδη
Η Αλέκα Παπαρήγα ανέλαβε το ΚΚΕ σε μια δύσκολη καμπή. Την ώρα που η Μαρία Δαμανάκη και ο Συνασπισμός έμεναν εκτός Βουλής το 1993, η Αλέκα κράτησε το καράβι όρθιο και σε έξι διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις πετύχαινε σκαλί σκαλί να το ανεβάζει.
Οι καιροί όμως άλλαξαν αλλά το ΚΚΕ παρέμεινε το ίδιο. Σαν μια σταθερά.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Το σαρωτικό όμως κύμα των εξελίξεων παρουσίασε ένα ΚΚΕ ξεπερασμένο από τα γεγονότα. Ούτε δημοσκοπικά δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει ένα μπαμ.
Η Αλέκα Παπαρήγα ήταν συνηθισμένη σε ένα παιχνίδι άμυνας. Περίμενε την εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει μια αντιλαϊκή κίνηση και με σημαία το ΟΧΙ και τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, προχωρούσε.
Το παιχνίδι όμως άλλαξε όταν σε κατά καιρούς ερωτήσεις το τελευταίο διάστημα επιβεβαίωνε όσους από χρόνια υποστήριζαν πως το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται να κυβερνήσει προτιμώντας την ασφάλεια της τρίτης θέσης. Η αδυναμία αυτή εξελίχθηκε σε κολοσσιαίο ελάττωμα όταν ο Αλέξης Τσίπρας πέταξε την πρόταση για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητων Ελλήνων – ΚΚΕ με πρωθυπουργό την Αλέκα. Στην ουσία, ασχέτως αν εννοούσε ή όχι ότι έλεγε, έβγαλε την Παπαρήγα από το καβούκι της και αποκάλυψε την πολιτική της ατολμία και άρνηση. Άλλωστε η πολιτική δεν είναι μόνο η τέχνη του εφικτού αλλά και της φαντασίας.
Το ΚΚΕ παραμένει ακόμη στην εποχή του Λένιν, του σφυροδρέπανου και της πλουτοκρατίας. Δεν αναπτύχθηκε, δεν προσάρμοσε (όχι νόθευσε) τη ρητορική του στις νέες καταιγιστικές συνθήκες και δεν έπεισε. Το ΚΚΕ παραμένει φάντασμα του παρελθόντος.
Στην πρόσφατη πρόταση συγκυβέρνησης, η Αλέκα Παπαρήγα ούτε λίγο ούτε πολύ προέκρινε την επιλογή του δικομματισμού αντί να δεχθεί να αναλάβει ιστορική πρωτοβουλία που ίσως την Κυριακή να είχε οδηγήσει σε δυναμική και σήμερα σε αποτέλεσμα. Αντ’αυτού προεξόφλησε την αποτυχία του εγχειρήματος και απήντησε εντελώς ακαταλαβίστικα στο ερώτημα τι θα κάνει το ΚΚΕ αν έρθει στην εξουσία. Το μόνο που δεν είπε ήταν να ψηφίσει κανείς ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.
Οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ αλλά η μικρή αύξηση των ποσοστών του κόμματος. παρουσιάστηκε ως επιτυχία. Η καρδούλα σου το ξέρει αυτό Αλέκα όταν την ίδια ώρα ο πιτσιρίκος πήρε διπλάσιο ποσοστό και αριθμό ψήφων, με τη ΔΗΜΑΡ να σε ακολουθεί και αυτή κατά πόδας.
Ο κόσμος αναζητά λύσεις. Επιζητεί προτάσεις. Χρειάζεται ελπίδα έστω και περιορισμένη. Ο αντίζηλος την προσέφερε, άσχετα αν θα πρέπει να τον δούμε στην πράξη. Εσύ όχι, και πολύ φοβάμαι ότι στις διαφαινόμενες νέες εκλογές ακόμη κι η σημερινή αποτυχία της 5ης θέσης θα φαντάζει όνειρο απατηλό.
Εκτιμώ πως μετά από 20 έτη συνεχούς παρουσίας στο τιμόνι, η κα Παπαρήγα δεν έχει πλέον κάτι να προσφέρει. Ότι ήταν να κάνει το έκανε. Καιρός να δώσει τα ηνία αύριο κι όλας για να σώσει ένα χωρό που με τα συν και τα μείον του, αποτελεί ένα ιστορικό πολιτικό τόπο που σιγά σιγά οδεύει μόνος του προς το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Διαφορετικά το ΚΚΕ δεν έχει λόγο ύπαρξης μιας και η αντίδραση για την αντίδραση δε χρειάζεται κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Ποιο είναι το καταλληλότερο πρόσωπο να αναλάβει το ΚΚΕ; Μα ποια άλλη; Η Λιάνα Κανέλλη!
filologos10.wordpress.com
